www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
530
530
xatırlatmaq yerinə düşərdi. Ancaq milli dilin adı ilə bağlı bir neçə
variantın (Azərbaycan dili, türk dili, Azərbaycan türk dili) irəli
sürülməsi, üstəlik onların hər birinin eyni mənanı ifadə etməsi ilə
bağlı K.Abdulanın yuxarıda irəli sürdüyü fikirlərlə əsasən,
razılşamırıq.
Biz burada Kamal Abdulanın o fikri ilə müəyyən dərəcədə
razılaşırıq ki, Azərbaycan dövlətinin dilinin türk dili ilə yanaşı,
Azərbaycan türk dili kimi də ifadə olunması mümkündür. Bizə elə
gəlir ki, bu isə bir dilin iki adı olmasından daha çox, eyni dili
paylaşan bir millətin yalnız ləhcə və qrammatika fərqlərini
göstərmək üçün lazımdır. Hər halda ən azı elmi ictimaiyyətə
məlumdur ki, bir çox obyektiv səbəblərə görə Azərbaycan və
Türkiyə türklərinin minilliklər boyu paylaşdıqları türk dili,
sonralar müəyyən dərəcədə müxtəlif istiqamətlərdə inkişaf
etmişdir. Bu isə daha çox ədəbi dilin formalaşmasında öz təsirini
göstərmişdir. Halbuki, ədəbi dilin fərqli istiqamətdə inkişaf etdiyi
dövrdə belə Türkiyə ilə Azərbaycan ictimaiyyətinin əksər
təbəqləri arasında dil ayrılığı olmamışdır, bu gün də belə bir hal
yoxdur.
Bu mənada, biz də Türkiyə türk dili (Türkiyə türkcəsi),
Azərbaycan türk dili (Azərbaycan türkcəsi) kimi ifadələri müdafiə
edən Bəxtiyar Vahabzadə, Xəlil Rza Ulutürk, Sabir Rüstəmxanlı,
Nəriman Həsənzadə, Kamil Vəli Nərimanoğlu və başqalarının
fikirlərini doğru hesab edirik [195
c
, 217-218; 194
b
, 178; 103
a
, 93-
94]. Özəlliklə xalq şairi Bəxtiyar Vahabzadə milli dil məsələsi ilə
bağlı mövqeyi konkret və dəyişməz idi: «Dilimizin adı azəri türk-
cəsi, millətimizin adı isə azəri türküdür» [219
a
, 167]. Bu fikrin
əleyhinə çıxanlara, azərbaycanlıların farsdillilərdən və qafqaz-
dillilərdən törəmə olmasını iddia edən İ.Əliyev, F.Məmmədova və
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
531
başqalarına cavab olaraq o, «Mən türkəm» (1995) şeirində
yazırdı:
Əslimi, nəslimi tanıyıram mən,
Qarışıq deyiləm, özümdən hürkəm.
Sən kimsən, sən nəsən, özün bilərsən,
Mən ilk qaynağımdan türk oğlu türkəm!
Subutdur, dəlildir, ağlın qibləsi,
Dəyişə bilərsən adımı ancaq.
Canım çıxanadək qəlbimin səsi,
«Türkəm» - gerçəyini pıçıldayacaq [218, 144].
B.Vahabzadə doğru qeyd edirdi ki, türk kimliyinin və türk
dilinin əleyhinə olanlar özünü türk oğlu türk bilən Nəsimi, Füzuli,
Həsən bəy Zərdabi, Əli bəy Hüseynzadə, Hüseyn Cavid və
başqalarından ağıllı olduğunu zənn etsələr də, yanılırlar. Çünki bu
cür konsepsiyadan çıxış etsək onda öz milli varlığını bilən və öz
türklüyü ilə öyünən həmin nəhəng korifeylərdən əl çəkməliyik.
Vahabzadə yazır: «Demək, biz türk deyiliksə bu cahanşümul türk
oğullarını milli ədəbiyyatımıza və fikir tariximizə daxil etməyə də
haqqımız yoxdur» [219
a
, 104]. «Azərbaycan türküyəm»,
«Türkəm, neçə millətlərə öz qanımı vermişəm» [195
c
, 259] deyən
Xəlil Rza da yazırdı ki, Türk ahəngi, Türk dili onun üçün
müqəddəsdir: “Aman Tanrı, düşmənlər nasıl qorxur Türkcədən!
Məgər Türkcəm seçilir pardaxlanan qönçədən” [195
c
, 182].
Xalq yazıçısı Anar milli dilin adı ilə bağlı yazır ki,
dilimizin Azərbaycan türkcəsi, yaxud Azəri türkcəsi adlanmasının
tərəfdarıdır: ««Azərbaycan türk dili», «Azəri türk dili» söz
birləşmələrini də məqbul sayıram. Bu söz birləşmələrində «türk»
kəlməsi dilimizin əsrlərdən gələn ənənəvi adıyla bağlıdırsa,
«Azərbaycan», yaxud «Azəri» kəlmələri dilimizi Türkiyə türkcə-
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
532
532
sindən fərqləndirmək üçündür» [23, 28]. Ancaq onun daha sonra
Azərbaycan və Türkiyə türklərinin dillərini bir-birindən müəyyən
qədər fərqlənən ləhcələr kimi deyil, müstəqil dillər kimi qəbul
edilməlidir [23, 27] mülahizəsi ilə razılaşmırıq. Çünki bizə elə
gəlir ki, digər türksoylu xalqlarla da müqayisədə, bir-birinə son
dərəcə yaxınlıq baxımından Türkiyə və Azərbaycan türklərinin
(buraya Güney Azərbaycan türkləri, Türkmənistan türkləri,
Kərkük türkləri, Borçalı türkləri, Dərbənd türkləri, Şimali Kipr
türkləri və başqaları da aiddir) dilinin bir adı var: Türk dili. Bu da,
şübhəsiz onların Türk millətinin Oğuz nəsilindən olması ilə
bağlıdır. Ancaq ümumilikdə qazax, özbək, qırğız, tatar, başqırd,
yakut, qaraqalpaq, krım və başqa türksoylu etnosların dillərinin də
kökü türk mənşəlidir.
Bu baxımdan, müəyyən zamanlarda aryı-aryı türksoylu
etnosların türk dili əvəzinə bəzən tayfa və yaxud hakim sülalə
adlarından (uyğur, özbək, qazax, osmanlı, tatar, başqırd və b.)
istifadə etmələri də təbiidir, indi də bu amildən yararlanan türk
dövlətləri (Qazaxıstan, Özbəkistan və b.) vardır. Maraqlıdır ki,
hazırda rəsmi dili Türk dili olan Türkiyə Cümhuriyyətinin sələfi
Osmanlı dövlətinin dili osmanlı dili olduğu halda, indi dövlət dil
Azərbaycan dili olan Azərbaycan Respublikasının sələfləri
Azərbaycan Cümuhriyyəti və Azərbaycan Səfəvi İmperiyasının
dövlət dili Türk dili olmuşdur. Özəlliklə, Türk cümhuriyyətləri
arasında ilk dəfə, Azərbaycan Cümhuriyyətinin dövlət dilinin türk
dili olması, Azərbaycan türklərinin türk dilinə verdiyi önəminin və
milliyyət hissinin üst səviyyədə olmasının göstəricisidir. Ancaq
burada məsələni birinci və ya da ikinci olaraq hansı türk dövlətinin
dilini türk adlandırılması şəklində qoymaq da doğru deyildir. Bu
baxımdan tədqiqatçı Aydın Abbasovun təbrincə desək,
Azərbaycanın dövlət dilinin türk dili adlandırılmasının
Dostları ilə paylaş: |