Universiteti I tiranës fakulteti I drejtësisë departamenti I së drejtës civile
Yüklə 3,21 Mb. Pdf görüntüsü
|
201 mund ta përfundojë kontratën sipas dispozitave të KC 638 dhe të kërkojë dëmshpërblimin përkatës. Detyrimet e kontraktuesit (konsumatorit). Klienti përdorues duhet të ketë në dispozicion pajisje elektronike që të përshtaten me llojin e internetit që do të instalohet. Me pak fjalë, duhet të jetë promotor i sigurisë së tij informatike 639 . Detyrimi tjetër që nënkuptohet me lidhjen e kontratës është pagesa e çmimit të lidhjes me internetin dhe shërbimeve të tjera për të cilat konsumatori bie dakord. Në disa lloje kontratash parashikohet që ato të jenë falas dhe rrjedhimisht ISP do të financohet nëpërmjet reklamave të afishuara në faqen e internetit të përdoruesit. Zakonisht kjo lloj kontrate lidhet më subjekte tregtare 640 . Një detyrim tjetër që mund të ketë konsumatori shqiptar është dhe respektimi i rregullores së internetit në lidhje me përdorimin e tij (mospërdorimin e shkarkimeve të paligjshme), si dhe ndalimi i shpërndarjes së e-mail-eve tregtare drejtuar shumë përdoruesve, çka mund të asimilohet me një spamming 641 . Detyrimi në fjalë gjendet i shkruar në ligj në disa vende. Kështu, në Kodin francez të Pronësisë Intelektuale parashikohet përgjegjësia që ka abonenti që, jo vetëm të mos shkarkojë vepra në mënyrë të paligjshme, por edhe të kujdeset që as personat që ai ka në vartësi (administratori i një biznesi) ose nën kujdes (abonenti kryefamiljar) të mos kryejnë akte të paligjshme 642 . 1.1.2 Përgjegjësia e ISP-ve Në lidhje me përgjegjësinë e informacioneve që qarkullojnë në rrjet, Ligji për tregtinë elektronike, edhe pse nevojitet që të saktësohet më shumë, merr parimet e Direktivës për tregtinë elektronike, duke parashikuar mungesën e përgjegjësisë automatike dhe me karakter të përgjithshëm të mbikqyrjes së informacioneve që qarkullojnë në rrjet. Përjashtim do të bëjnë rastet e parashikuara ne pikën 1 të nenit 15 të Ligjit për tregtinë elektronike, sipas të cilës, ISP-të do të jetë përgjegjësë nëse do të inicionte transmetimin, ose do të zgjidhte ose modifikonte përmbajtjen e informacionit të transmetuar ose nuk do të zgjidhte marrësin e transmetimit. Është e qartë se ISP, në përmbushje të detyrës së tyre kryesore, nuk realizojnë asnjë prej këtyre kushteve. 638 Neni 698 i Kodit Civil. Në këtë rast do të vlerësohet se detyrimi i informimit të klientit nuk është përmbushur nga ISP. 639 Idem, f. 120. 640 Alain Hollande, Xavier Linant de Bellefonds, Pratique du droit de l’informatique et de l’Internet, Delmas, 2008. 641 Nocion i shpjeguar në këtë libër në kapitullin mbi reklamat në internet. 642 Christophe Caron, Droit d’auteur et droits voisins, Litec LexisNexis, Botimi i tretë, f. 531. 202 Përgjegjësia e ISP-ve në raport me kalimin e informacioneve që shkelin të drejta ose ligjin, trajtohet nga Direktiva mbi tregtinë elektronike, ashtu si dhe nga ligji ynë, në mënyrë objektive. Në këtë mënyrë, jo vetëm ISP-të, por edhe aktorë ndërmjetës të tjerë mund të hyjnë në kuadrin e përjashtimit të përgjegjësisë. Këto aktorë të tjerë mund të jetë gjithashtu dhe faqe interneti që ofrojnë shërbime ose mallra (si për shembull Amazon ose eBay) 643 , ashtu si dhe faqe që ofrojnë informacionet dhe mjete kërkimi online (Google, MSN e kështu me radhë) 644 si dhe ofruesit tw shërbimit të komunikimeve publike dhe ofruesit e rrjetit të komunikimeve elektronike. 645 Në këtë përkufizim mund të hyjnë dhe shoqëritë e telekomunikcaionit që ofrojnë shërbime të aksesit në rrjetin telefonik, për shkak se tashmë interneti në rrjetin celular është bërë një mjet i përdorur gjerësisht. Pavarësisht se Ligji për tregtinë elektronike nuk i parashikon shprehimisht, për shkak të rolit të tyre teknikë dhe të karakterit ndërmjetës që kanë, ato do të përfshihen detyrimisht në këta aktorë. Përgjegjësia e tyre duhet analizuar nëpërmjet dispozitave të Ligjit për tregtinë elektronike. Ligji, në frymën e Direktivës, parshikon dy raste kryesore kur ofruesi i shërbimit të shoqërisë së informacionit nuk është përgjegjës. Këto janë rastet e transmetimit të thjeshtë (mere conduit) 646 ose të veprimeve të ruajtjes së përkohshme të informacionit (caching) 647 . Rasti i parë bëhet fjalë për transmetimin e përmbajtjeve që iniciuara nga një person i caktuar, me të cilin ofruesi i shërbimit edhe mund të ketë lidhje kontraktore, por nuk është në dijeni të përmbajtjes së informacionit të transmetuar, drejtuar një personi tjetër. Për sa kohë kriteret e përcaktuara në nenin 15 të Ligjit për tregtinë elektronike plotësohen, të cilat janë (i) buk inicion transmetimit, (ii) nuk zgjedh ose modifikon përmbajtjen e informacionit dhe (iii) nuk zgjedh marrësin e transmetimit, ofruesi i shërbimit nuk do të mbajë asnjë përgjegjësi për informacionin e transmetuar. Në lidhje me ruajtjen e përkohshme të informacionit (caching), se pari duhet të sqarojmë kuptimin e tij. Caching është një komponent kompjuterik që magazinon të dhëna në një server të caktuar, në mënyrë që të konsumatori të orientohet më lehtësisht në të ardhmen kur bën një kërkim të ngjashëm ose të njëjtë. Caching mund të analizohet si një kopje e informacionit të kërkuar, me ndryshimin e rëndësishëm që, nëse informacioni kryesor fshihet, caching mbetet, por nuk është operues. Ndryshe nuk shërben për gjë, përveç se për të treguar rrugëtimin e mëparshëm të një personi në internet. Kopja cache karakterizohet nga përkohëshmëria dhe automaticiteti 648 . Kopjet cache mbeten në serverat e ofruesve të shërbimit 643 Organizata për Bashkëpunim dhe Zhvillim Ekonomik (“OECD”), The role of Internet Intermediaries in Advancing Public Policy Objectives, 22.6.2011, http://www.oecd.org/internet/ieconomy/48685066.pdf , f.15. 644 Po aty. 645 Pikat 22 dhe 23 të nenit 3 të Ligjit nr. 9918 datë 19.5.2008 “Për komunikimet elektronike në Republikën e Shqipërisë.” 646 Neni 15 i Ligjit për tregtinë elektronike. 647 Neni 16 i Ligjit për tregtinë elektronike. 648 A. Hollande, X. Linant de Bellefonds, “Pratique du droit de l’informatique et de l’internet”, Delmas, 2011. Yüklə 3,21 Mb. Dostları ilə paylaş:
|