620
ağaclarının altındakı əsrarəngiz kölgəliklə qaçırdı. Yol dağa
qabardı. Ġuda hərdən ay iĢığının Nizanın qısqanc ərinin
dükanındakı xalılar kimi naxıĢladığı yerlərdən keçərək
tövĢüyə-tövĢüyə yoxuĢu dırmanırdı. Bir qədər sonra Ġudanın
solundakı talada iri daĢ təkərli zeytun məngənəsi və
çəlləkyığını gözə dəydi. Bağda heç kim yox idi. ĠĢ Ģər
qarıĢanda qurtarmıĢdı, indi Ġudanın baĢı üzərində bülbüllər
cəh-cəh vururdu.
GörüĢ yerinə az qalmıĢdı. Ġuda bilirdi ki, indi sağ
tərəfdə, mağarada damcılayan suyun səsini eĢidəcək. Elə də
oldu: o, bu səsi eĢitdi. Get-gedə sərinləĢirdi.
Ġuda addımlarını yavaĢıdıb astadan çağırdı:
– Niza!
Ancaq Nizanın əvəzində zeytun ağacının iri
gövdəsindən enlikürək bir kiĢi qopub yola sıçradı və əlində
nəsə parıldadı. Ġuda yavaĢca qıĢqırıb geri atıldı, amma ikinci
adam onun qarĢısını kəsdi.
Ġrəlidəki adam Ġudadan soruĢdu:
– Ġndicə nə qədər almısan? Ölmək istəmirsənsə, de!
Ġudanın ürəyində ümid yarandı və bərkdən dedi:
downloaded from KitabYurdu.org
621
– Otuz gümüĢ pul! Otuz gümüĢ pul! Aldığımm hamısı
üstümdədir. Pullar bax budur! Alın, ancaq mənə dəyməyin!
Ġrəlidəki adam pul kisəsini Ġudanın əlindən qapdı. Elə
həmin an aĢiq olmuĢ Ġudanın kürəyinə bıçaq saplandı. Ġuda
qabağa səndələdi, əlləriylə havanı qamarladı. Ġrəlidəki adam
bıçağı dəstəyinəcən onun ürəyinə soxdu.
Ġuda öz təmiz, uca səsiylə yox, zəif, tənəli səslə:
– Ni... za... – deyib guppultuyla yerə dəydi.
Bu vaxt yolda üçüncü adam göründü. Həmin adam
baĢlıqlı plaĢ geyinmiĢdi.
– Ləngiməyin, – o əmr elədi. Qatillər pul kisəsini
üçüncü adamın verdiyi kağızla birlikdə dəriyə büküb
kəndirlə bağladılar. Ġkinci adam bağlamanı qoynunda
gizlətdi və hər iki qatil yoldan çıxıb zeytunluqda qaranlığa
qarıĢdı. Üçüncü adam isə meyitin yanında çömbəlib onun
sifətinə baxdı. Qaranlıqda bu sifət baĢlıqlı adama tabaĢir
kimi ağ, gözəl və nurlu göründü.
Bir neçə saniyədən sonra yolda ins-cins qalmamıĢdı.
Cansız bədən qolları yana açılmıĢ halda torpağa sərilmiĢdi.
Sol dabanına ay iĢığı düĢdüyündən səndəlinin qayıĢları
downloaded from KitabYurdu.org
622
aydınca görünürdü. Hefsiman bağını bülbüllərin cəhcəhi
baĢına götürmüĢdü. Ġudanı bıçaqlayan iki adamın hara
getdiyini heç kim bilmir, ancaq baĢlıqlı adamın hara getdiyi
məlumdur. O, yoldan çıxıb cənuba üz tutaraq zeytunluğa
girdi. Əsas qapıdan aralıda, bağın cənub küncündə
hörgüsünün üst daĢları tökülən hasardan aĢdı. Az keçmiĢ
Kedronun sahilinə çatdı. Suya girib, uzaqda iki at və onların
yanında adam qaraltısı görənə qədər suda qaldı. Atlar da
suyun içində dayanmıĢdı. Su onların ayağını yuyurdu.
