Toshkent moliya instituti

4-rasm. Aktivlar turlari bo‘yicha moliya bozori strukturasi

Bozor mexanizmlari

Moliya bozoridagi asosiy operatsiyalar:
– investitsiyalash (mablag‘larni joylashtirish);
– mablag‘lar jalb qilish.
Eng umumiy ko‘rinishda moliya bozori mexanizmlarini birja va
birjadan tashqari mexanizmlarga ajratish mumkin.
Bozorlar tasnifi
Vositalarning muomalada bo‘lish muddati bo‘yicha
Moliya bozori pul bozori va kapital bozoridan iborat. Bu segmentlarning har birida qimmatli qog‘ozlar muomalada bo‘ladi, shu sababli
qimmatli qog‘ozlar bozori moliya bozorining ichida yotadi va u ham pul bozori
va kapital bozoridan iborat deb hisoblash mumkin bo‘ladi.
⁷
5-rasm. Bozorda muomalada bo‘lgan aktivlar muddati bo‘yicha
Pul bozori (money market)
Pul bozori (money market) – muomalada bo‘lgan va qisqa muddatli to‘lov
vositalarining (cheklar va h.k.), shuningdek, qisqa muddatli (1 yilgacha)
jamg‘armalarning xuddi shunga o‘xshash funksiyalarini ta’minlaydigan naqd
pul bozori. Ushbu bozor vositalari – muomalada bo‘lish muddati 1 yilgacha bo‘lgan barcha moliyaviy aktivlardir. Pul bozori pulga talab va taklifni, shuningdek, pulning muvozanatli «narxi» shakllanishini aks ettiradi.
Pul narxi – pul nazariyasidagi asosiy tushuncha bo‘lib, kredit oluvchi belgilangan davrga hisoblaganda undan foydalanish uchun to‘laydigan kredit
summasiga foiz nisbatida ko‘rsatilgan summani anglatadi. Soddaroq qilib aytganda, pul narxi – bu foiz stavkasi (interest rate). Boshqa barcha moliyaviy
resurslar qiymati shu narxga bog‘liq bo‘ladi. Biroq foiz stavkasining ta’rifi uzil-kesil bir ma’noga ega emas. Foiz stavkalarining ko‘plab turlarini aytib berish mumkin (qayta mahsulot stavkasi, hisob stavkasi, risksiz stavka, bozor stavkasi, nominal stavka, real stavka, muqobil stavka,turli muddatli kreditlar bo‘yicha stavka, inflyatsiya stavkasi va h.k.).
Murakkablik muayyan bitim shartlariga eng mos keladigan bozor stavkasini aniqlashdan iborat.
Foiz stavkasini (daromadlilik stavkasini) aniqlashga bir nechta asosiy yondashuv mavjud. Masalan, nominal va real foiz stavkasi farqlanadi.
Bularning so‘nggisi inflyatsiyani hisobga olgan holda investorning daromadini aks ettiradi. Real daromad inflyatsiyadan qanchalik o‘zib ketishini aniqlash uchun Irving Fisher tomonidan taklif etilgan formula keyinchalik uning nomi bilan atalgan.
Pul bozori quyidagilarga bo‘linadi:
– chakana operatsiyalar bozori (pul o‘tkazmalari, depozitlar, depozit va jamg‘arma sertifikatlari, plastik kartalar, korxonalar va aholiga taqdim etiladigan qisqa muddatli kreditlar);
– banklararo kreditlar bozori;
– valyuta bozori;
– tijorat qog‘ozlari bozori (qoidaga ko‘ra, 270 kundan oshiq bo‘lmagan muddatga chiqariladigan korxonalar veksellari);
– qisqa muddatli (1 yil muddatgacha) davlat qimmatli qog‘ozlar bozori.
Kapital bozori
Kapital bozori (capital market) – moliya bozorining «uzun pullar»,ya’ni muomalada bo‘lish muddati 1 yildan ortiq bo‘lgan aktivlar muomalada bo‘lgan qismi.
Pul mablag‘lari yoki bevosita bank ssudalari ko‘rinishida, yoki qimmatli qog‘ozlarga almashish evaziga taqdim etilishi mumkin. Kapital bozorining asosiy farqi shundaki, bu bozorda barcha vositalar uzoq muddatli xarakterga ega va uzoq muddatga investitsiya kiritish uchun foydalanilishi mumkin bo‘ladi. Shunday ekan, kelgusi rivojlanish uchun mablag‘larni kompaniya faqat kapital bozoridan jalb qilishi mumkin, pul bozorida esa kompaniyalar «teshiklarni yamash» uchun «tez pul»ga ehtiyojni qondiradi yoki chayqov operatsiyalarini amalga oshiradi.
Kapital bozori kapitalga talab va taklifni, shuningdek, kapital muvozanatli «narx» shakllanishini aks ettiradi. Kapital bozorida uzoq muddatli resurslar muomalada bo‘lishi sababli investitsiya portfeliga kiradigan aktivning uzoq muddatli daromadliligi va butun portfel daromadliligi qiziqish uyg‘otadi. XX asr o‘rtalarida aktivlarni baholash bozor modellari va portfel nazariyasi paydo bo‘lib (U. Sharp, D. Lintner, Ya. Mossin), ularning g‘oyalari G.Markovis tomonidan rivojlantirildi.
Sharp talqiniga ko‘ra, kapital (aktiv) narxi uning talab qilingan daromadliligi, ya’ni berilgan risk darajasida (yoki aktiv u bilan tavsiflanadigan risk darajasida) investorni qoniqtiradigan daromadlilik bilan belgilanadi.
Masalan, har qanday investor shuni yaxshi tushunadiki, agar u mablag‘larni bankka mavjud shartlarda kiritadigan bo‘lsa, u o‘z daromadini risksiz daromad sifatida ko‘rib chiqishi mumkin bo‘ladi (chunki bank bankrotga uchragan holatda uning omonati Omonatlarni sug‘urta qilish agentligi orqali qaytariladi). Demak, agentlik tomonidan sug‘urta qilinmagan boshqa barcha qo‘yilmalar omonatdan ko‘ra riski yuqoriroq hisoblanadi va investor ulardan kattaroq – risk uchun to‘lov sifatida daromadlilik talab qiladi.