__________________Milli Kitabxana___________________
159
Rüstəm
Edə bılməz heç kəs cürət
Oədəm qoysun.
Xor
Edə bilməz hcç kəs cürət
Qədəmin qoysun.
(Hamısı gedirlər, Rüstəmi yuxu tutur, Təhminə yavaş-yavaş daxil olub kürd-şahnaz
oxuyur.)
Təhminə
Bəski dərdi, qəmi eşqində pərişan oldum
Pəhləvanım, belə axir ürəyi qan oldum.
Hər gələn söylədi avareyi nami nəsəbin
Mən də nadidə sənə aşiq nalan oldum
Həsrətin canda çəkirdim, neçə vaxt yarım
Şimdi görcək səni pek valehi heyran oldum
Dedilər adını Rüstəm mənə təsir etdi
Bənd olub adına kim həsrəti didar oldum.
Təsnif
Aldı məni eşqi dərdi saldı bir müşkül işə
Olmadı bir çarə səndən yandı qəlbim atəşə (2)
Görməmişdim aşiqindim gönmüşəm kim qurbanın
Getdi əldən tabü taqət yandı canım atəşə (2)
Dur əlac et mən fəqjrə qoyma zari giryanam
Dut əlimdən qoyma zinhar yandı canım atəşə.
(Rüstəm oyanıb təəccüblə baxıb şur ilə oxuyur.)
Rüstəm
Kimsən ey meh, belə xurşid kimi rəxşansan
Mənə bu şihridə bir canalıcı canansan
Gər desəm huri sənə huri yer üzrə olmaz
__________________Milli Kitabxana___________________
160
Ya pərisən sən haşa demərəm insansan
Vəh nə ziba nə gözəl ahu baxışlı dilbər
Bu vacahətlə yəqin padşahi xubansan
De adın bircə mənə getdi qəranın əldən
Mən sənə valehi şeyda nə sən heyransan
(Təhminə simayi-şəms oxuyur.)
T ə h m i n ə
Sənə cy şiri jəyan sevgili bir dildaram
Aşiqi namin olub eşqinlə xumbarım
Şükr lillah səni gördüm ürəyim şad oldu.
Möhnəti hicri çəkib vəslinə minnətdaram.
Rüstəm
Mənə sən aşiq olubsan, bunu bildim söylə
Kimsən a, mənzilimə sən necə gəldin söylə.
Təhminə
Mənəm ol şah qızı ismim kim
Söyləyir bər bilən amma yüzmi kimsə
Görməyibdir görə bilməz sən ancaq Rüstəm
Eylədim faş bu sirri bunu əfv eylə mənə.
(Təhminə - təsnif oxuyur, yıxılıb diz üsle)
Elə gəl Rüstəm sən məni qəbul (2 dəfə)
Rədd etmə Təhminəni sən.
Layiq bilməsəm gər özümü mən (2)
Qoymaram olam mən məqbul.
Rüstəm
Dur ayağa ey nazlı dilbərim
Eyləmə məni xəcalət.
Milli Kitabxana
(qucaqlaşırlar)
Qoy mən sənə öz canımı verim (2)
Söz söyləməyə nə hacət. ( Bazubəndi verir.)
Rüstəm (şur ilə)
Budur Təhminə məndən bu bazubəndi
al saxla
Əyər oğlan əta olsa onu bazusuna bağla
Əyər davada mən görsəm bu bazubəndi bir
kəsdə
Odur oğlum deyib bağrıma basmaqdır
xəyalımda.
(İkisi bir yerdə təsnif oxuyurlar.)
Allah eyləsin o günlər olsun (2 dəfə)
Qəlbimiz şadlıq ilə dolsun. (2 dəfə)
(Qucaqlaşıb qalırlar.)
PƏRDƏ
İKİNCİ MƏCLİS
(Yenə vaqe olıır həmən otaqda. Söhrab bidamağ anasının qabağında durub.
şüştər oxuyur.)
Söhrab
Sinnim əyər azdır, ey anacan
Amma özüm əjdahayi-dövran
Davaya əgərçi qılsaın ahəng
Kimdir ki, mənimlə eyləsin cəng
Söhrabi qəzənfəri-dılirəm.
Dava günü bir acıqlı şirəm
161
__________________Milli Kitabxana___________________
162
Amma ki sən ey xəstəcə madər
Lütf et mənə doğrusun xəbər ver
Məndən sorur hər görən atamı
Kəşf eylə mənə nədir nişanu nami.
Könlümdə görə ah iştiyağın
Ver nami nişan tapım surağın.
(Təhminə təsnif oxuyur. M u s i q i)
Təhminə
Söhrabım, bu sirri mən sənə
Kəşf edim yeməyəsən heç qəm
Sən deyirsən kim atan kimdir
Səndən soruşur hərdəm
Bilginən oğlum atan sənin
Hər yerdə məşhurudur Rüstəm.
(Söhrab bayatı-kürd oxuyur.)
Söhrab
Ana, ana, nə deyirsən məgər o Rüstəm-Zal
Ki şöhrəti tutmuş cahanı mala-mal
Mənim atam əgər o şiri qərrandırsa
Yararmı kim ola pünhan mənə bu əhval
Mənəmsə mən gedirəm atam məni gözlər
Mənim məkanım o meydandır ana salamat qal.
Təhminə
Kaş oğlum deməyəydim bu sözü mən sənə kaş
Etməyəydim bu qədər saxladığım sirri faş
Sən gedirsən məni bəs neyləyirsən, ey oğlum
Sən gedirsənsə gözümdən axacaqdır qan, yaş.
__________________Milli Kitabxana___________________
163
Söhrab
Nə edim bəs anacan, qalmış atam tək-tənha
Gözlüyür kim gələcəkdir onun oğlu Söhrab.
Təhminə
Qorxuram gər səni cəngə buraxsam oğlum
Qalmıya məndə dözüm zərrə qədər taqət-tab.
(Söhrab qatar oxuyur.)
Söhrab
Çəkərəm xəncərimi hər tərəfi qan edərəm
Görsəm gər atamı cismimi qurban edərəm
Çəkmə qəm ey anacan, mən gedirəm davaya
Ad alıb, san qazanıb, aləmi heyran elərəm.
(Rasta enir.)
Yorulubdursa atam cəngü cidaldan hərgah
Mən ona imdad edib düşməni giryan edərəm.
(Padşah, vəzirlər, xor daxıl olurlar, Şah "Mahuri-hindi" oxuyur.)
Padşah
Bu güftuguyə səbəb söylə bir nədir, Söhrab
Neçin Təhminənin halı olubdur xərab
Yararmı incidəsən qəlbini ta kim ola da əzab.
Söhrab
Əfv qıl şah babacan, madərimi incitməm
Mən ki, adabə muğayir hərəkət heç etməm
Qəsdim ancaq ki, budur öz atamın yanına mən
Dostları ilə paylaş: |