www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
2017
İdris Hacızadə
―Dünyamızın bəzəyidir insanlar‖
FĠKRƏT NƏBĠYEV: «BU GÜN DƏ DÖYÜġƏ
GETMƏYƏ HAZIRAM»
TanıĢlıq
Çoxdan tanıyırdım onu. Fikrət Nəbiyevi deyirəm mən.
Düz 20 il öncə Bakı Elektrik Termik Avadanlığı
Zavoduna yenicə gəlmişdi. Gənc kadr kimi. Adına ilk
əmək kitabçası da elə bu müəssisədə yazılmışdı. Ali
savadiı mütəxəssis-texnoloq olan gənc Fikrət o vaxtkı
AzPİ-nin metallurgiya fakültəsinin məzunu idi. Tez-tez
redaksiyaya (Mən o zaman Azərelektroterm EİB-də çıxan
"Məşəl" adlı qəzetin baş redaktoru idim) gələr, maraqlı
yazılarla qəzetdə çıxış edər, təzə yazdığı şeirləri mənə
göştərər, məsləhətlər alardı. Bir sozlə, Fikrət "Məşəl"in ən
fəal müxbirlərindən idi. Bir faktı da xatırladım. Bir dəfə
eşitdim ki, fotomüxbirimiz (milliyətcə yəhudi idi)
qəflətən, bizdən xəbərsiz birdəfəlik İsrailə köçüb gedib.
Belə bir vəziyyətdə Fikrət əlimizdən tutdu. Fotomüxbir
kimi də redaksiyanın karına gəldi. Fikrət Nəbiyev çox
çalışqan, bilik və dünya görüşünü zənginləşdirməyə
çalışan gənc kimi daim diqqətimi cəlb edirdi. Ucaboy,
şux qamətli bu gəncin güclü biləkləri var idi.
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
2017
İdris Hacızadə
―Dünyamızın bəzəyidir insanlar‖
Bir müddət görünmədi bu Fikrət. Öyrəndim ki, hərbi
xidmətə çağırılıb, özü də Moskvada qulluq edir . Ancaq
onu qınadım ki, nə əcəb mənimlə gəlib görüşməyib?
Beləliklə, 1983-85-ci illərdə Moskva şəhərində, hərbi
hissədə rota komandirinin siyasi işlər üzrə müavini
vəzifəsində çalışıb. Sonra da Rusiya paytaxtında yaşayıb
və işləyib. Qazancı da pis olmayıb. Lakin qəriblik ona əl
verməyib. Ana məhəbbəti, Vətən həsrəti hər şeyə güc
gəlib. Ən başlıcası isə çörəkləri dizinin üstə olan nankor
qonşularımızın bizi zorla müharibəyə sürükləmələri,
Qarabağ uğrunda gedən qanlı döyüşlər, bir də Xocalı
dəhşətləri Fikrət Nəbiyev kimi vətənpərvər bir gənci heç
cür rahat qoya bilməzdi.
VƏTƏN ÇAGIRIR...
Bəli, zaman-zaman türk qanına susamış, qızıldan
qiymətli
torpaqlarımız, yeraltı-yerüstü sərvətlərimiz
yuxularına haram qatmış bədnam ermənilər, son bir əsrdə
(elə ondan əvvəl də!) dəfələrlə torpaqlarımıza hücum
etmiş, qanlı qırğınlar törətmiş, xalqımızın başına olmazın
müsibətlər gətirmiş, misli görünməmiş vəhşiliklər
törətmişlər.
Sonuncu
dəfə
1988-ci
ildə
Qərbi
Azərbaycanda
yaşayan
soydaşlarımızı
öz
əzəli
torpaqlarından vəhşicəsinə qovan ermənilər Qarabağda
yaşayan ermənilərə dəstək verərək oradakı soydaşlarımıza
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
2017
İdris Hacızadə
―Dünyamızın bəzəyidir insanlar‖
qarşı divan tutmağa başladılar. Beləliklə, Ermənistan-
Azərbaycan, Qarabağ münaqişəsi yarandı. Növbəti dəfə
də
qəddarlıq
simasını nümayiş etdirən məkrli
qonşularımız bir-bir rayonlarımızı işğal etdilər. Qeyrət
qalamız olan ulu Şuşa, Laçın, Kəlbəcər... düşmən əlinə
keçdi. Sonra da XX əsrin faciəsi, bəşəriyyətə qarşı ən ağır
cinayət kimi dünya tarixinə yazılmış Xocalı faciəsi... Bu
dəhşətlərdən uzun zaman özünə gəlməyən Fikrət nəhayət,
dəli bir nərə çəkir: «Daha bəsdir! Yetər! - deyir, -
qaradan o yana rəng yoxdur! Vətənin bu dar günündə
kənarda, ondan uzaqlarda qala bilmərəm»... Və beləcə,
o, yad ölkədən Vətənə, onun müdafiəsinə qayıdır. Onu da
deyim ki, bu illər ərzində Fikrət kifayət qədər bərkdən-
boşdan çıxmış, həyatda bərkimiş, həm fiziki, həm də
mənəvi cəhətdən möhkəmlənmiş Fikrət kimi oğullar
Qarabağa hava və su kimi lazım idi. Çünki o, özünü qanlı
döyüşlərə tam hazırlamışdı. Hərbi texnikaya mükəmməl
yiyələnmiş F.Nəbiyev həm də idmanın karate və əlbəyaxa
döyüş növlərini mənimsəmiş, onların sirlərinə lazımınca
bələd olmuşdur.
MÜHARĠBƏNĠN YAZILMAMIġ QANUNLARI
VAR
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
2017
İdris Hacızadə
―Dünyamızın bəzəyidir insanlar‖
...1993-cü ilin aprel ayı idi. Bir yas mərasimində, daha
doğrusu, qəbiristanlıqdan qayıdarkən təsadüfən mənə
zillənmiş tanış bir baxışla qarşılaşdım. Gözlərimə
inanmadım. Zabit forması geymiş enlikürək, qaynar
baxışlı gənc mənə tərəf addımladı. Bu, Fikrət Nəbiyev idi,
baş leytenant Fikrət Nəbiyev! Sevincdənmi, bir neçə il
ayrılıqdan sonrakı təsadüfi görüşdənmi, bəlkə də
keçirdiyim dərin qürur hissindənmi, bilmirəm, gözlərim
nəmləndi, kövrəldim. Qucaqldaşıb öpüşdük. Ayaqüstu
onun işi-gücü, vəziyyəti, harada olması ilə maraqlandım.
Cavabları məni xeyli sevindirdi. Söylədi ki, Ağdam
bölgəsində vuruşur, onun xidmət etdiyi batalyon məşhur
Qarabağ döyüşçüsü, Milli Ordumuzun cəsur komandiri
Şirin Mirzəyevin adını daşıyır. Fikrətlə söhbət edə-edə
hiss etdim ki, bu, bir qədər sadəlövh, çox şeyə inanan
əvvəlki Fikrət deyil. Ölüm-dirim müharibəsi onu
qədərincə
dəyişdirib,
sözün
həqiqi
mənasında
müdrikiəşdirib, dünya görmüş bir ixtiyara çevirib. O
zaman mənə məlum oldu ki, müharibənin öz qanunları
var, bəzən yazılmamış sərt qanunları. Sərtlik insanı nəinki
bir ildə, hətta bir gündə, lap elə bir saatda da dəyişdirər,
əvvəlki şuxluğunu, şən və qayğısız ovqatını "oğurlaya"
bilərmiş, elə Fikrət Nəbiyev kimi.
Dostları ilə paylaş: |