41
Tolerantlıq: bildiklərimiz və bilmədiklərimiz
viyyəsi digər ölkələrdən daha yüksəkdir. Ona görə də, bu sahədə
nümunəvi sayılan cəmiyyətlərin təcrübəsindən həm yerli, həm də
regional və beynəlxalq səviyyədə istifadə etmək yalnız işin xeyrinə
ola bilər.
Nümunəvi ölkələrin seçilməsinə gəlincə, təbii ki, bunun konk-
ret meyarlarını müəyyənləşdirmək çətindir. Amma hansı ölkələrin
təcrübəsinin nümunəvi olduğunu müəyyən etmək üçün xüsusi
proseduraya ehtiyac yoxdur. Ona görə ki, müasir dünyada hansı
ölkələrdə zəngin və qədim tolerantlıq ənənələrinin olduğunu, de-
mək olar ki, beynəlxalq aləm çox gözəl bilir. Məsələn, böyük ta-
rixi dövr ərzində tolerantlığın xalqımızın xarakterik keyfi yyətinə
çevrilməsi, ölkəmizin bölgədə dinlərin bir-biri ilə mehriban yaşa-
dığı unikal məkan olması və bu sahədə Azərbaycanın təcrübəsinin
dünya miqyasında öyrənilməsinin və tətbiq edilməsinin zəruriliyi
beynəlxalq təşkilatlar, nüfuzlu din xadimləri və diplomatlar səviy-
yəsində etiraf olunan həqiqətdir. Hətta, bu təcrübənin öyrənil mə si
və tətbiq olunması istiqamətində konkret təklifl ər verən və gərəkli
addımlar atan beynəlxalq qurumlar və tanınmış din xadimləri də var.
Bu işlərin nəticəsidir ki, Azərbaycanda əhalinin böyük əksə riy yətini
müsəlmanlar təşkil etməsinə, İslamın aparıcı din olmasına baxma-
yaraq, digər dinlərin mənsublarına da bərabər şərait yara dıl dığını,
onların öz inanc və etiqadlarına uyğun yaşamaları üçün bütün lazımi
tədbirlərin görüldüyünü dünya ictimaiyyəti çox gözəl bilir.
Qafqazda sülhün yaranması və qorunması istiqamətində fəaliy-
yətini qətiyyətlə davam etdirən Azərbaycanda mövcud dinlər,
məzhəb və təriqətlər arasında münasibətlər yüksək səviyyədədir.
Azərbaycan nadir dövlətlərdəndir ki, indiyədək burada dini
zəmində hər hansı münaqişə baş verməyib. Bu gün Azərbaycan
dindarları din, məzhəb və təriqətlərindən asılı olmayaraq, qarşılıqlı
hörmət və dostluq şəraitində fəaliyyət göstərir, dini ayin və mə-
rasimlərini sərbəst yerinə yetirirlər.
Təbii ki, bu sahədə yalnız Azərbaycanın təcrübəsinin öyrənil-
məsi və tətbiq olunması fi krini irəli sürmək doğru deyil. Çün-
42
Gündüz İsmayılov
ki zəngin tolerantlıq ənənələrinə malik ölkələr var və onların da
təcrübəsindən istifadə olunmalıdır. Hətta, bu ölkələr də bir-birilə-
rinin təcrübəsindən yararlana bilərlər.
Müxtəlif ölkələrin tolerantlıq təcrübəsindən istifadə edilmə sin-
də beynəlxalq təşkilatlar daha maraqlı olmalıdırlar. Ona görə ki, bu
məsələdə onların üzərinə daha böyük məsuliyyət düşür. Son illər
beynəlxalq təşkilatların dinlərarası dialoq və əməkdaşlıqla bağlı
məsələlərə diqqəti artırması müşahidə olunur. Sevindirici haldır ki,
bu sahə bir neçə regional və beynəlxalq qurumun fəaliyyətində pri-
oritet istiqamətlərdən birinə çevrilib. Hətta, dünyanın ən nüfuzlu
beynəlxalq təşkilatı - BMT “Sivilizasiyaların Alyansı” təşəbbüsü
ilə çıxış edib və bu mötəbər qurumun Baş katibi yanında dinlərarası
dialoq üzrə məşvərət şurasının yaradılması ideyası meydana gəlib.
Yeri gəlmişkən qeyd edək ki, Azərbaycan Türkiyə və İspaniya-
nın təşəbbüsü ilə yaranmış “Sivilizasiyaların Alyansı” ideyasını ilk
gündən dəstəkləmiş, onun reallaşmasına çalışmış və bu istiqamətdə
həyata keçirilən tədbirlərdə aktiv iştirak etmişdir.
