68
başlatılmasında da yetkili kılınmıştır.
182
Amuderya Bölümü, Çimbay ve Şorahan
adında iki kola ayrılmış, Şorahan ve Çimbay bölümlerinin başına Rus hâkimler
durumundaki “pristavlar” getirilmiştir.
Rusya hükûmeti Amuderya bölgesinin idarî ve siyasî yapısını tamamen
kavrayıncaya kadar adalet ve vergi sitemini değiştirmek için acele etmemiştir. Ayrıca
buralarda Ru başkanlarının etkisi oldukça fazlaydı. Rusya hükûmeti bu Ru
başkanlarından kendi çıkarları doğrultusunda faydalanmayı düşünmüş, Fakat Ruslar
bu durumu uzun süre devam ettirmeyi planlamamışlardır. Rusların, zamanı
geldiğinde idarî sistemde köklü bir değişiklik yapacakları kesindi. Amuderya
Bölümü “Vremennoye polojeniye ob upravlenii Amu-Daryinskim okrugom
(Amuderya Bölgesi’nin Yönetimine Dair Geçici Durum)” adı verilen bir anayasa ile
yönetilmiştir. On sekiz maddeden oluşan bu anayasa öncelikle fon Kaufman daha
sonra da 9 Mart 1874’te Çar II. Alexander’ın onayıyla yürürlüğe girmiştir.
183
Rusya hükûmeti, Hive Hanlığı’nı işgal ettikten sonra buraların ekonomik
potansiyelini öğrenmek amacıyla birtakım girişimlerde bulunmuştur. Bu girişimin
başlangıcı Amuderya Bölümü’nde yahut diğer bir adıyla Karakalpak Bölgesi’nde
olmuştur. Bu maksatla 1875 yılında Albay Nosoviç başkanlığında oluşturulan
yürütme komisyonu Amuderya Bölümü’ne gönderilmiştir. Bu komisyonun görevi
arazilerin ve suyun kullanımını ve vergi sistemini düzenlemek, köylerin ve
cemaatlerin yeni idarî sistemde yönetilebilmesi için materyaller toplamak ve bu idarî
yapının başına getirilecek nahiye başkanları ve aksakallıları yerli halkın içinden
seçerek yeni bölgenin idarî sistemini oluşturmaktı. Yeniden yapılanma süreci
içerisinde halk, yerli ve göçebe olarak iki kısma ayrılmıştır. Yerli halklar olarak
Şorahan bölgesinde yaşayan topluluklar kastedilirken göçebe ve yarı göçebe olarak
da Çimbay bölgesinde yaşayanlar kastedilmiştir. Çimbay bölgesinde yaşayan
toplulukların göçebe olarak nitelendirilmesinin bir nedeni de arazilerin su baskınları
dolayısıyla yaşanamayacak hâle gelmesi ve halkın başka bölgelere göç etmesidir.
184
Şorahan bölgesinde genelde yerli topluluklar yaşadığı için bu bölge köylere ve
182
Polojeniye ob upravlenii Turkistanskim krayem (Türkistan Bölgesinin Yönetimi Hakkındaki
Durum), Taşkent 1911, s. 20.
183
ÖZROMA, fond:1, liste:293, s. 11; Ya. M. Dosumov, ayn. esr., s. 41.
184
Karakalpakstan Respublikasi Orayliq Ma’mleketlik Arkhivi (KARОМА) (Karakalpakistan Özerk
Cumhuriyeti Merkezî Devlet Arşivi), fond:9, dosya:3, s. 38–74.
69
nahiyelere ayrılmıştır. Çimbay bölgesinde ise göçebe ve yarı göçebe toplulukların
yaşaması göz önünde bulundurularak Ru sistemiyle uyumlu bir ayrım yapılmıştır.
Rusya hükûmeti başlangıçta Karakalpakların yaşadığı bölgelerdeki Ru
sistemine dokunmamıştır. Fakat belli bir zaman sonra Ru başkanlarının bu
topluluklar üzerindeki baskısı artınca bu duruma bir çare bulmak gereğini anlamıştır.
Amuderya Bölgesi’nin başkanı Albay İvanov, 1 Ocak 1875’te bununla ilgili olarak
çarlığa şunları yazmıştır: “Karakalpakların yönetim düzeninin eskiden olduğu gibi
aynen kalması bizim için gerçekten kolay değildir. Çünkü Ru başkanları yahut diğer
adıyla büyük aksakallılar her fırsatta hâkimiyetlerini güçlendirerek sık sık
ayaklanmaktadırlar. Ru başkanları bizim halk ile ilişki kurmamıza da büyük bir
engeldir. Benim tavsiyem Ru yönetiminin değiştirilmesidir. Bunun yerine iş başına
gelecek aksakal yahut Ru başkanı seçimle yahut bizim atamamızla göreve gelmelidir.
Ayrıca Karakalpakların yaşadığı bölgeler onların istekleri doğrultusunda yeni
köylere ve nahiyelere bölünmelidir.”
185
İvanov’un gönderdiği
bu rapor Türkistan
valisi Kaufman tarafından da beğenilmiştir. Vali Kaufman 20 Mart 1875’te Millî
Savunma Bakanına yazdığı raporda İvanov’un fikirlerinden de bahsetmiştir.
Kaufman’a göre: “Amuderya Bölümü’nün yerli yönetimi hakkında söz edecek olursak
Ru yönetiminin seçimle iş başına getirilmesi gerektiği konusunda fazla bir şey
söylememize gerek yoktur. Çünkü Amuderya’nın sağındaki arazilerde yaşayan
Karakalpak ve Türkmen biyleri ile aksakallıları hanlık hükûmetinin yönetim
boşluğundan da yararlanarak yönettikleri halk nazarında büyük bir hâkimiyete sahip
olmuşlardır. Bu durum bizim için kabul edilemez bir durumdur. Biz bu yönetim
tarzıyla anlaşamayız.”
186
İşte bu yönetim tarzının değiştirilmesi ve bu konularda
araştırmalar yapmak maksadıyla 1875 yılında Albay Nosoviç başkanlığında bir heyet
“Yürütme Komisyonu” adı altında Karakalpak topraklarına gönderilmiş, bu komisyon
Karakalpaklar arasında kaldığı 1875–1876 yılları arasında bu yöreler hakkında çok
önemli bilgi ve materyaller toplayarak merkezî yönetime sunmuştur. Bu bilgi ve
materyallere göre bu bölge nahiyelere, aksakallıklara bölünmüş; bu bölünme
sayesinde de su kanallarından faydalanma ve yeni vergi sistemine geçiş süreci
başlamıştır. Komisyonun topladığı materyallere göre Amuderya’nın güneyinde yer
185
ÖZROMA, fond: İ-I, liste:14, dosya:125, s. 28.
186
ÖZROMA, fond:1, liste:16, dosya:781, s. 26–31.