96
Ish o`rinlarida yorug’likni me`yorlashning asosiy maqsadi inson sog’lig’ini
himoya qilish va tavakkalchilik asosida qilinajak sarf harajatni oldini olishdan iborat
hisoblanadi.
Tabiiy yorug’likni vaqtga nisbatan doimiy o`zgaruvchanligi sababli, uni sifati
va miqdorini o`lchash va nazorat qilib turish maqsadida maxsus ko`rsatkich, o`lchov
mezoni sifatida qabul qilingan. Bu ko`rsatkich tabiiy yoritilganlik
koeffitsienti deb
ataladi va u bino ichidagi yorug’lik miqdorini (E
i
) uning tashqarisidagi miqdori (E
t
)
ga nisbatini foiz hisobida olingan miqdoriga aytiladi
va quyidagi ifoda orqali
aniqlanadi.
e
m
H E
i
/ E
t
× 100 %
Tabiiy yorug’lik ko`rsatkichi me`yorini tanlash
ish joyidagi bajariladigan
ishning
va binoning turiga, yoritish tizimining hiliga
qarab quyidagi formula
yordamida aniqlanadi.
e
m
H e
m
sh
× m × S
Bu erda,
e
m
sh
–
tabiiy yorug’lik koeffitsienti SNiP II-4-79
jadvalidan olinadi;
m
– yorug’lik iqlimini ko`rsatuvchi koeff shu me`yorda jadvaldan (
m
H
0,8 – 1,2);
S –
iqlimning quyosh koeff jadvalda (0,65 – 1,0).
Tabiiy yoritilganlikni me`yorlashda,
bino shiftdan yoritilsa,
yoritilganlikni
o`rtacha miqdori qiymatida me`yorlanadi,
agar deraza orqali yoritilsa,
unda deraza
qarshisidan 1,0 m. masofada turgan nuqta uchun yoritilganlikni
eng kam qiymati
me`yorlanadi.
Dostları ilə paylaş: