10 / 16
randomize edilmiştir (plasebo [N = 250], günde bir kez 3 mg [N = 250] ve 10 mg [N = 242]
masitentan).
Başlangıçta, kaydedilen hastaların büyük kısmına (%64), oral fosfodiesteraz inhibitörleri (%61)
ve / veya inhale / oral prostanoidlerle (%6) PAH için stabil dozda spesifik bir tedavi
uygulanmakta idi.
Primer sonlanım noktası, çift kör tedavinin sonuna kadar ölüm, atriyal septostomi ya da akciğer
nakli, intravenöz (İ.V.) ya da subkütanöz (S.C.) prostanoidlere başlanması veya ‘diğer PAH
kötüleşmesi’ olarak tanımlanan ilk morbidite veya mortalite olayının oluşumuna kadar geçen
süre olarak belirlenmiştir. ‘Diğer PAH kötüleşmesi’ şu üç bileşenin birlikte varlığı olarak
tanımlanmıştır: 6 dakika yürüme mesafesinde (6DYM) başlangıca göre en az %15 oranında
sürekli azalma ve PAH semptomlarının kötüleşmesi (WHO fonksiyonel sınıfının veya sağ kalp
yetmezliğinin kötüleşmesi) ve PAH için yeni tedavi ihtiyacı.
Tüm olaylar, tedavi
randomizasyonuna körleştirilen bağımsız bir karar komitesi tarafından doğrulanmıştır.
Tüm hastalar çalışmanın sonuna kadar hayati durumları açısından takip edilmiştir. Çalışma
sonu, önceden belirlenen sayıda primer sonlanım noktası olayına ulaşıldığında bildirilmiştir.
Tedavi sonu ile çalışma sonu arasındaki dönemde, hastalar açık etiketli masitentan 10 mg veya
alternatif PAH tedavisi alabilmiştir. Medyan çift kör tedavi süresi 115 hafta olmuştur
(maksimum 188 haftaya kadar masitentan tedavisi).
Tüm hastaların ortalama yaşı 46 olup (aralık: 12-85 yaş; 20 hasta 18 yaş altı, 706 hasta 18-74
arası ve 16 hasta 75 yaş ve üzeri), gönüllülerin büyük kısmı beyaz ırk (%55) ve kadındır (%77).
Hastaların yaklaşık %52, %46 ve %2’si sırasıyla WHO fonksiyonel sınıf II, III ve IV’tedir.
Çalışma popülasyonundaki en yaygın etiyoloji idiyopatik veya kalıtsal PAH olup (%57), takip
eden etiyolojiler bağ doku hastalıklarına bağlı PAH (%31), düzeltilmiş basit konjenital kalp
hastalığı ile ilişkili PAH (%8) ve diğer etiyolojilerle ilişkili PAH’tır (ilaç ve toksinler [%3] ve
HIV [%1]).
Sonlanım noktaları
Masitentan 10
mg tedavisi, tedavi sonuna kadar kompozit morbidite-mortalite sonlanım
noktasında plaseboya göre %45 oranında risk azalması sağlamıştır (tehlike oranı [HR] 0,55;
%97,5 GA: 0,39 ile 0,76; logrank p < 0,0001) [Şekil 1 ve Tablo 1]. Tedavi etkisi erken ortaya
çıkmış ve çalışma boyunca sürmüştür.
Masitentan 10 mg'ın primer sonlanım noktası üzerindeki etkililiği, monoterapi durumunda, tüm
WHO FS gruplarında (I/II ve III/IV) ve yaş, cinsiyet, etnik köken, coğrafi bölge ve etiyoloji alt
grupları arasında tutarlı olmuştur.