35
pishig‘ini ko‘rgan bo‘lsa-da, hamon hushyor va ziy-
rak, serfahm va zukko edi. Boshi qotgan bir guruh
odamlar o‘sha donishmandnikiga ravona bo‘ldilar. Qa
-
lin bir kitobni mukka tushib mutolaa qilayotgan chol
qoshiga kelib, ular muddaosini aytishdi:
– Buvajon, har ikki saxiy haqida eshitgansiz, al
-
batta. Shu kunlarda birinchi
saxiynikiga keluvchi
-
lar ancha siyraklashib qoldi. Ikkinchi saxiy ham
hech kimdan hech nimani ayamayapti. Odamlarga
sug‘urib beradigan faqat o‘ttiz ikki tishi qoldi, xo
-
los. Agar gal kelsa, o‘sha tishlarining ham bahridan
o‘tishi hech gap emas. Ayting, buvajon, kim chin
saxiy? Qaysi biri?
Kitobni yonboshiga olib qo‘ygan
nuroniy chol bi
-
roz sukut saqladi.
1. «Saxiylik» va «baxillik» so‘zlarining ma’nosini qiyos-
lang.
2. Qanday odamni saxiy deyish mumkinligini o‘ylab
ko‘ring.
II
So‘ngra huzuriga kelganlarning o‘zini savolga tutdi:
– Aytinglar-chi, birinchi sa-
xiy hojatmandni kuzatayotganda,
unga nima deb so‘z qotadi?
– Hech nima demaydi, bu
-
vajon, – deyishdi ular baravari
-
ga.
36
– Barakalla! – dedi chol. – Ikkinchi saxiy-chi?
– Olqish ustiga olqish yog‘ilayotganda, – dedi
ular dan biri, – ikkinchi saxiy: «Men
buni savob
yo‘lida qilyapman», deb qo‘yadi, xolos.
– Xo‘sh, xo‘sh! – dedi chol jonlanib. – Yana-chi?
– Yana, yana, – dedi ular dan boshqa biri boshi
-
ni qashib, – hojatmandlar min natdorchilik izhor etisha-
yotganda, ikkinchi saxiy: «Meni duo qilsanglar bas»,
deydi, vassalom.
Cholning serajin yuziga tabassum yugurdi.
– Masala ravshan, o‘g‘illarim, – dedi chol va
bo‘lak hech nima aytmay jimib qoldi...
– Yo‘q, yo‘q, buvajon, muammoni oxirigacha
yechib berasiz, kim saxiyligini ajrim qilasiz.
– Bu yog‘ini o‘zlaringga havola qilgandim, – dedi
chol salmoqlab so‘zlarkan. – Mayli,
aytsam ayta
qolay.
Birinchi saxiy bergan narsasi evaziga hojatmand
-
dan hech nima – savob ham, duo ham tama
qilmaydi. Chunki birinchi saxiy: «Nuqul savobni
ko‘zlab qilingan xayrli ish tamagirlikka kiradi, duoni
so‘rab olish esa tilanchilik bilan baravar», – deb
o‘ylagan.
Ikkinchi saxiyning tosh-u tarozisi bor. Tarozining
bir pallasiga o‘zi
ulashgan narsani, ikkinchi pallasiga
savobdan qadoqlab olgan toshini qo‘yadi. Shu bilan
orani ochiq qiladi. Lekin uning hojatmanddan undir
-
gan, ya’ni so‘rab olgan duolari esa faqat foydaga
qoladi.
37
Xullasi kalom, har bir hojatmand ikkinchi saxiy-
ning dargohidan bir hissa boylikni olib qaytadi, ikki
hissa boylikni esa tashlab chiqadi.
Shu tariqa ik-
kinchi saxiy ning o‘zi hojatmandlaridan bir umr qarz-
dor bo‘lib qola yotir, endi siz mendan: «Ikkinchi saxiy
hojatmandlardan qarzini qachon uzadi», – deb ham
so‘rarsiz?
– Yo‘q, yo‘q, buvajon, bas, yetar, sizga ming
ofarin, – deganlaricha ular donishmand huzuridan
shodmon qaytdilar.
Lekin donishmandning
ikkinchi saxiy borasida ayt-
gan so‘zlari butun qishloqqa chaqmoqday tez tarqal
-
di-yu, hojatmandlarning bari yana birinchi saxiynikiga
yog‘ilib keladigan bo‘ldi. Ko‘p o‘tmay, ikkinchi saxiy
el nazaridan qoldi.
1. Donishmand ta’magirlik va tilanchilik haqida qanday
misol keltirdi?
2. «Ikki saxiy» mavzusida kichik matn yarating.
Dostları ilə paylaş: