85
Anemiyanın müalicəsi
Nefrogen anemiya 4 əsas patogenetik səbəbdən baş verdiyi üçün
müalicə tədbirləri onlara qarşı yönəldilir:
– Endogen eritropoetinin qıtlığını aradan qaldırmaq;
– Dəmirin bədəndəki qıtlığını aradan qaldırmaq;
– Uremik zərdabda eritrositlərin həyat dövrünün azalması baş
verdiyi üçün bədənin adekvat dializlə effektiv depurasiyasını təmin
etmək;
– Eitropoezin inhibitorlarının peyda olmasının qarşısını adekvat
dializlə almaq.
Anemiya miokardda və başqa parenximatoz orqanlarda ağır
dəyişikliklərə səbəb olur, odur ki, onun korreksiyası dializə qədərki
mərhələdən aparılmalıdır. Bunun üçün rekombinant eritropoetindən
istifadə olunur. Hemoqlobinin səviyyəsinin 110 q/l-dən aşağı düşməsi
eritropoetinin təyin olunmasına göstəriş sayılır. Eritropoetin istifadə
olunduqda dəmirin bədəndə funksional qıtlığı başlayır, ona görə
dəmir mübadiləsinin əsas göstəricilərinin (ferritinin səviyyəsi və
transferrinin doyma %) qan zərdabında təyini vacibdir. Dəmirin
funksional və mütləq qıtlığını aradan qaldırmaq üçün bədənə daxilə
və parenteral yolla (vena daxilinə) dəmir preparatları yeridilir
(şəkil 3.1).
XBÇ zamanı dəmirə olan tələbatın hesablanması. Hemoqlobinin
səviyyəsini 10 q/l yüksəltmək üçün 150 mq dəmir lazım olduğunu
nəzərə alaraq aşağıdakı düstur ilə dəmirə olan tələbat hesablanır
(Grutzmacher P et al., 1992):
Dəmirə olan ehtiyac (mq) = 150 x (115 – ilkin Hb q/l),
burada 115 – hədəf Hb q/l , hematokrit 35% olduqda.
Başqa formulaya görə də bədənin dəmir ilə doydurulmasının
dozasının hesablamaq olar (P.A.Ford və D.H.Henry, 1996):
Dəmirin dozası = P x 2,3 x (15 – Hb) + 500,
Fəsil 3. Xronik böyrək çatışmazlığının müalicəsi
86
Dializ
Burada: dəmirin dozası – dəmirin kurs dozası, mq; P – bədən
çəkisi, kq; Hb – hemoqlobin, q/dl.
İlk növbədə daxilə qəbul olunan dəmir preparatlarından istifadə
olunur. Adətən preparatlar 200 mq/gün dozada, 2–3 qəbula verilir.
Entral yolla verilən əsas dəmir preparatları:
– dəmir qlyukonat (12% elementar dəmir);
– dəmir sulfat (20% elementar dəmir);
– dəmir fumarat (33% elementar dəmir).
Dəmir qlükonat, yaxud sulfatın yan təsirləri nisbətən çoxdur, odur
ki, dəmir fumarata üstünlük verilir.
Dəmir preparatlarının enteral yolla qəbulundan sonra qanda dəmir
göstəriciləri yaxşılaşmadıqda, yaxud preparatlara qarşı arzuolunmaz
reaksiyalar olduqda dəmir preparatları vena daxilinə tətbiq edilir.
Anemiyanın müalicəsi üçün dəmir preparatları ilə yanaşı,
rekombinant eritropoetin preparatlarından (EPO) istifadə olunur.
Amma bu zaman xəstələrdə Fe, fol turşusu və vitamin B
12
səviyyələrini normaya çatdırmaq lazım gəlir. Dializonu dövrdə
EPO müalicəsinə 25–30% xəstələrin ehtiyacı olur. Xəstələrdə EPO
müalicəsi ilə anemiya aradan qaldırıldıqdan sonra onların fi ziki yükə
qarşı tolerantlığı artır, stenokardiya tutmaları tezliyi, sol mədəciyin
hipertrofi yası dərəcəsi azalır, əqli fəaliyyət və həyatın keyfi yyəti
yüksəlir, seksual disfunksiya tezliyi azalır, qadinlarda hamilə qal-
maq tezliyi artır, ömür uzanır.
Qeyd olunanları nəzərə alaraq EPO preparatlarının tətbiqi,
həmçinin də, XBÇ-nin ən ağır fəsadı olan uremik kardiomiopatiya-
nın qarşısını alan profi laktik tədbir sayılmalıdır.
EPO tətbiqindən sonra uşaqlarda XBÇ nəticəsində ləngimiş fi ziki
inkişaf yaxşılaşır, boy artır və böyrək çatışmazlığının inkişaf tempi
azalır.
87
Şəkil 3.1. Anemiyanın və onun müalicə nəticələrinin
qiymətləndirilməsi alqoritmi
Fe – dəmir, TD% – transferinin doyma%, ZF – zərdab ferritini, ÜDS – ürək-
damar simptomları, EPO – eritropoetin preparatları, Hb – hemoqlobin
Fəsil 3. Xronik böyrək çatışmazlığının müalicəsi
88
Dializ
XBÇ-nin konservativ müalicə mərhələsində EPO müalicəsi ancaq
anemiyanı aradan qaldırmaq üçün, yəni Hb və Het göstəricilərini
yaxşılaşdırmaq üçün aparılmır, bu həm də xəstəliyin kliniki gedişi
göstəricinin yaxşılaşmasına görə edilir. Konservativ müalicə
mərhələsində venadaxılı dəmir preparatlarının yeridilməsi 40%
xəstələrdə Hb səviyyəsinin əhəmiyyətli dərəcədə yüksəlməsinə
səbəb olur. Hb səviyyəsinin yüksəlmədiyi hallarda bu xəstələrə də
EPO müalicəsi aparmaq lazım gəlir.
Anemiyanın ürək-damar sistemi, mərkəzi sinir sistemi (MSS)
tərəfi ndən əlamətləri müşahidə edildikdə EPO müalicəsi hətta
hematokritin 29–30% göstəricilərində aparılır. Kliniki nəzarət
məqsədilə xəstələrin fi ziki yükə davamlılığı nəzərə alınır. EPO
istifadə olunmasının əsas, mütləq əks-göstərişi nəzarət olunmayan
yüksək AH sayılır.
Dializönü dövrdə EPO
Dializönü dövrdə EPO müalicəsi dializ xəstələrinə nisbətən
kiçik dozada (20–100 v/kq) həftədə 1 dəfə, dəri altına yeridilir.
Hematokrit göstəricisi 30–35%-ə çatdırıldıqdan və anemiya
simptomları aradan götürüldükdən sonra xəstə saxlayıcı dozaya (2
dəfə az doza) keçirilir. Müalicə prosesində dəmir mübadiləsinin
göstəriciləri (zərdab ferritinin səviyyəsi, transferrinin doyma
dərəcəsi %, hipoxrom eritrositlərin %) nəzarət edilir. Əksər hallarda
EPO terapiyası nəticəsində bədəndə funksional dəmir qıtlığı baş
verir, ona görə daxilə dəmir fumarat, yaxud dəmir sulfat, adətən,
vitamin C ilə birlikdə təyin olunur. XBÇ zamanı dəmirin MBT-dən
sorulmasının pozulması müşahidə edildiyi üçün, o, vena daxilinə
yeridilir. EPO müalicəsi zamanı AT ciddi nəzarət olunmalıdır, çünki
EPO müalicəsi nəticəsində müşahidə olunan hipertoniya XBÇ-nin
proqress etməsinə səbəb olur. Digər tərəfdən, nəzərə alınmalıdır ki,
AÇFİ istifadə olunduqda EPO preparatlarına tələbat artır.
Dostları ilə paylaş: |