Üzeyir hacibəYLİ
Yüklə 5,8 Mb. Pdf görüntüsü
|
__________________Milli Kitabxana___________________ 123
V ə z i r və onun dalınca q ı z l a r yavaş-yavaş dağılıb gedirlər. L e y l a tək qalır. Bir qədərdən sonra H a r u n görünür. Leyla intizarında olduğu aşiqini görcək sürür-qəlb ilə bərabər hicrandan şikayətini bu növ ilə izhar edir.
L e y l a-- Gəl, ey Harun, xilas eylə məni bu dərdü möhnətdən, Yanır canım, yetiş dadə, qutar bu nari-firqətdən, Bütün gün intizarında, gözüm həsrətdə qalmışdım, Əzabi-firqəti rəf et, mənə söylə məhəbbətdən.
(M u s i q i) H a r u n--Dözməyə eşq oduna yox məndə taqət, gəlmişəm,
(M u s i q i) Üz veribdir çün mənə bir başqa halət, gəlmişəm,
(M u s i q i) Düşmənin zori qabağında könül xof eyləməz, Eşqə qarşı qəlbdə yoxdur mətanət, gəlmişəm!
(M u s i q i)
L e y l a-- Səndən özgə heç kəsim yox könlümü şad eyləsin, Ya ki, viran qəlbimi bir ləhzə abad eyləsin.
(M u s i q i)
H a r u n-- Varmı bir aşiq ki, ney tək böylə fəryad eyləsin, Çəkmişəm eşqin yolunda çox məlamət, gəlmişəm!
(M u s i q i)
Ol zamandan kim, sənin mehrin edib valeh məni, __________________Milli Kitabxana___________________ 124
(M u s i q i)
Heç kəsi görmür gözüm, Leyla, görür ancaq səni! (M u s i q i)
İstəməm sənsiz keçə bu ömrümün tək bir günü, Sən mənimsən, mən sənin, ta bər qiyamət, gəlməmiş!
(M u s i q i) L e y l a--Yardan, yoldaşdan əl çəkmişəm bilmərrə mən,
(M u s i q i)
Görmədim heç içlərində dərdimə dərman edən. (M u s i q i)
Bir kəsim varsa mənim, Harun, yenə sənsən və sən, Tut əlim, öyrət məni, eylə dəlalət, gəlmişəm!
(M u s i q i)
H a r u n-- Şükr edirəm, ey xuda, nemətin əslin görüb, Yar ilə həmdəm olub neməti-vəslin görüb;
L e y l a-- Şükr edirəm, ey xuda, yara yetirdin məni, Mənzilü vəslə gedən rahə gətirdin məni
(M u s i q i) H a r u n--
Lütf elə, ver əl-ələ, gəl bəri Leyla gedək! Eşq havası ilə bir daği, baği seyr edək!
__________________Milli Kitabxana___________________ 125
L e y l a--
Bağda tamaşa edər, dağa salıb ğəlğələ, Bülbül ilə gül bizi, biz gül ilə bülbülə!
(M u s i q i) H a r u n v ə L e y l a--
Bağda bülbül olmasa, Şaxda cəh-cəh vurmasa, Güldə, sünbüldə də bəs Söylə, olurmu həvəs? (2 dəfə)
(M u s i q i) (Bağa tərəf gedə-gedə)
Bağda bülbül olmasa, Şaxda cəh-cəh vurmasa, Güldə, sünbüldə də bəs Söylə, olurmu həvəs? (2 dəfə)
(M u s i q i) İki aşiq bağın əğyar nəzərindən kənar bir guşəsinə çəkilirlər; bu halda Z e y d ki, o da L e y l a y a aşiqdir, xəyal və fikrə qərq olmuş bir surətdə zahir olub deyir:
Z e y d-- Günüz-axşam fikrim, zikrim Leyladır, (2 dəfə)
(M u s i q i) Gecə sübhədək halım vaveyladır, (2 dəfə)
(M u s i q i) Belə məlum, eşq aləmi peydadır, (2 dəfə)
__________________Milli Kitabxana___________________ 126
(M u s i q i)
Mənim bu dərdimə bais sövdadır (2 dəfə) (M u s i q i)
Nədür bəs çara, nədür bəs çara? Nə edim, nə edim yetişim yara? Gəl, Leyla, yar ol, Gəl, vəfadar ol! Gəl gör ah-zarımdan, Gəl xəbərdar ol! ( 2dəfə)
(M u s i q i) (Təkrar)
Günüz-axşam fikrim, zikrim Leyladır, (ilaxır ... axıra kimi)
Bu halda bağın guşəsindən H a r u n ilə L e y l a n ı n səsi gəlir. H a r u n v ə L e y l a--
Bağda bülbül olmasa, Şaxda cəh-cəh vurmasa, Güldə, sünbüldə də bəs, Söylə, olurmu həvəs? (2 dəfə)
Z e y d bu səsləri eşitcək son dərəcə təğyiri-hal olub, paxıllıq və həsədlə bərabər qeyz və qəzəb izhar edir və deyir:
Z e y d-- Leyla, Leyla! (akkord) (qəzəblə) Ah, Leyla, Leyla! Harun ilə bir yerdə!...
(M u s i q i) Harun! Leyla! Ah, Leyla, Leyla! Harun ilə bir yerdə!.
__________________Milli Kitabxana___________________ 127
(M u s i q i)
Harun! Leyla! (M u s i q i)
Bu əsnada H a r u n tək gəlir. Z e y d bir növ acığını sıxıb, Haruna müraciətən deyir:
Z e y d-- Harun, bu nə haldır? Söylə, nə əhvaldır? Leyla sənin ilə bir yerdə Məşğul, xoşhaldır! (2 dəfə) Harun, guş et bir dəm, Leylayə mən bəndəm; Fikrim, zikrim hər dəm, Hər dəm eşqi-Leyladır!
Bu halda qoşun əhlindən o n n ə f ə r i dəxi buraya gəlir. Məcnun sifət olmuşam, Hər dərdə mən dolmuşam. Rəhm et, rəhm et, Harun, bir ləhzə, Yarpaq kimi solmuşam! (2 dəfə)
H a r u n (Zeydə)-- Çox əcəb təklifdir, Zeyda, edirsən sən mənə, Bilmirəm hətta cavabında nə ayətəm mən sənə; Bil ki, biz Leyla ilə bir təndə bir can olmuşuq, Eşqimiz cuş eyləyib artmaqdadır gündən-günə.
Q o ş u n ə h l i (xor)-- Nə etmək bu müşkül işə, Həlli bizə gər düşə? (Zeyd bikef üzünü tutubdur) Əhvalı vəzirə ərz edək, İmdada tez yetişə! (2 dəfə)
Yüklə 5,8 Mb. Dostları ilə paylaş:
|