______________Milli Kitabxana_______________
Niyə
dillənmirsiniz, ay
əclaflar?! Niyə
hücum çəkmirsiniz, niyə
öldürmürsünüz məni?! Qudalı məhləsinə o qədər alverçi Rus qızı hardan, necə,
nə üçün dolub, cənab Kapital?! Çax-çux - Çik-çikinizin bir ayağı xaricdədi.
Kişmiş daşımır daha! "İmportnı tovar"dan-zaddan da əl çəkib. Kaset daşıyır:
"Avropa mədəniyyəti!" kino kasetxanaları açıb Bakının küçə "perexod"larının
künc-bucağında! Öpüş! Mini yubka! Anaşa! Nədən ötrüdü bu, cənab Kapital?!
Yalnız Dollar yığmaq üçün? Yoxsa, bu bədbəxt, nadan xalqı tamam
qəhbələşdirmək üçün?! Cavab ver: o miniyubka oyunu oynayan cavanlar güllə
qabağına, vətən qorumağa gedərlərmi?! Budur bax Çax-çux - Çik-çik - casus
oyunu! Özü üçün çax-çux eləyir, millət üçün çik-çik!
Kişmişlə başlayan o qəşəng oyun hara gəldi çıxdı?!
Oturun, köpəyuşağı! Yumruq davaları qurtarıb. Sözə qulaq asın.
"Əllərin görüşünə", "Dizlərin görüşünə", "Ayaqların görüşünə", "Saçların
görüşünə"
göz
yumanları
çoxdan
tanıyırlar
fatehlər!
Astaca-astaca,
"diskoteka"dan-zaddan başladılar, cavanlarınızın beyninə əl uzadıblar! İndi, odur
Laçının meşələrin yolublar!
Soruşa bilərsiniz, neyniyək indi, qəfəsəmi salaq balalarımızı?! Oğlanlı-qızlı,
saqqala, çadrayamı bürüyək, Xomeyni kimi? İnsan neyləməlidi, hara cəhənnəm
olmalıdı ki, göz gözə baxmasın, əl ələ, diz dizə, ayaq ayağa toxunmasın?!
Mümkündümü?
Deyəcəksiniz mümkün deyil, "diskoteka"da olmalıdı, o birisi də.
Oxumuşlarınızın
cavabı
daha
güclüdü:
"Fizioloji
ehtiyacın
qarşısını
almaqolmaz!"
Bəs bu nə söhbətdi mən başlamışam? Əmirlilərin, Qudalıların, Əlləzoğlunun
əziz-ərköyün balalarını, sizi, əmimi, anamı, özümü niyə təhqir edirəm?!
Cavabım sadədir.
Qalxın bircəciyiniz başa salın məni görüm insan insana niyə əl verir?..
Sükut oldu. Sonra orda-burda pıqqıldaşdılar:
-
Bay! Bu nə deyir, o?!
-
Necə yəni "niyə əl verir?!" Mədəd təzənəni simlərə çəkdi:
-
Səlam, privet, zdrastvuy! Bu, deyək aydındı. Bəs, qızın, gəlinin əlini
öpmək nədi, ey Rus? Qəhbəliyə pillə deyilmi qadının əlini ələ almaq?! İsticə,
ilıqca, yumşaqca əl! Sonra?! Sən babayın əlini öpərdin, gözüyün üstünə
qoyardın, ay Qonaqlı, Tahirli, Qurbanlı. İndi niyə belə dadanmısınız bu Nadyalı,
Katyalı Şüşəliyə? İncə bilək, zərif əl öpmək
______________Milli Kitabxana_______________
nə böyük qəbahət imiş! Qəbahət deyilsə bəs niyə gizlədiyiniz arvad
uşaqlarınızdan?! Həmişə, hər yerdə, hər saat, hər dəqiqə gizlətdiyiniz nədi bu?
Zibilə dönən ürəkləriniz deyilmi?!
Hardandı sizdə bu?! Nə vaxtdandı bu dərəcədə aydın ikiüzlülük?! Qədim
şeydi? Xeyr! İndi ayrı cür deyirəm: o vaxtdandı ki, "Assuriya" -"Suriya"
adlandırılan, qanla qidalanan təhriflər ölkəsinin ÜnEv ikən "Ninevi"ya"ya
çevrilmiş paytaxtından Bağday ərazisinə vəhşilər doluşub sizi Elminizdən,
Oddan - həqiqətdən ayırıb özlərinin şüurdan ayrılmış ehtiras vərdişlərinə
alışdırdılar, məhz o vaxt ayrıldım mən siz "ins"lərdən. Əbədi ÜnƏs, SafAğ
İnsan,
Bağ,
OdƏr
adından
danışıram!
Dərk
eləyirsinizmi
ayrılıq
bədbəxtliyinizi?! Məndən yox, BağÜndən
-"beyin"dən ayrılmısınız, ey
BağÜnsüz bədbəxtlər! Odur ki, heç kəsin tanımadığı EyƏr - "Yer" Bağı haray
təpir:
"Yan bu Oda, yox ol qurtar, ey Təhrif, Bəlkə onda "haray" ƏrEye döndü!"
