106
faydalanmakla ödüllendirilmişlerdir
381
Yine Çar Feodor Alekseyeviç 24 Mayıs 1681
yılında çıkardığı bir
kanunla Yeni Kreşenler, Kreşen olmayan akrabaların varlıklarına
da sahip olabileceklerdir.
382
Devletin aldığı bu önlemler çok kısa sürede binlerce Tatar ve mirzanın para,
toprak veya mirasa konmak için Kreşen olmasına sebep olmuştur. müslüman Tatarlar
Kreşen olan kardeşlerini sadece topraklarını kurtarmak için bu yolu seçtiklerini
topraklarını ve mallarını kurtardıktan sonra haçları atacaklarını söylemektedirler.
383
24 Mayıs 1681 yılı yasasına uygun olarak alınan mallar ve topraklar Kreşen
olan eski sahiplerine verilmiş, yeni vaftiz olan mirza ve Tatarlara ise 26 Nisan 1683 yılı
yasasına uygun olarak vaftiz olmayı kabul etmeyenlerden alınan topraklardan
vermişlerdir. Gerçekten de bu dönemde vaftiz olanların bir çoğu topraklarını kurtarınca
haçlarını çıkarıp attılar ancak, bizzat Çar bunların kayıtlarının tutulup cezalandırmasını
emretmiştir.
384
Bu dönemde (1682) ileri gelen Tatarlardan bazıları Çarın
emrini kabul
etmeyerek, başkentteki elçilik vasıtasıyla Sultan IV. Mehmet'ten “Rus devletinin
kendilerini özgür bırakması” ricasında bulunmuşlardır.”
385
6 Mayıs 1681 yılında çıkan Mordva ve etrafı, Çeremiş, Çuvaş ve Udmurdları
ilgilendiren ve toptan Ortodokslaştırmayı amaç edinen yasa yüzünden, bölge bir anda
karmakarışık olmuş siyası istikrar bozulmuştur. Bunu üzerine Rus devleti 9 Mart 1685
yılında bu topraklara bir sınır çekerek daraltılamayacağına, vergilerin de hükûmet
tarafından belirleneceğine dair bir karar çıkarmak zorunda kalmıştır.
386
Devletin bu bölgede hıristiyanlaştırma amacıyla çıkardığı bunca sert kanuna
rağmen putperest ve islam hala en güçlü iki inançtır ve bu durum Çar I. Petro’nun
381
PSZ, C. II, No: 867; Mordvanlara verilen hüküm daha ağırdır, zira vaftiz olmayı kabul
etmemek kölelikle
eşdeğerdir.
382
PSZ, C. II, No: 870
383
Mojarovskiy,
İzlojenie…, s. 35–36
384
PSZ, C. II, No: 1009.
385
Mojarovskiy,
İzlojenie…, s. 36; “Mojarovskiyy bu dönemde müslüman Tatarların Osmanlı devletinden yardım
istediğini bunun üzerine Osmanlı vezirinin Rus elçisiyle konuştuğunu kaydetmiştir.”
386
PSZ, C. II, No: 1111
107
dikkatinden kaçmamıştır. İşlerin yolunda gitmesi için Kazan'a misyon faaliyetinde
büyük işler başaracak Keşiş Tihon III'ü görevlendirmiştir.
387
2.3.3. Kazan Metropoliti Tihon III'ün Misyon Faaliyeti
Kazan'a tayin edilen Metropolit Tihon'a kadar bölgede yapılan misyon
faaliyetinin merkezinde müslüman ahali vardır. XVIII. yüzyılın başlarında artık Rus
hükûmetinin bölge üzerinde gayrı Ruslara uyguladığı strateji değişmiş, merkeze pagan
inançlı halk da girmiştir. İdil-Ural bölgesinin pagan inançlı en kalabalık
nüfusuna sahip
halkı Çeremişlerdir. Bu halk diğer bölge sakinlerine göre daha sert ve özgürdür, Rus
devletine karşı bütün ayaklanmalarda yer almış ve daima muhalefette durmuştur. Bu
nedenle Çar Petro bunlar üzerinde ayrıca bir proje geliştirmiştir.
388
Büyük Petro Tihon'u Kazan'a yollarken, Urjumski, Yaranski, Çarevosançurski
(Dağlık Çeremiş) ve Çarevokokşayskiy''de (Bozkır Çeremiş) yaşayan Çeremişleri
hıristiyanlığa
davet edip, vaftiz etmekle görevlendirmiştir. Çeremişler arasında Tihon
başarı sağlamış bunun üzerine Çar kendi hazinesinden kiliseler yapmasına ve Yeni
Kreşen çocuklarını keşiş yetiştirmek üzere okullar yapmasını istemiştir.
389
Hükümdarının emri üzerine Metropolit Tihon, Kazan'a atanışından iki yıl sonra
adı geçen bölgelere Monah Aleksey Raiskiy'i
390
göndererek vaftize ikna çalışmalarına
başladı; yapılan ikna çalışmaları umulandan iyi sonuçlar vermiştir. Dört yıl içinde
(1701–1705) 3,683 pagan Çeremişi vaftizlemişler ve şereflerine Tihon devlet
bütçesinden yedi kilise yaptırmıştır.
391
Tihon döneminde Kreşen çocuklarını eğitmek ve kilisenin dinî hizmetini
yükseltmek amacıyla 32 din adamı alınmış; (1707–1709) yılları arasında
bu kişiler
Tihon'un eğitiminden geçerek iyi birer misyon insanı olmuştur. 31 Mayıs 1721 yılında
“Yeni Kreşen erkek çocuklarını keşiş yapmak üzere” okul açılması hususunda bir kanun
çıkarıldı. 1721'de okula alınan çocuklardan beşi başarıyla mezun olmuş, yirmi tanesi
387
PSZ, V, No: 2734 ve 2920.
