“Iqtisodiyot va innovatsion texnologiyalar” (Economics and Innovative Technologies) ilmiy elektron jurnali
240
http://iqtisodiyot.tsue.uz
omilni ham an’anaviy omillar bilan bog‘lash to‘g‘riroq bo‘ladi.
Hozirgi vaqtda ishlab chiqarish
omillarini o'rganish orqali tahlil chuqurroq olib boriladi va har bir omil parchalanadi. Yer yoki
tabiiy omillar - tadbirkorlikning asosi sifatida foydalanish uzoq muddatli raqobatdosh
ustunliklarni ta'minlamaydigan omillardir. Bundan tashqari, tabiiy resurslarning ko'p turlari
qayta tiklanmaydi va bir muncha vaqt o'tgach tugashi mumkin.
Boshqa tomondan,
innovatsion omil amalda bitmas-tuganmas va u innovatsiyalarni keltirib chiqaradi, ularni
ishlab chiqarishga joriy etish mumkin; ularning
kengayishi uzoq muddatli
raqobatbardoshlikni ta'minlashi mumkin, chunki u hozirgi vaqtda yangi, ayniqsa rivojlangan
omillarga asoslangan.
Aslida, bunday nuqtai nazarni "mutlaqo yangi"deb bo'lmaydi. Yuqorida aytib o'tilgan
"Sey" ishlab chiqarish omillarini tahlil qilar ekan, tadbirkorning rolini ta'kidlaydi, chunki u
quyidagi ishlab chiqarish omillarini muvofiqlashtiradi: yer, kapital va mehnat, shuningdek, u
juda keng qo'llagan mehnat omili,
shu jumladan nafaqat mehnat, balki mahsulot ishlab
chiqarish va ishlab chiqarishni tashkil etish uchun zarur bo'lgan ilmiy xulosalar va bilimlarni
ham hisobga olgan .
Bu fikrni ingliz olimi G. A. Gobson yanada yorqinroq ifodalab, ijodiy qobiliyatlarni
ishlab chiqarish omillariga ham kiritgan.[1] Iqtisodiy tizimning
yangi mahsulotlar paydo
bo'ladigan, yangi bozorlar paydo bo'ladigan, yangi texnologiyalar joriy qilinadigan qismini
tahlil qilib, uni "progressiv ishlab chiqarish sohasi" deb atadi. Hozir biz uni innovatsion
iqtisodiyot deb ataymiz.
Albatta, innovatsiya kabi hodisani o‘rganish jarayonida ikki olim, ya’ni N.Kondratiev
va avstriyalik J.A.Shumpeterning nomlarini unutmaslik kerak.
Aynan Shumpeter oʻzini
ng
“Iqtisodiy rivojlanish nazariyasi” tadqiqotida innovatsiya tushunchasiga birinchi boʻlib taʼrif
bergan.[3] U innovatsiyani tijorat muammolarini hal qilishga qaratilgan mavjud ishlab
chiqarish omillarining ilmiy va tashkiliy birikmasi sifatida talqin qildi.
Shumpeter bevosita
innovatsiyalarda iqtisodiy tizimlarning rivojlanish manbasini payqadi. Chunki o'ziga xos
kontent innovatsiyasi-bu o'zgarishlar, ular beshta tipik o'zgarishlarga e'tibor berib,
ta'kidlagan:
1. Yangi texnologiyalar, yangi texnologik jarayonlar yoki yangi ishlab chiqarish
bozorlarini ta'minlash;
2. Yangi xususiyatlarga ega mahsulotlarni joriy etish;
3. Yangi
xom ashyolardan foydalanish;
4. Ishlab chiqarishni tashkil etish va ishlab chiqarishni moddiy-texnik ta'minotidagi
o'zgarishlar;
5. Yangi bozorlarning paydo bo'lishi.
Bundan tashqari, u innovatsiya tushunchasidan foydalanib, uni o'zgarishlar sifatida
izohladi, uning maqsadi iste'mol tovarlarining yangi turlarini, yangi ishlab chiqarishni va
yangi ishlab chiqarishni tashkil etish shaklidagi transport vositalarini joriy etish va ulardan
foydalanishdir.
Innovatsiyalarni tavsiflashda Shumpeter bu jarayonda tadbirkorning rolini doimo
ta’kidlab kelgan, chunki aynan tadbirkor harakatlantiruvchi kuch bo‘lib,
yangi ixtirolarni
amaliyotga tatbiq etuvchi va mukofot sifatida foydani oluvchi hisoblanadi.
Hamma ixtirolar innovatsiyaga aylanmaydi. Innovatsiyalar foyda keltiradigan va bozor
talabini qondiradigan ixtirolardir. Boshqacha qilib aytganda, ilm-fan tufayli amalga
oshadigan g'oya paydo bo'ladi va keyingi qadam bu g'oyani tijoratlashtirish bo'lib, ixtironi
innovatsiyaga aylantiradi, daromad keltiradi. Unda shunday deyilgan:
agar ilm-fan pulni