177
Mən RəĢid müəllimə öz təĢəkkürümü bildirərək
dedim ki, bu mümkün deyil. Xarici ölkədə, gecə vaxtı
150 uĢağı yaxĢı tanımadığın bir Ģəhərə konsertə
aparmaq, sonra onları bir yerə toplayıb geri qaytarmaq
riskli iĢdir.
Mənim bikef olduğumu görüb, R.Behbudov əlini
çiynimə qoyaraq dedi:
- Ġyulun 2-də gələrəm.
Öz-özümə fikirləĢdim ki, bu da baĢ tutmayacaq.
Çünki həmin tarixdə düĢərgəmizdə iĢçilərdən baĢqa
heç kim olmayacaqdı. Belə ki, birinci növbənin vaxtı
qurtaracaqdı.
- Bilirsiniz, olmazmı Siz rekvizitsiz gələsiniz? –
soruĢdum. Mən istəyirəm uĢaqlara SSRĠ Ali Sovetinin
deputatı, SSRĠ xalq artisti, Sosialist Əməyi
Qəhrəmanı RəĢid Behbudovu təqdim edim.
O gülə-gülə:
- Mənə kələk gəlmə, qardaĢ – dedi. RəĢid
danıĢmaq bilmir, yalnız oxumaq bilir. Mənim sözüm-
söhbətim mahnıdır-mahnı.
Araya bir anlıq sükut çökdü və o, birdən soruĢdu:
- Siz SSRĠ-dən buraya pioner düĢərgəsində
iĢləmək üçünmü gəlmiĢsiniz?
- Xeyir dedim. Mən burada, ali məktəblərin
birində
fizika
fənnini
tədris
edirəm.
Pioner
düĢərgəsində ictimai əsaslarla iĢləyirəm. Bu iĢ mənim
məzuniyyətim hesabınadır.
- BağıĢlayın, siz hansı dildə o dərsi deyirsiniz?
- Fransız dilində.
178
O məni özünə tərəf çəkib qucaqlayaraq dedi:
- Bu böyük iĢdir, qardaĢ, bu böyük iĢdir. Əsil iĢi
siz görürsünüz. Bizimki də, yəni iĢdir?
Bəli, bu sözləri RəĢid Behbudov deyirdi. Dünya
Ģöhrətli Behbudov. Öz xalqını bütün aləmə tanıtdıran
Behbudov. Xalqını tanıtdıra biləcək ən kiçik addımı
belə o, nəhəng adlandırırdı.
O danıĢırdı, mən isə öz musiqisi ilə milyonlarla
insan ürəyi fəth etmiĢ, peĢəkar Azərbaycan
musiqisinin tərənnümçüsü və yaradıcılarından biri
olan
R.Behbudovun
təvazökarlığından
ovsunlanmıĢdım.
O, bizi maĢınlarımızı saxladığımız yerə qədər
ötürdü. QucaqlaĢdıq, öpüĢdük. Ayrıldıq. Bir-birimizə
“Vətəndə görüĢənədək” dedik.
Sonradan
qəzetlər
vasitəsilə
öyrəndim ki,
Azərbaycan Dövlət Mahnı Teatrının qastrolları
Əlcəzairin
müxtəlif
Ģəhərlərində
çox
böyük
müvəffəqiyyətlə keçmiĢdir. Yerli qəzetlər teatrın
konsert proqramını bir üzüyə, R.Behbudovun çıxıĢını
isə həmin üzüyün brilyant qaĢına bənzədirdilər.
Haşiyə. Mən Əlcəzairdən qayıtmıĢdım. Bir gün
iĢdən çıxıb evə gedərkən R.Behbudovu indiki və onun
adını daĢıyan Mahnı Teatrının qarĢısında gördüm. O
məni görmədi və mən onun arxa tərəfində dayandım
RəĢid müəllim isə Teatrın binasının fasadına “Mahnı
teatrı” sözünün hərflərini yapıĢdıran birisinə
istiqamətləndirici göstəriĢlər verirdi.