Atabaxan atların birinə mindi, baĢlıqlı adam o birinə sıçradı
və hər ikisi atları yavaĢ-yavaĢ çayla sürdü, atların ayağı
altında daĢların necəxırçıldadığı eĢidilirdi. Sudan YerĢalaim
sahilində çıxıb, atlarını Ģəhər divarının dibiylə sürdülər. Bu
vaxt atabaxan irəli çaparaq gözdən itdi, baĢlıqlı adam isə
kimsəsiz yolda atdan düĢdü, plaĢını astarına çevirdi, plaĢın
altından lələksiz yastı dəbilqə çıxarıb baĢına qoydu. Ġndi ata
hərbi xlamidalı və budunun üstündə gödək qılınc olan adam
sıçradı. O, cilovu oynatdı və qızğın süvari atı onu
yırğalayaraq dördnala çapdı. Yol uzun deyildi – atlı
YerĢalaimin cənub darvazasına yaxınlaĢırdı.
downloaded from KitabYurdu.org
623
Darvazanın tağı altında məĢəllərin alovu titrəyirdi.
Ġldırımsürətli legionun ikinci kenturiyasının keĢikçi
dəstəsinin əsgərləri daĢ skamyalarda oturub zər atırdılar.
YaxınlaĢan hərbiçini görüb ayağa sıçradılar. Hərbiçi onlara
əl eləyib Ģəhərə girdi.
ġəhər bayram iĢıqlarına bürünmüĢdü. Pəncərələrdə
çıraqların alovu titrəĢirdi, hər yerdən bir-birinə qarıĢan dua-
səna, cürbəcür söhbətlər eĢidilirdi. Atlı hərdən küçəyə baxan
pəncərələrə boylananda çəpiĢ əti qoyulmuĢ, göyərti
boĢqablarının arasına piyalələr düzülmüĢ bayram süfrəsi
arxasında oturan adamları görürdü. O, fitlə xəfif bir mahnı
çalaraq, yorğa yeriĢlə tələsmədən AĢağı Ģəhərin boĢ
küçələrindən keçib, məbədin üstündə yanan, dünyanın heç
bir yerində görünməmiĢ beĢĢama, ya beĢĢamdan daha
yüksəkdə dayanan aya hərdən nəzər salıb, Antoni qalasına
tərəf gedirdi.
Böyük Ġrodun sarayında təntənəli Pasxa gecəsi qeyd
olunmurdu. Sarayın cənuba baxan, Roma koqortası
zabitlərinin və legion leqatının yerləĢdiyi yardımçı
otaqlarından iĢıq gəlirdi, orada hərəkət və həyat hiss
downloaded from KitabYurdu.org
624
olunurdu. Sarayın yeganə və məcburi sakini prokurator olan
giriĢ hissəsi öz sütunları, qızıl heykəlləriylə parlaq ay iĢığı
altında kor olmuĢdu. Sarayın içərisində zülmət və sakitlik
hökm sürürdü. Afraniyə dediyi kimi, prokurator içəri
keçmək istəməmiĢdi. Nahar elədiyi, səhər isə istintaq
apardığı eyvanda yataq salınmasını tapĢırmıĢdı. Prokurator
taxtda uzanmıĢdı, ancaq yuxusu gəlmirdi. Buludsuz səmada
ay çox yüksəkdə dayanmıĢdı və prokurator bir neçə saatdı
ondan gözünü çəkmirdi.
Nəhayət, gecəyarısı yuxunun igemona rəhmi gəldi. O
əsnədi, plaĢını çıxarıb tulladı, köynəyin üstündən bağlanmıĢ
enli polad xəncər asılan qayıĢı açıb taxtın böyründəki
kresloya qoydu, səndəli soyunub uzandı. Banqa dərhal onun
yatağına dırmaĢıb yanında uzandı və prokurator əlini itin
boynuna qoyub, axır ki, gözünü yumdu. Ġt də yalnız bundan
sonra yatdı.
Sütunların qarĢısını kəsdiyi taxt yarıqaranlıqdaydı,
ancaq artırmanın pillələrindən yatağa ay iĢığı uzanırdı.
Prokurator ətrafında baĢ verənlərlə əlaqəni itirən kimi iĢıqlı
yolun ağına düĢüb, bu yolla düz aya tərəf getdi. Apaydın
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |