TariHİ materyaliZMİN Çarpiticiliğinda

Tarihi Materyalizmin Çarpıtıcılığında Zıtların Birliği 

 

25

  

Gelin  şimdi bu mantığı profesörümüzün üretim ve mülkiyet ilişkilerini birbirinden 

koparması ve sınıf mücadelesinin kökeni olarak üretim ilişkileri anlayışını ilave 

edelim. 

  

Proletarya  diktatörlüğü  şartlarında sınıf mücadelesi üzerinden ideolojik-siyasi 

ilişkilere, dolayısıyla hukuki ilişkilere hücum edersin, ki bu hukuki ilişkilerin sınıfsal 

ilişkilerle, sınıfların gerçek tanımıyla, ve de üretim ilişkileri ile mekanik bir bağını 

kurmamalı, bunlar arası ilişki bir ihtimaliyet ilişkisidir. Hukuki olarak mülkiyet 

ilişkilerini değiştirmek, onları proletarya devletinin malı haline, sosyalist mülkiyet 

haline getirmek gerçek sınıfları ve üretim ilişkilerini değiştirmez, bu daha sonranın 

işidir. Kaldı ki, sınıfların ve sınıf mücadelesinin varoluş  şartları üretim 

ilişkilerindedir. Sınıf mücadelesi ilk,birinci, esas vs. olduğu için onunla işe başlanır, 

bunlar üzerinden ekonomik ilişkiler, üretim ilişkileri değiştirilir. Ama bu sınıf 

mücadelesine yol açan köken nedir? Mülkiyet ilişkileri değişmesine rağmen 

bunlardan kopuk olarak yaşamını sürdüren kapitalist üretim ilişkileri. Sınıfların 

varoluş şartlarının kökeni, sınıf mücadelesinin varoluş şartlarının kökeni burada. Ve 

de sınıf mücadelesi ilk, birincil, üretim ilişkilerini değiştirmeye başlamak için sınıf 

mücadelesi ile işe başlamalısın... sınıf mücadelesinin kökeni de üretim ilişkisinde... 

sınıf mücadelesi yapasın ki kapitalist üretim ilişkilerine son veresin, iyi ama kapitalist 

üretim ilişkilerini ortadan kaldıramadığın için sınıf mücadelesi yapmak zorundasın. 

  

İlk olarak, birincil olarak sınıf mücadelesini ele almalıyım. Birincil olan sınıf 

mücadelesi. Herşeyi, kapitalist üretim ilişkilerini değiştirmek için başlangıç noktası, 

ilk olan o. Onunla başlamalıyım. Onun sayesinde, onun temelinde ekonomik ilişkileri, 

üretim ilişkilerini değiştireceğim. 

  

Sınıf mücadelesinin kökeni ise üretim ilişkilerinde, kapitalizmden devraldığım 

kapitalist üretim ilişkileri ve antagonist sınıflarda. O halde onlar durdukça sınıf 

mücadelesi kaçınılmazdır. Eh onların değişikliği de sınıf mücadelesinden sonra 

geleceğine göre... ne kapitalist üretim ilişkileri sona erer, ne antagonist sınıflar, nede 

antagonist sınıflar arsı mücadele... 

  

Sosyalizmin  inşası diyordu C. Bettelheim hemen öyle Stalin’in dediği gibi beş 

dakikada Beşiktaş olmaz, çok uzun zaman ister, uzun iştir... 