388
Missioner, 1878, No. 21, 161–162.
389
Mojarovskiy,
İzlojenie…, s. 37
390
Monah Aleksey Raiskiy Kazan’a 4 Ekim 1700 yılında Podonski’den tayin edilmiştir.
391
Polnoe Sobranie Postanavlenii po vidomstvu pravoslovnogo ispovedanii Rosisykoy İmperii, C. I, s. 210; 19 vols,
St. Petersburg 1868–1915
108
Ortodoksluğun dua kitabını öğrenmeyi başarmış, yedisi ölmüştür.
392
Çeremiş
çocuklarının okutulması fikri ilk denemede sıhhatli olarak başarılamasa da Metropolit
Tihon eğitimden vazgeçmemiştir. Zira Kreşenler arasında okuyup keşiş olanlar etrafını
hıristiyanlaştırmada en etkili unsur olacaktır ve bu etkiyi Tihon çok iyi sezmiştir. 1721
yılında Aziz Sinod'un Metropolit Tihon'a sorduğu “Neden hıristiyan olan
Muhammediler
zamanla geri dönüyor, bunları Ortodokslukta tutmak için neler
yapmalıyız”? Şeklindeki sorusuna Tihon; 11 Ocak 1722 yılında: “Muhammedileri
haçladıktan sonra onlardan seçtiğimiz çocukları Slav eğitimine göre okutmalıyız”
393
diye cevap vermiş, eğitimin yetersiz olduğunu düşünmüştür. Bu düşüncesini icraata
koymak isteyen Metropolit Kazan'da Kreşen çocuklarını okutmak için Çar'dan
394
ve
Sinod'dan
395
birtakım isteklerde bulunmuş ve bu istekleri eksiksiz yerine getirilmiştir.
1720 yılında Metropolit Tihon'un yanında 20 çocuk eğitim alıyordu. 1724 yılında ise
Kazan'da rahiplerin çocukları ile beraber, ileride iyi rahip olmak için 14 Kreşen çocuk
okuyordu.”
396
Metropolit Tihon Keşiş Aleksey Raiskiy'i her yıl
düzenli olarak Çeremişlere
gönderiyor ve onların arasında hıristiyanlığın yayılmasını kontrol ediyordu ve bunda da
çok başarılı oluyorlardı.
397
1719 yılında Keşiş Aleksey çalışmaları üzerine
Çeremişlerden kendi isteğiyle 379 kişi vaftiz olmuştur.
398
Metropolit Tihon da zaman
392
Polnoe Sobranie Postanavlenii po Vidomstvu Pravoslovnogo İspovedanii Rosisyskoy İmperii, C. I, sayfa 368.
1869–1884 St. Petersburg; o yüzden 1729 yılında Kazan Gubernatoru P. M. Apraksi raporunda: “Yeni Kreşen
çocukları Kazan’da babasız ve annesiz kalıyorlar, hastalanıyor ve ölüyorlar, eve dönsünler”, demektedir.
Çocuklar
okudukları sürece devletten burs ve yiyecek alıyorlardı; adam başı ½ un, krupa 1/4, tuz istedikleri kadar, adama başı
günlük 2 kopik; giyecek olarak yıllık; 2 gömlek, ayakkabı, kürk, kaftan ve papak. Öğretmen ve arhiyepiskop için;
günlük 6 ruble ve 8 asker, askerler için: ½ un, ½ krupa, günlük 1 ruble. Kitaplar ücretsizdir.
393
Polnoe Sobranie Postanavlenii po Vidomstvu Pravoslovnogo İspovedanii Rosisyskoy İmperii, Priloj XXIX, sayı.
CCC XIII.
394
Polnoe Sobranie Postanavlenii po Vidomstvu Pravoslovnogo İspovedanii Rosisyskoy İmperii, Priloj XXVIII, sayı.
CCC XI.
PSZ., I, No: 191, s. 209.; “21 Nisan 1721 yılında Metropolit Tihon hükümdara şöyle yazmıştır: “Kudretli
hükümdarımızdan bildirmesini rica ediyoruz …seçtiğimiz Kreşen çocukları hangi okullarda okuyacak? Ve kimden
kitap alınacak? Seçilmiş çocukları babaları vermek istemezlerse onları zorla götürelim mi? Ve onların öğretmenlerine
yiyecek ve araç gereçler nereden alınacak? Önceden okuyan çocukların ihtiyaçları sizin bütçenizden karşılanıyordu!”
395
Polnoe Sobranie Postanavlenii po Vidomstvu Pravoslovnogo İspovedanii Rosisyskoy İmperii, XXIX, s. CCCIV.; “
Tihon, Aziz Sinod' a ise şunları soruyordu: “Kreşen çocuklarından okul için kaç kişi seçilecek? Babalarına ve
kendilerine hangi ödüller verilecek? Okulların ihtiyacı nereden temin edilecek?”
396
İstoriya Ruskiy Eparhiy, Böl. I, s. 425–426.
397
PSZ, c: II, No. 434.
398
Opisanie Dokumentov i del hranyaşçihsya v arhive Svyaşennogo Praoslavnogo Sinoda, 31 vols S. Petersburg,
1869–1916; C. I, priloj XXVIII, CCCIX.