615
– Niza!
Qadın çevrilib gözlərini qıydı, onun sifətindən
dilxorçuluq oxundu və soyuq tərzdə yunanca cavab verdi:
– Ah, sənsən, Ġuda? Səni o saat tanımadım. Amma belə
olmağı yaxĢıdır. Bizlərdə deyim var ki, kimi tanımadılaro,
dövlətli olacaq...
Həyəcandan qara paltarın altında ürəyi quĢ kimi
çırpınan Ġuda yoldan keçənlərin eĢitməməsi üçün səsini qısıb
soruĢdu:
– Hara gedirsən, Niza?
– Nəyinə lazım? – Niza addımını yavaĢıdıb təkəbbürlə
Ġudaya baxdı.
Ġuda uĢaq kimi özünü itirdi:
– Necə axı?.. Biz ki ĢərtləĢmiĢdik. Mən sənə baĢ
çəkmək istəyirdim. Bütün axĢamı evdə olacağını demiĢdin...
– Eh, yox, yox, – Niza Ģıltaqlıqla alt dodağını büzdü və
Ġudaya elə gəldi ki, həyatında gördüyü bu ən gözəl sifət daha
da gözəlləĢdi, – mən darıxdım. Sizin bayramdır, bəs mən nə
etməliyəm? Oturub sənin artırmada necə köks ötürdüyünə
qulaq asım? Həm də qorxum ki, qulluqçu bunu ərimə
downloaded from KitabYurdu.org
616
deyəcək? Yox, yox, mən də qərara aldım, Ģəhər kənarına
çıxıb bülbüllərə qulaq asım.
– Necə yəni Ģəhər kənarına? – Ġuda çaĢqınlıqla soruĢdu.
– Tək?
– Əlbəttə, tək, – Niza cavab verdi.
– Ġcazə ver, səni müĢayiət eləyim, – Ġuda nəfəsi kəsilə-
kəsilə dedi. BaĢında hər Ģey bir-birinə qarıĢmıĢdı, dünyada
hər Ģeyi unutmuĢdu və yalvarıĢ dolu baxıĢlarla Nizanın
mavi, indi qara görünən gözlərinə baxdı.
Niza dinməyib addımını yeyinlətdi.
– Nəyə görə susursan, Niza? – Ġuda onunla yanaĢı
yeriyərək yazıq-yazıq soruĢdu.
– Bəs səninlə darıxdırıcı olmayacaq? – Niza birdən
ayağını saxladı. Ġuda lap karıxdı.
– Di yaxĢı, – Niza, nəhayət, yumĢaldı, – gedək.
– Bəs hara, hara?
– Dayan... bu həyətə girib ĢərtləĢək, yoxsa qorxuram
tanıĢlardan kimsə məni məĢuqumla küçədə gördüyünü ərimə
deyə.
downloaded from KitabYurdu.org
617
Nizayla Ġuda bazardan çıxdılar. Onlar hansısa bir
həyətin darvazası qarĢısında pıçıldaĢırdılar.
– Kedronun arxasına, Hefsimandakı zeytunluğa get, –
Niza örtüyü gözlərinin üstünə çəkib, əlində vedrə
darvazadan girən adamdan üzünü kənara çevirdi, – baĢa
düĢdün?
– Hə, hə, hə.
– Mən irəlidə gedəcəyəm, – Niza sözünə davam elədi, –
ancaq sən arxamca dabanbasma gəlmə, məndən aralan. Mən
qabaqda gedəcəyəm... Çayı keçəndən sonra... bilirsən
mağara haradadır?
– Bilirəm, bilirəm...
– Zeytun məngənəsinin yanından yuxarı qalxıb
mağaraya tərəf dön. Mən orada olacağam. Ancaq dərhal
arxamca gəlməyə cürət eləmə, hövsələni basıb burada gözlə.
– Niza bu sözləri deyib darvazanın altından çıxdı, guya, heç
Ġudayla danıĢmamıĢdı.
