6
üstə qalmamaq, daş-divarı gərmək, daş düşsün, daş kimi düşmək (düşüb qalmaq), daş kimi yatmaq,
daş olub quyuya düşmək, daş üstə daş qoymamaq, daşa vursan (daşa dəysə), daşdan keçər, daşa
dönmək, daşqalaq etmək (eləmək), daşdan yağ çıxarmaq, daşdan yumşaq, daşdan keçmək, daşdan
pul çıxarmaq, daşdan çörək çıxarmaq, daşı dalında gizlətmək, daşı daş üstə qoymamaq, daşı
ətəyindən tökmək (atmaq), daşı sıxsa suyunu çıxarar, daşın böyüyündən yapışmaq (böyüyünü
götürmək), daşını (bir dəfəlik) atmaq, daşlar dilə gəlir [4, 114].
Göründüyü kimi, bu frazeoloji vahidlərdə “daş” konsepti müxtəlif koqnitiv əlamətləri büruzə
verir. Məsələn: daşın zərbə endirmək və müəyyən silah (maddi ya mənəvi) olmaq qabiliyyəti daş
atmaq, daşqalaq etmək, daşı dalında gizlətmək frazeologizmlərində reallaşır. Digər tərəfdən,
daşqalaq etmək frazeologizmi müəyyən tarixi-mədəni situasiyanı əks edir və, beləliklə də, daha
mürəkkəb semantik quruluşa malikdir.
Daşın “ölülüyü”, “bərkliyi”, “hərəkətsizliyi”, “keyliyi”, “durğunluğu” və, bəlkə də, digər
koqnitiv əlamətləri “insan və durğunluq”, “insan və həyatsızlıq” semantik qəliblərinə uyğun olaraq
daşdan çörək çıxarmaq, daşdan pul çıxarmaq, daşdan yağ çıxarmaq, daşdan keçmək frazeoloji
vahidlərinin məzmununda reallaşır. Azərbaycan xalqının şüurunda daş küt bir qüvvənin rəmzinə
çevrilir.
Eyni zamanda daş müqavimət rəmzinə çevrilir, və bu əlamət daşı sıxsa suyunu çıxarar, daş-
divarı gərmək, daşın böyüyündən yapışmaq kimi frazeoloji vahidlərdə əks olunur.
Əslində, “keylilik”, “bərklik” və buna oxşar koqnitiv əlamətlər daş kimi yatmaq ifadəsində də
əks olunur.
Daşın universal koqnitiv əlamətini “tikili”, “bina” anlayışı təşkil edir. Bu əlamət daş üstə daş
qoymamaq frazeologizmində ifadəsini tapır.
Beləliklə də, “daş” konsepti Azərbaycan şüurunda çox mürəkkəb bir hadisə kimi çıxış edir.
Kütləvi şüurda konseptləşmə bilavasitə leksik mənanın denotatı ilə bağlıdır. Təsadüfi deyil ki,
denotat əşya haqqında tipik fikirdir. Yəni söhbət milli təfəkkürdən gedir, ayrı-ayrı insanların
psixologiyasından yox.
Koqnitiv dilçilik dili və mədəniyyəti aktual bir korrelasiya kimi nəzərdən keçirir. Ilkin tezisə
görə mədəniyyət parallel olaraq dildə işarələnir. Mədəniyyəti, adətən, mənəvi və maddi
mədəniyyətə bölürlər. Mənəvi mədəniyyət mətnlər formasında mövcuddur. Maddi mədəniyyətə
gəldikdə, qeyd etmək lazımdır ki, kütləvi təfəkkür maddi mədəniyyət haqqında refleksiya
formasında mövcud olan təsəvvürlərlə eyniləşdirir. Məsələn: Azərbaycan xalqının maddi
mədəniyyət sərvətlərindən birini Qız qalası təşkil edir. Bu qala haqqında müxtəlif insanların
müxtəlif təsəvvürləri var. Real Qalanın obyektiv görünüşü və obyektiv tarixi var. Bunula bağlı
emosiyalar mövcuddur və s. Lakin həm Qalanın görünüşü yanlış ola bilər, həm də tarixi. Kütləvi
şüurda isə tipik təsəvvür var ki, bu da Azərbaycan xalqına mənsubdur. Əlbəttə, bu tipik təsəvvür
Qalanın xarici və daxili görünüşü ilə, Qız qalası ifadəsinin lüğəvi təyini ilə, hamıya bəlli olan
ümumi tarixi məlumatlarla müəyyənləşir. Bu informasiya bütövlükdə Azərbaycan xalqının
şüurunda və dilində konseptləşir, yəni lüğəvi təyin, ümumi anlayış, siqnifikat mədəni-tarixi
informasiya ilə tamamlanır və konsept şəklində dil vahidlərinin emosional (obrazlı) əsasını təşkil
edir. Nəticə etibarilə konseptual informasiya kütləvi şüurda təhtəlşüur formasında və səviyyəsində
reallaşır. Həmin bu informasiya danışıq situasiyasında aktuallaşa da bilər, aktuallaşmaya da.
Əlbəttə, daxili formanın və etimoloji mənanın aktuallaşması ifadənin ekspressiv gücünü artırır.
Nəticə etibarilə deyimin kommunikativ effekti artır. Lakin etimoloji məna aktuallaşmaya da bilər.
Bu zaman frazeoloji vahid adi işarə kimi çıxış edir və formal qəbul olunur.
Koqnitiv dilçilik frazeoloji materialı təsəvvürlərin konseptuallaşması baxımından öyrənir. Və
bu baxımdan Azərbaycan dilinin frazeologiyası tədqiqat üçün geniş imkanlar açır.
