N ə gəlsə insana, dilindən g əlir,
D ilindən Kİmi yaxşı, Kİmi pis olur.
E şit, inan bu sözə, hər sabah tezdən
Durub d ilinə təzim edərəK yalvarır.
İkİ nənq Mİİksə bir ərdə
Kalı,
BÜKəndi
ol
ərKƏ m ürüvvət
yolı.
Bir ol yanqşar ərsə KərəKsiz sözüq,
İKİnç yaldan ərsə ol ərn in q tili.
İkİ şey birləşsə bir Kİşidə əgər,
Ona KÖməK yolu bağlanır.
Biri gərəKSİz söz söyləməKdir,
İKİncisi d ilin yalan danışm asıdır.
Tili yalqan ərd in yıraK tu r təzə,
Keçür sən me umrünq KÖnilİK özə.
Ağız, til bəzəKİ KÖni söz tu r u r ,
Köni sözlə, sözni, tilinqni bəzə.
D ili yalan Kişidən uzaq dur qaçaraq,
Sən də öm rünü doğruluqla Keçir.
A ğızm , d ilin bəzəyi doğru söz olur,
Doğru sözlə danışığını, d ilin i bəzə.
Küdəzqil tilin q n i,
kə
I az Kil sözünq,
Küdəzilsə bu til, Küdəzlür özünq.
Rəsul ərni otKa yüzin atqusı,
Til ol tidi, yıq til yul ottın yüzünq.
D ilini saxla, az söylə sözünü,
Dil saxlansa, özünü qoruyarsan.
Peyğəm bər dedi Kİ, d ili insanı oda atar,
D ilini saxla, üzünü oddan qurtar.
Köni söz əsəl təq, bu yalqan basal,
Basal yip açıtma aqız, yi əsəl.
Bu
yalqan söz iq təq, KÖni söz şifa,
Bu bir söz, uzaKi urulm ış məsəl.
Doğru söz bal Kİmi, yalansa soğan,
Soğan yeyib ağzını acıtm a, bal ye.
Yalan söz xəstəlİKdir, doğru söz şəfa,
Bu, Keçmişlərdən qalm ış m əsəldir.
Köni bol,
KÖnilİK k iI,
atan
KÖni,
Köni tiyu bilsün
K İşilər
sini.
KönilİK tonın Ked Kodup əqrilİK
Kədim ton talusı KÖnilİK tonı.
Doğru ol, doğruluq elə, doğru ad qazan,
Doğru tanısınlar insanlar səni.
Ə yriliyi qoyub doğruluq donunu geyin
Geyimin yaxşısı doğruluq donudur.
Katıq Kİzlə razm q, Kİşi bilməsün,
Sözinqdin özünqKƏ ÖKÜnç Kəlməsün.
Kamuq yaşru işinq bolup aşKara
Bu KÖrqən, eşitqən sanqa Külməsün.
Sirrini bərK saxla, heç Kİm bilm əsin,
Sözündən özünə peşm anlıq gəlm əsin.
Bütün g izli işin olub aşİKar,
Hər görən eşidən sənə gülm əsin.
İşim tip manıp
sır
ayma saKin.
Neçə mə
m a n ç lıq
iş ersə
y a K in .
Sərip sində razınq sinqip turm asa
Sərərmü işinqdə, munı Kəd saKin.
Dostum deyib sirrini yaym a, saqın,
Nə qədər olsa da in andığın, yaxın.
Sirrin özündə belə gizlənib durmasa
Dostunda durarmı, bunu y a x şı düşün.
Zəmanə
Məcaz boldı dostlun, haKİKat Kanı?
M inqər dostta b iri bulunm az KÖni.
ÖKÜşrəK Kİşininq içi qadr e rü r,
Köni dostunq ersə taşı, bil münı.
Dostluq məcaz oldu, həqiqət hanı?
Min dostdan biri doğru deyil.
Çox insanm daxili vəfasızdır,
Doğru dostun olsa, çıxıb qaç, bunu bil.
Bu KÜn bu ajunda KİşilİK isiz,
Kanı, Kança bardı
KİşilİK, isiz.
Vəfa KÖli suqlup Kurur yulları,
Cəfa toldı taştı tənqizdin ediz.
Bu
gün
bu
dünyada insanlıq pislİKdir,
Hanı,
hara getdi insanlıq, hayıf.
V əfa gölünün qaynaqları qurudu,
Dəniz aşKarca cəfa ilə dolub daşdı.
Kanı əhd, əmanət, Kanı edqülüq?
Kidin KÜndə
h ay r
iş mə
KÖtrülqülüq.
Başı bardı xayrnmq, sonqı bardusı,
Önqi Kəldi şərrininq,
sonqı
Kəlqülüq.
Hanı əhd, əm anət, hanı yaxşılıq?
Son günə xeyirxah işlər qalacaq.
X eyrin ə w ə li getdi, sonu gələcəK,
Önü gəldi şərin, sonu gələcəK.
Ajun toldı udvan, cəfa, cəvr bilə,
Kanı bir vəfalıq, bar ersə tilə.
Sən artaK sən, anın ajun arta d ı,
NəIük bu ajunKa Kilur sən
gilə?
Dünya doldu düşm anlıq, cəfa, cövr ilə,
Hanı bir v əfa lı, var isə dilə.
Sən pozuqsan, dünya ona görə pozuqdur,
Nə üçün bu dünyaya əzab verirsən?
Qərib erdi islam, qərib boldı baz,
İbadət riya boldı, abid məcaz.
Xarabat oramı bolup abadan,
Xarab boldı məscid, budun binəmaz.
Qərib idi islam , yenə qərib oldu,
Ibadət riya oldu, abid məcaz.
M eyxanə çevrəsi abad oldu,
Xaraba oldu m əscid, xalq nam azsız.
Əməl
Koddı
alim və zahid vəra,
A rif raKS çiKarıp itə r xoş səma.
Bidətın yıqıqlı Kİşi Kalmadı,
Anın KÜndə a rta tu r u r bu bida.
Əməldən a y n ld ı alim , zahid zühddən,
A rif rəqs çıxarıb xoş səm a edir.
Bidətdən im tina edən adam qalmadı,
Ona görə də hər gün bidət artır.
Kanı əm rü m aru f Kilur edqü ər?
Kanı Kəndü edqü Kİşi tu rq u yir?
Yirər sən zamananqnı, haİKin Kodup,
Zamananqnı yirmə, Kİşisini yir.
Hanı əm ri-m aruf edən yaxşı Kİşi?
Hanı yaxşı Kİşinin duracağı yer?
Zəmanəni, xalqı qoyub gedərsən,
Zəmanəni qoyma, insanı qoy.
Kim ol yüzçi ersə, Kİşi yiqi ol,
KərəK ersə
yiqlİK,
yorı,
yüzçi bol.
Kim ol yolluq
ersə,
anm q yolı yoK,
Kim ol yolsuz ersə, an q ar Kİnqrü yol.
Kim İKİüzlüdürsə, Kİşinin yaxşısı odur,
Y axşılıq gərəKdirsə, İKİüzlü ol.
Kim haqlı isə, onun yolu yoxdur,
Kim haqsız isə, ona geniş yol.
Aya artaK işliq, sevinçin, salın,
Səninq ru zg arın q bu, KÖnqülçə Kilm.
Tİİ
əkçə
tiril inç, fariq, Kadqusuz,
Nə yirKƏ yıqar baz sini, nə tilim ?
Ey pozuq işli, sevinclə, salam atlıqla,
Sənin zamanındır, KÖnlüncə yaşa.
D iləyincə yaşa, rahat, qayğısız,
Harda alacaqlar qarşını, hansı dillə?
Dostları ilə paylaş: |