Ġuda bir müddət tək-tənha dayanıb fıkrini toplamağa
çalıĢdı. Narahatlığının biri də o idi ki, bayram süfrəsində
olmadığını doğmalarına necə izah eləyəcək. Ancaq
downloaded from KitabYurdu.org
618
həyəcandan düz-əməlli bir Ģey düĢünə bilmədi və özündən
asılı olmadan darvazadan uzaqlaĢdı.
O indi yolunu dəyiĢib AĢağı Ģəhərə yox, yenidən
Kaifanın sarayına tərəf qayıtdı. Artıq Ģəhərə bayram
gəlmiĢdi. Ətrafdakı pəncərələrdə iĢıqlar yanırdı, dua-sənalar,
cürbəcür söhbətlər eĢidilirdi. Bayram süfrəsinə gecikənlər
qamçılaya-qamçılaya, qıĢqıra-qıĢqıra eĢĢəklərini qovurdular.
Ġuda fikirli halda getdiyindən mamır basmıĢ qorxunc Antoni
qala bürclərinin arxada qaldığını hiss eləmədi, qaladan gələn
Ģeypur səslərini eĢitmədi, yoluna iĢıq salan məĢəlli Roma
patruluna məhəl qoymadı.
Ġuda qala bürclərini ötüb geri dönəndə məbədin
üstündə, çox yüksəklikdə ayrı-ayrı iki nəhəng Ģamdanda beĢ
Ģamın yandığını gördü. Ancaq Ġuda Ģamlara ötəri baxdı, ona
elə gəldi ki, YerĢalaim üzərində get-gedə yüksələn yeganə
iĢıqla – ay iĢığıyla bəhsləĢən on çox böyük çıraq iĢıq saçır.
Ġndi Ġudanı heç nə maraqlandırmırdı, Ģəhəri tezcə tərk
eləmək üçün Hefsiman darvazasına tərəf üz tutmuĢdu.
Hərdən ona elə gəlirdi ki, irəlidə yoldan keçənlərin kürəyi və
sifətləri arasından Ģux, oynaq bədən gözünə görünüb, onu
downloaded from KitabYurdu.org
619
arxasınca aparır. Ancaq bu, aldanıĢ idi, Ġuda baĢa düĢürdü
ki, Niza onu xeyli ötüb. Ġuda pul xırdalayan dükanların
yanından keçib, nəhayət, Hefsiman darvazasına çatdı.
Səbirsizlikdən alıĢıb-yansa da, darvazanın ağzında ləngiməli
oldu. ġəhərə dəvələr, onların arxasınca Ġudanın ürəyində
lənətlədiyi hərbi suriya patrulu girirdi...
Ancaq hər Ģeyin sonu var. Səbirsiz Ġuda artıq Ģəhər
divarlarının o üzündə idi. Ġuda sol tərəfdə kiçik qəbiristanlıq,
onun yanında bir neçə zolaqlı zəvvar çadırı gördü. Ayın
iĢıqlandırdığı tozlu yolu keçib, Kedron çayını adlamaq üçün
o səmtə yönəldi. Su Ġudanın ayaqları altında Ģırıldayırdı.
DaĢdan-daĢa hoppanıb, nəhayət, qarĢı Hefsiman sahilinə
çıxdı və bağın aĢağısından keçən yolda heç kimin
olmadığına sevindi. Zeytun bağının yarıuçuq qapısı artıq
görünürdü.
Bürkülü Ģəhərdən sonra yaz gecəsinin bihuĢedici
qoxusu Ġudanı valeh elədi. Hefsiman talalarından gələn
mərsin və akasiya ətri hasardan dalğa-dalğa ətrafa yayılırdı.
Darvazanı heç kim qorumurdu, heç kim görünmürdü və
bir neçə dəqiqə sonra Ġuda artıq qollu-budaqlı zeytun
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |