182
Seulda kralın Kyanbokkun adlanan Yeni və ya Yay sa-
ra
yı yerləşir, bunun şərqində Şərq sarayı və ya Köhnə saray
yerləşir ki, bunun özü də iki saraydan ibarətdir. Seul özünün
məbədləri, o cümlədən konfusi məbədi, kral nəsillərinin mə-
bədi ilə də məşhurdur. Kımqansan dağlarındakı buddist mə-
bədləri və monastırları (Almaz abidələr) özünün qədim tarixə
malik olması və bədii gözəlliyi ilə diqqətəlayiqdir. Ən qədim
memarlıq abidələri Pxenyanda, onun qədim hissəsindədir.
Kıyçjanın (ilk Koreya dövlətinin banisi) məqbərəsi, Tanqu-
nun (Koreya dövlətinin əfsanəvi banisi) məbədi də buradadır.
Beləliklə, xalq ustaları gözəl tətbiqi incəsənət nümunə-
ləri yaratmışlar. Qiymətli mebel, sədəflə işlənmiş laklı mebel
istehsalı, parça, saman və dəridən istehsal olunan mallar, bə-
dii tikiş işləri, metaldan incə şeylər düzəltmiş və digər incə
sənətkarlıq çox inkişaf etmişdi. Koreya kağızı xüsusilə şöhrət
qazanmışdı. Koreya çini qabları öz yüksək keyfiyyətilə fərq-
lənirdi. Hələ VII əsrdə Koreyada qum saatı, addım ölçən, su
saatı yaradılmışdır ki, bu da xalqın elmi təfəkkürünün erkən
inkişafından xəbər verirdi. Ən başlıcası ictimai-siyasi quru-
luşdan, dövründən asılı olmayaraq yaradılan hər bir əsər, hey-
kəltəraşlıq nümunəsi tarixi əsər kimi tarixi xatırlatmaq üçün
saxlanılır.
183
FİLİPPİN
Cənub-Şərqi Asiyada, Sakit Okeanın qərbində yerləşən
Fi
lippinin tarixi zəif öyrənilmişdir. Əhalinin 90%-dən çoxu
yerli xalqlardır. Onlardan vissaylar, taqalar, iloklar, morolar,
luson, neqros, aetalar yerli xalqlardan hesab olunur. Filippin-
də dindarların əksəriyyəti, yəni 90%-dən çoxu xristianlardır.
Lakin sonralar,
yəni ərəb istilasından sonra Filippində
yalnız XIV-XV əsrlərdə islam dini yayılmağa başlamışdı.
Lu
son və Sebu adalarında, o cümlədən Sulu arxipelaqında
kiçik knyaz
lıqlar yaranmışdı. Dəniz yollarının açılması, yeni
coğrafi kəşflər nəticəsində avropalılar Cənub-Şərqi Asiyada
işğalçılıq yürüşünə başlayanda Filippin də bu işğala məruz
qaldı. XVI əsrin ikinci yarısında ispanlar Filippini işğal
etdilər. İspan müstəmləkəçilərinin işğalından sonra Filippində
milli azadlıq hərəkatı formalaşmağa və təşkilatlanmağa baş-
ladı. XVII əsrdə Filippin xalqları fasilələrlə ispan qəsbkar-
larına, hərbi ekspansionistlərə və digər Avropa dövlətlərinin
erkən müstəmləkəçilərinə qarşı silahlı mübarizə aparmalı
olmuşdur. 1639, 1649-1650-ci illər, 1660-1661-ci illər silahlı
müqavimət hərəkatı Filippin xalqlarının milli azadlıq hərəkatı
tarixində mühüm mərhələni təşkil edir. Bu məqsədlə Filippində
1774-
cü ildə ispan müstəmləkəçilərinə qarşı başlanan üsyan
85 il da
vam etmişdir.
1892-
ci ildə A.Bonifasionun yaratdığı "Katipunan" gizli
cəmiyyəti Filippin xalqlarının antimüstəmləkəçilik mübarizə-
sin
də böyük rol oynamışdı.
Filippinə qarşı ABŞ-ın, İspaniyanın, həmçinin Yaponi-
ya
nın istilaçılıq siyasəti yeritməsi adalardan ibarət olan bu öl-
kədə coğrafi şərait, xalqların və etnik qrupların çoxluğu və
on
ların vətəndaş həmrəyliyinə nail ola bilməmələri, siyasi, iq-
ti
sadi pərakəndəlik və digər amillər mühüm rol oynamışdı.
Fi
lippində Avropa dövlətlərinin, xüsusilə İspaniyanın qismən
asan müstəmləkəçiliyə nail olmasını etnik qrupların ispanlar
tərəfindən asanlıqla ələ alınmasında görürdülər.
Filippin ispanlar tərəfindən çox erkən, hələ XVI əsrin
axırlarında işğal edilmişdi ki, bu dövrdə arxipelaqın adaların-
184
da yaşayan çoxlu qəbilələr və xalqlar müxtəlif iqtisadi və mə-
dəni inkişaf mərhələsində idilər. Dəniz sahilləri boyunca, ha-
belə Luson adası və Visay adalarındakı çayların vadilərində
y
aşayan xalqlar içərisində artıq inkişaf etmiş feodal münasi-
bətləri hökm sürürdü. Lusonun dağlıq rayonlarında, Minda-
nao, Palavan adalarında və bir sıra başqa yerlərdə yaşayan
qəbilələr və xalqlar hələ də ibtidai-icma quruluşu mərhələsin-
də idilər. İspanların işğalından bir qədər əvvəl arxipelaqın cə-
nub hissəsində və Lusonun sahil rayonlarında islam dini ya-
yılmışdı. Ölkənin qalan hissələrində yerli ibtidai dini ayinlər,
o cümlədən totemizim üstün yer tuturdu.
Amma
oldquca maraqlıdır ki, XVI əsrin axırlarından
başlanan müstəmləkəçiliyə baxmayaraq XVIII əsrin axırların-
da ölkə hələ də bütünlüklə İspaniya taxt-tacının hakimiyyəti
altında deyildi. İspaniya hələ Şimali Lusonun dağ rayonlarını
və Batan adalarını zəbt edə bilməmişdi. Sulu arxipelaqında və
Mindanaonun çox hissəsində müsəlman qəbilə rəhbərləri
hökm
ranlıq edirdilər. Bu qəbilələrin hamısını ispanlar ümumi
"moro" adı ilə adlandırırdı. Burada yaşayan müsəlmanlar ara-
sında ənənəvi olaraq çoxarvadlılıq yayılmışdı.
İspaniyanın əsasən XVI əsrin axırı və XVII əsrin əvvəl-
lərində təşəkkül tapmış müstəmləkəçilik rejiminin xarakterik
xüsusiyyəti İspaniya istilaçıları tərəfindən torpaq üzərində
feodal hü
quqlarının mənimsənilməsində özünü daha çox bü-
ruzə verirdi. Adaların istilası gedişində yerli feodalların yuxa-
rı təbəqələri əsasən vətənpərvər feodallar məhv edilirdi. Bö-
yük ərazilər və burada yaşayan əhali ilə birlikdə enkomiend
("qəyyumluq") şəklində dini və dünyəvi ispan konkistadorla-
rın idarəsinə verilirdi. Enkomiend sistemi XVII əsrin ortala-
rında ləğv edildi, lakin torpaqların böyük əksəriyyəti ispanlar
tərəfindən artıq işğal edilmişdi.
Adaları işğal etmək işində ispan müstəmləkəçilərinin
əsas alətlərindən biri Filippin əhalisini xristianlaşdırmaq idi.
Bu ona görə idi ki, katolik kilsəsi və xüsusilə monax orden-
ləri ölkənin iqtisadi və siyasi həyatında son dərəcə mühüm rol
oynayırdı. Adalarda iri torpaq mülkiyyətçisi monastırlar idi.
Kilsə idarəçiliyin əksəriyyətini öz əllərinə almışdı və monax-
Dostları ilə paylaş: |