Hər bir yeni elm sahəsinin öz terminoloji aparatı olmalıdır və koqnitiv dilçilik də bu
baxımdan müstəsna təşkil etmir. Elmi aparat və terminologiya elmin obyekti və predmeti ilə
müəyyənləşir. Aydın məsələdir ki, dilçiliyin hər bir yeni sahəsinin də obyekti dil olaraq qalır.
Müasir dilçilikdə koqnitiv paradiqmaya dair
7
Müasir dilçiliyin predmetini dildə əks olunan, öz ifadəsini tapan milli təfəkkür və psixologiyadır.
Yeni baxışlar dilin və mədəniyyətin paralel yaranması və inkişafından çıxış edir.
Koqnitiv dilçiliyin və, deməli, koqnitiv frazeologiyanın predmetini dildə müxtəlif
mərasimlərin izlərini axtarmaq da təşkil edir. Mərasimlərin əsasını məqsədyönlü hərəkətlər
sistemində axtarmaq lazımdır. Hərəkətlər öz etimoloji məqsədyönlüyünü itirəndə, formal işarəyə,
semiotik hadisəyə çevrilir. Belədirsə, deməli, mərasimlər bilavasitə miflərlə bağlıdır.
Mərasim digər tərəfdən ritualla da bağlıdır. Azərbaycan dilində bu iki hadisə çox zəif
fərqləndirilir, yaxud heç fərqləndirilmir. Lüğətlərdə ritual da “mərasim, ayin” kimi verilir [5, 3, 94].
Ritual hərəkətlər sistemidir. Ritual çərçivəsində bu hərəkətlər ciddi qaydada və təyin olunmuş
ardıcıllıqla yerinə yetirilir. Adətən, ritualın zamanı dəqiq müəyyən olunur. Yəni söhbət ritualdan
gedirsə, onun dəqiq vaxtı var. Alimlərin fikrinə görə, ritual kütləvi yaddaşın əsas mexanizmidir ki,
bu mexanizm bu gün də insanın həyatını müəyyənləşdirir.
Koqnitiv dilçilik mifləri, adət-ənənələri, mərasim və ritualları öz materialı hesab etdiyinə görə
dilin müəyyən sahələrini, ilk növbədə, təhlil edir. Aydın məsələdir ki, bu baxımdan atalar sözləri və
frazeoloji vahidlər ön plana çəkilir.
Atalar sözləri həm frazeoloji vahidlərdən, həm də deyimlərdən fərqlənir. Frazeoloji vahidlər
dil vahidləri olaraq, müəyyən adlar sistemini təşkil edir. Bunlar əşya, hərəkət, əlamət bildirirlər və
bu baxımdan leksik vahidlərlə sinonimlik münasibətləri yaradırlar.Frazeoloji vahidlər bilavasitə
mədəniyyətin izlərini özündə saxlayır. Bu izlər müxtəlif sahələrə aiddir və çox geniş fon
informasiyasını mühafizə edir. Həmin informasiya etnik təfəkkürə tanış olan dünyanı əhatə edir.
Azərbaycan dilçilində koqnitivizm ümumiyyətlə hələ formalaşmayıb. Lakin Azərbaycan
dilçiliyi dünya dilçilik elminin bir qoludur və, deməli, dünya elminin müasir dövrdə predmetini nə
təşkil edirsə, Azərbaycan elmini də həmin predmet maraqlandırmalıdır. Əslində elm qlobaldır,
material müxtəlifdir. Yəni Azərbaycan dili müasir metodlarla və qlobal məqsədlərə uyğun şəkildə
öyrənilməlidir.
Elmi yeniliyi: Koqnitiv dilçiliyin dili frazeologiyalar və mifologemalar əsasında araşdırılması
məqalənin əsas tədqiqat hədəfidir.
Tətbiqi əhəmiyyəti: Ali məktəblərdə dilçilik elmindı koqnitiv paradiqma ilə bağlı tədqiqat
işlərində istifadə edilə bilər.
ƏDƏBİYYAT
1.
Витгенштейн Л. Философские работы (часть 1). М.: Гнозис, 1994, 612 с.
2.
Маслова В.А. Лингвокультурология. М.: ACADEMIA, 2001, 206 с.
3.
Общее языкознание. Внутренняя структура языка. М.: Наука, 1972, 564 с.
4.
Orucov Ə.Ə. Azərbaycanca-rusca frazeologiya lüğəti. Bakı: Elm, 1976, 248 s.
5.
Rusca-Azərbaycanca lüğət. 1 cild. Bakı: Maarif, 1982, 608 s. 3 cild. Bakı: Gənclik, 1983, 556 s.
РЕЗЮМЕ
О КОГНИТИВНОЙ ПАРАДИГМЕ В СОВРЕМЕННОЙ ЛИНГВИСТИКЕ
Магеррамова М.Г.
Ключевые слова: структурализм, антропо-центрический, парадигма, камень, когнитивный,
национальное сознание
В статье говорится о когнитивных парадигмах в языкознании. Делаются выводы о том, что
одной из основных задач когнитивной парадигмы является определение национальной особенности
основных понятий, формирующих национальный менталитет, и наблюдение за их вербализацией в
языке. Потому что, если обратить внимание на естественный язык, то можно заметить что его
семантическая система может подвергаться бинарному расколу. В языке существуют определённые
концепты, которые в достаточной мере абстрактны и конкретизируются в различных аспектах.
Наблюдение за ними –одна из главных задач современного языкознания. Основной целью данной
работы является изучение когнитивного языкознания на основе фразеологии и мифологии языка.
Məhərrəmova M.H.