  

ÇKP  kaynaklı yayınlar bir ara 1000 yıldan bahsediyorlardı, veya “Kültür 

Devrimini defalarca tekrarlamak gerekecek”... falan diyorlardı... C. Bettelheim da 

uzun süreden bahsederken esas mantığını sergiledi... Bu sosyalizm sonsuza kadar 

kurulmaz... 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---

Tarihi Materyalizmin Çarpıtıcılığında Zıtların Birliği 

 

26

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

II. BÖLÜM 

 

R. YÜRÜKOĞLU’NUN ÇADIRI 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---

Tarihi Materyalizmin Çarpıtıcılığında Zıtların Birliği 

 

27

Üretim İlişkileri ile Üretici Güçlerin Niteliği Arasındaki Zorunlu Uygunluk 

Ekonomik Yasası ve R. Yürükoğlu’nun Çadırı 

 

  

R.  Yürükoğlu’nun SBKP 26. Kongre Raporunu değerlendiren “Yaşayan 

Sosyalizm” adlı kitabını, kitaba yazdığı önsözde Emine Ezgin şöyle sunuyor: “Zor 

ama Komünizm için gerekli olan, Marksizm-Leninizm ışığında aksaklıklara, 

eksikliklere yönelmek, bunları açıkça belirlemek ve çözüm yolları göstermektir. Kitap 

bu zor görevi başarıyla yerine getirmekte ve bu yönde birçok önemli teorik açılım 

içermektedir.” (Yaşayan Sosyalizm R. Yürükoğlu,     s.9.) 

 

  Burada, bahsi geçen “teorik açılımların” bazılarını ele alacak ve bunların 

“Marksizm-Leninizm ışığında” mı, yoksa revizyonizmin karanlığında mı olduklarını 

sergilemeye çalışacağız. 

 

 

-I- 

 

1- “Çadır” nedir? 

 

   “ Üretim araçlarının üzerinde özel mülkiyetin kaldırılmasıyla kurulan üretim 

ilişkisi, bir biçimdir. Bu biçime uygun üretim güçleri düzeyi, makinalı üretimdir. 

Somuta gelince, üretim güçlerinin çok değişik düzeyleriyle karşılaşırız. Üretim 

güçlerinin belirli bir minimumu üzerinde sözünü ettiğimiz “biçim” yani sosyalist 

üretim ilişkileri kurulabilir. Kendine uygun bir “alt yapı” tam anlamıyla car olmadan 

da uygulanabilir. Böylece içi çok az dolu bir çadır kurulmuş olur. Doğru yöntemlerle 

bu çadırın içinin uygun kalabalıkla, hem de daha çabuk dolması sağlanabilir.” (a.g.e. 

s. 98.) 

  

Yani  R.  Yürükoğlu’nun “çadır”ı üretim ilişkileridir. Çadırın içini dolduracak 

şeyler de üretici güçler. 

  

Şimdi R. Yürükoğlu’nun “Marksizm-Leninizm” ışığı ile aydınlatılmış bu çadırda 

seyircilere sunduğu oyunu seyredebiliriz. Oyuncunun usta bir akrobat mı yoksa çok 

komik bir palyaço mu olduğuna artık seyirciler karar versin. 

 

2- Üretim ilişkilerinin öncelliği, veya R. Yürükoğlu’nun bir “teorik açılımı” ve 

sosyalizmin buna uygun inşası. 

 

  

“...(Sovyetler  Birliğinde. bn.) Nesnel koşullar ve öznel seçimler sonucu, 

ekonominin teknolojik düzeyinin varolması gereken düzeye ulaşmasından çok önce 

tarımda ve endüstride sosyalist mülkiyet ilişkilerine geçilmiştir. Geçilmemeliydi 

demiyoruz. Yalnızca bugünkü sorunların kökenini anlamaya çalışıyoruz. Sovyetler 

Birliği’nde sosyalizmin kuruluşu döneminde ve hatta bugün bile, üretim ilişkileri, 

kendine uygun üretim güçleri düzeyinden önde gitmiş (a.b.ç.) ve gitmektedir. Üretim 

güçlerini ileriye doğru çekmektedir (a.b.ç.). Bir anlamda, önce çadır kurulmuş ve 

onun kolaylaştırıcı etkisi altında içi döşenmeye başlanmıştır. 

  

Az  gelişmiş ülkelerde kurulan sosyalizmin kaçınılmaz yoludur bu.” (a.g.e., s. 45.) 

---