Hələ də dini və etnik ayrı-seçkilikdən əziyyət çəkən insanların
olduğu dövrdə beynəlxalq qurumların bu cür təşəbbüslərlə çıxış
etməsi, eləcə də konkret addımlar atılması dinlərarası dialoqun və
əməkdaşlığın reallaşacağına olan ümidləri daha da artırır.
Lakin beynəlxalq təşkilatlar təkcə təşəbbüslə çıxış etməməli,
eyni zamanda dinlər və sivilizasiyalararası əməkdaşlığa mane olan
halların aradan qaldırılması, xüsusilə münaqişələrin həll edilməsi
istiqamətində ciddi səylər göstərməlidirlər.
Örnək kimi qeyd edək ki, bu gün Ermənistanın təcavüzkarlıq
siyasətini davam etdirməsi, Azərbaycan ərazisinin iyirmi faizini
işğal altında saxlaması, nəticədə bir milyondan çox soydaşımızın
məcburi köçkün həyatı yaşaması təkcə Azərbaycanda deyil, bü-
tün regionda sülh və sabitliyin bərqərar olmasına, eləcə də tole-
rantlıq ənənələrinin möhkəmlənməsinə, dinlərarası əməkdaşlığın
formalaşmasına ciddi problemlər yaradır. Ona görə də, bu məsələ
təkcə Azərbaycanı yox, inkişaf etmiş demokratik dövlətləri, dün-
43
Tolerantlıq: bildiklərimiz və bilmədiklərimiz
ya ictimaiyyətini, xüsusilə də beynəlxalq təşkilatları yaxından
düşündürməli və təxirəsalınmaz tədbirlər görülməlidir.
Din xadimlərinin və ictimai təşkilatların imkanlarının sə fər -
bər edilməsi: digər insanlarla müqayisədə bəşəriyyətin və ya şa-
dıqları cəmiyyətin taleyüklü məsələlərinin həllində, o cümlə dən
dinlərarası dialoqun və əməkdaşlığın reallaşmasında din xadim-
lərinin üzərinə daha böyük vəzifə və məsuliyyət düşür. Çünki din
xadimləri təkcə özlərinin deyil, eyni zamanda onların arxasınca
gedən yüzlərlə, minlərlə, hətta, milyonlarla möminin mövqeyinə,
eləcə də dini dünyagörüşünün formalaşmasına görə ən azı mənəvi
məsuliyyət daşıyırlar.
Tarix boyu mütərəqqi ruhanilər cəmiyyətdə lokomotiv rolunu
oynayan ziyalılarla birgə üzərlərinə düşən tarixi missiyanı layiqincə
yerinə yetirmiş, taleyüklü məsələlərin həllində yaxından və ak-
tiv iştirak etmişlər. Deməli, tolerantlığın, dinlərarası dialoqun və
əməkdaşlığın baş tutmasında və daha da möhkəmləndirilməsində
fəal iştirak etmək din xadimlərinin tarixi missiyalarından irəli
gələn müqəddəs vəzifələridir.
Bu gün hansı dinə mənsubluğundan asılı olmayaraq, bütün
ruhanilər, xüsusilə nüfuzlu din xadimləri geniş təbliğat imkanına,
daha konkret desək, milyonlarla insan üçün əlçatmaz sayılan dini
tribunaya – ibadət evlərində söz kürsüsünə malikdirlər. Bəzən ən
ali kürsülərdən səslənən fi kirlər və edilən çağırışlar kifayət qədər
effektli olmur, hətta, bir çox hallarda etinasız və qeyri-ciddi qəbul
edilir. Lakin möminlər ibadət ocağında söylənilən fi kirlərə nəinki
ciddi yanaşır, hətta, bu fi kirlərə dəqiq və qüsursuz əməl etməyə
çalışırlar. Bu baxımdan din xadiminin dialoqla bağlı həm möv-
qeyi, həm də fi kirləri doğru və mənalı olmalı, bəşəriyyətin və
cəmiyyətin maraqları nəzərə alınmalıdır ki, dindar insanlar yanlış
yola yönəlməsinlər, dini ayrı-seçkiliyə, ədavətə yol verməsinlər.
Dinlərarası dialoqda iştirak etmək, ona dəstək vermək hər kəsin
insanlıq borcudur. Lakin bu, dindar və din xadimi üçün həm insan-
lıq, həm də mənəvi borc deməkdir. Çünki din xadimi bu prosesə
Dostları ilə paylaş: |