Astaca irəli keçib:
179
- RəĢid müəllim, salam-dedim.
O mənə diqqətlə baxıb, Əlcəzairdə olduğu kimi
birdən;
-Bay, sən hardan gəldin, qardaĢ dedi və
qucaqlaĢdıq. Əlcəzairdən qayıtdığımı ona söylədim.
Xeyli söhbət etdik. Teatrın açılıĢının nə vaxt olacağını
soruĢdum. O isə mənə:
- Bu yaxınlarda olacaq dedi. Nə qədər istəsən sənə
dəvətnamə verəcəyəm. AçılıĢa gələrsən.
Çox təəssüflər olsun ki, böyük sənətkarımıza illərlə
zəhmət çəkib yaratdığı teatrın açılıĢı qismət olmadı.
Ömür vəfa etmədi. Təbii ki, teatrın açılıĢında mən də
iĢtirak edə bilmədim (dəvətnaməm olsa da).
ƏLCƏZAİR, YOXSA BRAZİLİYA?
Əlcəzairlilər, böyükdən kiçiyə və yaxud kiçikdən
böyüyə qədər demək olar ki, hamısı futbol
azarkeĢləridirlər.
Hətta
həyət
komandalarının
oyunçularında özünəməxsus ustalıq, gözəl futbol
texnikası görmək olur. Xüsusilə onlar özlərini
Braziliya futbolçularına bənzətməyə çalıĢırlar.
Əlcəzairlilərin futbola böyük məhəbbətini mən elə
ilk günlərdən hiss etdim. Tələbələrin ölkəmiz
haqqında ən yaxĢı bildikləri bizim yığma komanda ilə
bağlı idi. Onlar mənim sovet diyarından gəldiymi
bilən kimi tez-tez Bloxin, Kipiani, Roqovun adını
çəkməyə baĢladılar (Roqov bir vaxt Əlcəzair milli
futbol komandasının rus baĢ məĢqçisi olmuĢdu). Onlar
180
öz komandalarının oyununu braziliyalıların oyununa
bənzədirlər. Əlcəzair azarkeĢlərinin fikrincə onların
futbol
komandası
oyun
texnikasına
görə
braziliyalılardan üstündürlər. Onlar bu fikrin Pele
tərəfindən
söylənildiyini
öz
müsahiblərinə
inandırmağa çalıĢırlar.
Deyilənlərə görə, Ġspaniyada keçirilən dünya
futbol çempionatında Əlcəzair yığma komandasının
AFR komandası üzərindəki qələbəsi bu ölkədə əsil
xalq bayramına çevrilib. Bu matçdan uzun müddət
keçməsinə baxmayaraq həmin qələbə oyununu
televiziya ilə tez-tez göstərirlər. Xüsusilə bu oyunun
videoyazısı milli bayram günləri ölkə televiziyası ilə
nümayiĢ etdirilir.
“Əl-Mücahid” qəzeti həftədə bir dəfə “Bizim
gənclər
televiziya ekranlarında nəyi görmək
istəyirlər?” rubrikası altında yazı verirdi. Ölkə
gənclərinin maraq dairəsini bilmək üçün bu yazını
oxumaq pis deyil. Mən həmin yazıları vaxtaĢırı
oxuyurdum. Bu yazılardan məlum olurdu ki, nəinki
oğlanlar, hətta qızlar belə Əlcəzair – AFR matçına
baxmaqdan doymurlar. Bir qız yazırdı: “Mən hər dəfə
bu matça baxanda gənclərimizin bacarığının,
istedadının və gücünün Ģahidi oluram. Bu qələbə
bizim xalqımızın nəyə qadir olduğunu göstərdi. Mən
bu qələbə ilə fəxr edirəm”.
Meksikada
keçirilən
futbol
üzrə
Dünya
çempionatına Əlcəzair komandası vəsiqə aldığı zaman
Dostları ilə paylaş: |