"Haray"sınız hamınız, ey Təhriflər. Öz haqqınızda həqiqəti bilə-bilə, duya-
duya, düz yaşamadığınızı əməlli-başlı dərk edib bətninizdə haray təpirsiniz;
zənən budunun tərpənişindəncə titrəşir xəstələndirilmiş hüceyrələriniz, haray
təpirlər ki, "neyniyək, nə təhər olaq ki, belə abırsızlıqla fırlanıb zənənin dalına
baxmıyaq?!" Bizə niyə bu qədər ləyaqətsizik?! Yaxşıca dərk edə-edə ki, belə
olmaz, niyə ailələrə soxuluruq, insanın məhəbbət adlanan uca hissini tapdalaya-
tapdalaya, evimizə murdar heyvan təki qayıdırıq?! Müqəddəs OdƏr - Həqiqət
İşığı irsiyyətini beləcə dərk edə-edə, hələ ana bətnində balalarımızın qanını it
qanına çeviririk.
Tərpənişməyin! Çaxnaşmayın! İş-işdən keçib, ay bədbəxtlər!
Fateh gəlir, səninkiləri murdarlayır! Sən də üstəlik murdarlayırsan!
Neyləsin indi, hara cəhənnəm olsun Bağından, Elmindən, şüurundan ayrılan
bədbəxt?!
İndiki halda, hələlik "ürək" adlı cəhənnəminizə vasil olmalısınız! Çiyinləri
Kalaşnikovlu, cibləri Dollarlı, əlləri əllərdə, dizləri dizlərdə olan bədbəxtlərinizin
ehtiraslarını boğmalısınız!
Bəli, şüurlu hasar çəkilməlidir fatehliyə, qəhbəliyə! Çax-çux Xalıqın fateh
əskəri olduğunu vaxtında dərk eləyib, qabağına hasar çəkməlisiniz! Bayaq
çinarın gövdəsinə döyəclədiyim cənab Kapital da fateh əsgəridir! Bəli! Yəni heç
ağlınıza gəlmirmi düşmən niyə bu qədər səxavətli olub,
______________Milli Kitabxana_______________
sizi niyə belə varlandırır, cismani mədəniyyətlərinə, əxlaqi səxavətlərinə görə
Şimalın o qarlı-çovğunlu Maqadan şəhərinə sürülən "məlakələri" niyə sizin
qucağınıza atır?!
Mən məcburam təhqiramiz danışım. Əmma, əslində, ağır təhqirlə yox,
özümüz özümüzə sakitcə deməliyik: saçım Gülgəzin saçına toxunanda başa
düşdüm ki, Gülgəzi sevirəm, Gülbənizi yox. Buna görə də Çax-çuxun qızına göz
vurmamalıyam, Məsimin nişanlısının ətəyindən kişmiş yeməməliyəm... Əlimin,
ayağımın, dodağımın, dizimin və sairəmin mənə dediyi sözü qanmıramsa,
eşşəklə mənim fərqim nədir?!
Diksinmə, əmi!
Atam sənə söz öyrətməli imiş. Sən saz - ƏsAğÜz sehrindən uzaq olmusan,
dərk etməmisən ki, insan Eşqdən yaranır! Murdarlıq olan yerdə Eşq ölür, demək
insan da yaşaya-yaşaya, ayaq üstəcə ölür!
Nə Alim Səməd Əmirli var burda, nə də ağsaqqal Qudalı Rəhim. Necə
yaşadığını, nə üçün yaşadığını, kimi, necə öldürdüyünü bilmiyən on yeddi yaşlı
Bircə bala - Səməd bala var! Kapitalı nə üçün yığdığını, millətinin içinə terrorçu
dəstələr doldurub, səni, məni nə üçün öldürdüyünü bilmiyən bir torba ot var! Bir
torba ətin qız nəvələrinin altmışca nəfər yoğun-yoğun, kırbıd-kırbıd kürəkən
balalar - bəlalar, var ki, "göy" (uca) əvəzinə "kür əkən" - "OdƏr əkən" deyib
hırıldaşmaqdan həzz alırlar: "Moskvaya nəyə gedirsən?" "Kür əkməyə!.."
Murdarlıq şəhərində OdƏr əkilmir, ey murdar "əkinçilər!" "Göy" -OdEy
sözündəndi, Uca Həqiqət deməkdir. OdEylikdən düşüb, murdarlıq bataqlığında
batmısınız, ey "kür", "torun" - "torum" bədbəxtlər!
Mədəd təzənəni simlərə çəkdi və özü də bilmədən, lap ağır yüklü, dordələmli
"Baş divaniyə" qayıtdı:
Təhrifin ehtirası şiri-nər pəncəsidir,
Parçalayar-dağıdar, bir kimsəyo rəhm eləməz!
Xəzinəni gizlin saxla, yoxsa qamarlayar udar,
Sənə qismət qalırmı, belə şeyi fəhm eləmez!
Qəzəbin Od vulkanı oyanıb püskürəndə
Tezcə yazıqlaşar Tohrif, burda da səhv eləməz.
Ey yazıq Saf Gizlinim, bəs deyilmi Saf,
Saf dedin, Demirlərmi Yerdə Saflıq hec bir kəsə nəf eləməz!
Dostları ilə paylaş: |