Hörüb d ey ləm li tək çiy n in ə saldı291.
Yarpaq, ot göyərib, qalxıb artalı,
H əm qayçı kəsild i, həm oldu xalı.
Sünbül m üşk vurub salxım a bənd-bənd,
Etdi q ərən filə acıqla rişxənd.
X eyrigül əh d ilə g əld i çəm ən ə;
- V ə liəh d sə n , - dedi, - o, ya səm ən ə.
Süsənbərin iy i g ö y lərə qalxdı,
Çarxın əqrəbini yandırdı, yaxdı292.
Q ön çə in ə k g ö zə e y ləm ək d ə naz,
Filqulaq sirr söylər quşa keyfı saz293,
Kafiır giilü, səh ər ə sə n d ə yellər
Qızların taxdığı sırğaya bənzər.
U d nişanlı m üşki söyüd ki, vardı,
Gah kafur yığardı, gah m üşk yığardı.
Ə rğəvan, ya səm ən bitib qalxaraq,
Bayraq ucaldırdı g ö y ə al v ə ağ.
X əzan oxlarından görm uşdü dağı,
Ə lini dişlərdi söyüd budağı.
Q ızılgül qalxaraq tacidar oldu,
Y el də, qum da ona tərəfdar oldu.
Bütün bir g ec ən i budaqda bülbül
X oruz banm adək döyürdü təbil.
M eydan yam yaşıldı, gül isə aldı,
B eş n övb ə təb ili o çaldı, çaldı.
Sərv üstə fa x təy ə ed ilsə nəzər,
S ə si rud sə s in ə olduqca bənzər.
S əh ər n a lə siy lə qumru ötüşü
K əkliyin əlin d ə n aldı gülüşü.
Turaclar ək in d ə ötüb gedirdi,
C ən n ət beytleri təqti edirdi294.
Z əndibaf, behiştin “Z ən d ” kitabından
G e cə bir n e ç ə h ə r f oxudu pünhan.
İti n əv a sıy la ə n d əlib gəld i,
A həngdar te litək çən gin incəldi.
Y azı lövhü kim i naxışlandı bağ,
Q uş, balıq şadlandı, oldu keyfi çağ.
İSKƏNDƏRNAMƏ
İSKƏNDƏRİN ZÜLMƏTƏ GETMƏSİ
Saqi, bu zü lm ətə b ən zər torpağı
Araşdır, ver m ən ə həyat bulağı!
O parlaq su ilə m ən ə sal nəzər,
Bu həyatdan daha canlı həyat ver!
B u bahar fəslin d ə yeni v ə köhnə
Tarixdən başlaram g ö zəl təranə.
R ə v a y ə t ey ləm iş sınaqlı dehqan:
Y azın ilk g e c ə si ulu hökmüran
Zülm ata g etm əyə əzm etdi artıq,
Fikri təskin edər hər bir qaranlıq.
G ünəşi qıfıla vurunca göylər,
Qaranlıq içinde doğar min gövhər.
B u h ey a t suyunda kim etse m esken,
G erəkdir bir perde çeksin önünden.
Ç im ən lər bu duru, sa f çeşm elerd e
G erekdir üzüne çek sin bir perdə.
İskəndər zülmata ederken sefer,
S öyled i: “Artıqdır bu mühüm şeyler!”
C ilo v u buraxdı “zülm at” deyerek,
Ə jder quyruğunda gizlendi A ytek 259.
S ö y le d i o zaman böyük İskendər,
Ona rehber olsun X ızır peyğem ber.
Atı X ızra verdi böyük tacidar,
Bilirdi onda bir aslan qelbi var.
Verdi ki, bu yolda seyirtsin onu,
O nunla tapsın bu heyat suyunu,
Çuxurlar parladan bir gövher verdi,
Ç eşm eler arayan bir rehber verdi.
D edi ki: “Bu yolun her terefm e
H eqiqi bir rehber özünsən yene!
C ilovu her yana istersen burax,
A ç ağıl gözünü, ayıq ol ancaq!
O çeşm ə n ə yerdə olsa aşikar,
Aldatm az sə n i bu gövhər, panldar.
Uğurla iç haman uğurlu sudan,
M ən ə d ə göstər ki, y e y ə s ə n ehsan” .
G öy gərdişli X ızır haman fərm anla
A həngi pozm adan üz qoydu yola.
Ordudan a y n ld ı, irəli getdi,
Hər yana h im m ətlə bir n ə z ə r etdi.
Su üçün dolandt bütün bucağı,
Çatmadı suya o susuz dodağı.
Ə lin d ə parladı parlayan gövhər,
Tapıldı n əh ayət aranan gövhər.
G üm üş rən gli çeşm ə axırdı ş ə n -şə n ,
Süzülən güm üştək daş göb əyin d ən .
B u ç eşm ə tərifd ən uzaqdı, uzaq.
Bir nur çeşm əsiy d i bu qaynar bulaq.
B ir ulduz n ə sayaq olursa səher,
O parlaq ç e şm e d ə olur o tehər.
H e lə bədr olm adan nura dolsa A y,
E ləyd i bir az da böyük olsa Ay.
Qaynayır, durmayır ö z m ən zilin d ə,
Sanki bir civ əd ir iflic elin d e.
O qədər parlaqdır bu lə t if cövhər,
Dünyada y o x ona b ə n z ə y e n gövher.
Y o x başqa gövh ərd e bu nur, bu gü n əş,
Ona həm su d em ək olur, h əm atəş.
X ızr heyat suyunu tapınca artıq.
Her iki g ö z ü n ə doldu bir işıq.
A şağı enerək dərhal soyundu,
D oyunca h em çim di, h em da yuyundu.
D oyunca içdi o, heyat suyundan,
Ə bedi heyata çatdı arayan.
Atm a içirdi, çim dirdi onu,
Tökdu ağ q ə d ə h e h əyat suyunu.
Atının yanında oturdu bir an,
G öz göturm ez oldu o aydın sudan.
İstedi g ə lin c ə yoldan İskənder,
D esin: “ H əy at su y u budur, q ıl n ə z ə r!”
B ir d a h a ç e şm ə y ə g öz g ə z d irə rk ən ,
D irilik çeşm əsi y o x oldu g ö zd ən .
D e rh a l b u iş o ld u X ız r ü çü n m əlum :
İs k ə n d ə r o su d an q alacaq m əhrum .
Q o rx m ad ı, utandı o İsk e n d ə rd ə n ,
X ız r d a su kim i itd i g ö z lə rd ə n .
S ö y lə n e n sö zləri ru m lu ra v ilə r
B a şq a b ir şə k ild e rə v a y ə t ed ər:
B u y o ld a İly asla X ız ır y o ld aşd ı,
Ç e ş m ə y ə g e d ə rk ə n d o stlar yanaşdı.
G ö rü şd ü h ə r iki sevim li rə h b ə r,
Ç e ş m ə y ə çatınca atd an en d ilər.
O b u la q başında açd ılar sü frə,
B u laq başı v erir d ad y e m ə k iə rə .
S ü frə d ə ç ö rə k d ə n ə tir q alxardı,
D u zlan m ış qup q u ru bir b alıq vardı.
B irisi e y ild i su içsin dey ə,
Ə iin d a n o b ah q d üşdü çe şm ə y e ,
C u m d u o fıru zə ren g li b ulağa,
Ə1 atm a q istədi ü z ə n balığa.
T u tu n c a gördü ki, d irid ir balıq.
U ğ u rlu b ir fala sevindi artıq.
B ildi ki, can v erən b u parlaq bulaq
A ra n a n dirilik su yudur ancaq.
H ə y a t ç e şm e sin d e n içdi doy d u q ca,
B ir h e y a t qazandı d ü n y a durduqca.
D o stu n a tez x e b e r verdi bu zam an,
İçdi b u ə b əd i h e y a t suyundan.
T ə e c c ü b etm ə o güm üş b u lağ a,
Y e n id ə n can verdi ölü balığa.
T ə ə c c ü b bundadır: b ir ölü balıq
D irilik suyuna y o l açd ı artıq.
B u q u ru balıqdan, h ə y a t suyundan
Ə rə b lə r n əq l ed ir başqa b ir dastan:
B a şq a b ir y e rd e y m iş h ə y a t çeşm əsi,
Y ol azm ış m əcu su n , R um un d əstəsi.
Dostları ilə paylaş: |
