L. Z. ƏHMƏdova uşaq yaşlarinin nefrologiyasi



Yüklə 5,01 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə60/74
tarix22.03.2018
ölçüsü5,01 Kb.
#33139
1   ...   56   57   58   59   60   61   62   63   ...   74

 
199 
qandakı  səviyyəsinə  ekstrarenal  faktorlar  təsir  etmir,  əksinə  kreatinin 
qandakı  səviyyəsi  bilavasitə  yumaqcıq  filtrasiyasından  aslıdır.  Paralel 
olaraq  qanda sidik cövhəri də artır. Sidik cövhəri osmotik   
Qanda  azot  mübadiləsi  məhsulları:  sidik  cövhəri,  sidik  turşusu,  
ammonyak,  aminturşular,  kreatinin,  quanidin  çoxalır  ki,  bunları  orqanizm 
böyrəkdən kənar yollarla ifraz edə bilmir. Plazmada və hüceyrəarası mayedə 
kaliumun  səviyyəsi  yüksəlir.  Nəticədə,  hələ  zədələnməmiş  nefronların 
fəaliyyətinin göstəricisi kimi məcburi  poliuriya və sidikdə sidik cövhərinin 
konsentrasiyasının azlığı hesabına izostenuriya  meydana çıxır. 
Böyrəklərin  qanyaratma  funksiyasında  iştirakı  pozulur.  Belə  ki, 
böyrəklərdə  sintez  olunan  eritropoetinin  miqdarının  hipoksiyaya  cavab 
olaraq, sağlam adamların qanında  və sidiyində artması müşahidə olunur. O, 
eritrositlərdə  RNT-nin  sintezini  sürətlənləndirir.  Böyrəklər  eritropoetini 
sintez  etmək  qabiliyyətini  itirdikdə  azotemik  anemiya  meydana  çıxır. 
Anemiyanın  başqa  səbəblərindən  damardaxili  hemolizi  və  azot  şlaklarının 
mielotoksik  təsirini  göstərmək  olar.  Sidik  cövhəri  osmomotik  sidikqovucu 
olduğu  üçün  qanda  sidik  cövhərinin  çoxluğu  poliuriya  törədir.  Nəticədə, 
natrium,  kalium  və  digar  ionlar  orqanizmdən  çox  ifraz  olunur.  Sidik 
turşusunun  qanda  artması  uremik  artrit  törədir.  Hipokalsiemiya,  fosfatların 
qanda ləngiməsi uremik osteodistrofiyalı ikincili hiperparatireoidizmə səbəb 
olur  və  qeyri-adi  lokalizasiyalı  metastik  kalsinatların  əmələ  gəlməsinə 
gətirib  çıxarır. 
Ürəyin zədələnməsi ürək astması tutmaları ilə müşayiət olunan kəskın 
sol mədəcik catışmamazlıqı tipində gedir. 
XBÇ  patofiziologiyasında  əsas  rolu  yuxarıda  da  qeyd  edildiyi  kimi 
uremik toksinlər oynayır. Bunlara aiddir: 
1.  Zülal  mübadiləsinin  son  məhsulları  –  sidik  cövhəri  (ekskresiya 
olunan ümumi azotun 80%-ni), kreatinin, quanidin, kreatin və s. 
2.  Nuklein  turşuları  mübadiləsinin  son  məhsulları  –  urat  və   
hipouratlar. 


 
200 
3.  Aromatik  aminturşu  mübadiləsinin  son  məhsulları  –  triptofan, 
tirozin, fenilalanin, quanidin, kəhrəba turşusu. 
4. 
Digər azot birləşmələri – fenol, indol, benzoat və s. 
Uremiyanın inkişafında bunlardan başqa molekulyar çəkisi 500-12000 
olan  orta  molekullar  –  peptidlər  də  həlledici  rola  malikdirlər.  Onların 
əksəriyyətini  sitokinlər  təşkil  edir  və  əsasən  böyrəklərdə  metabolizmə 
uğrayırlar.  
Sidik  cövhərinin  qandakı  səviyyəsi  heçdə  həmişə  XBÇ-nın  ağırlıq 
dərəcəsini  əks  etdirmir,  lakin  buna  baxmayaraq  onun  qanda  artması  iştahın 
azalması,  halsızlıq,  ürək  bulanma  və  baş  ağrıları  ilə  müşayiət  olunur.  Bir 
sıra  peptid  hormonlarının  (paratireoid  hormon  (PTH),  insulin,  qlükaqon, 
prolaktin) qanda artması  onların böyrəklərdə metabolizminin pozulması və 
sekresiyasının  artması  ilə  əlaqədardır.  Bu  hormonlar  arasında  ən  “toksiki” 
olanı PTH-dur ki, o da müxtəlif orqan və toxumalarda kalsiumun artmasına 
səbəb olur.  
XBÇ  zamanı  orqanizmdə  su  balansının  pozulması  onun  klinikasında 
əsas  əhəmiyyətə  malik  bir  faktor  sayılır.  Bu  pozğunluqların  mexanizmini 
böyrəklərin 
beyin 
qabığının 
zədələnməsi, 
toplayıcı 
borucuqların 
vazopressinə  qarşı  həssaslığının  azalması,  salamat  qalmış  nefronlarda 
osmotik  diurezin  baş  verməsi  təşkil  edir.  Salamat  qalan  nefronlar  yüksək 
osmotik  yüklənmə  şəraitində  işləyir  və  normal  nefronlarla  müqayisədə, 
dəqiqədə  daha  artıq  həll  olmuş  maddələri  xaric  etməlidir.  Buna  görə  də 
XBÇ-nın  artıq  başlanğıc  mərhələlərində  böyrəklərin  konsentrasion 
funksiyası  pozulur,  poliuriya  inkişaf  edir.  Sidiyin  normal  xaric  olma  ritmi 
pozulur,  nikturiya  əmələ  gəlir.  Tədricən,  sidiyin  xüsusi  çəkisi  azalır,  əvvəl 
izostenuriya,  sonradan  isə  hipostenuriya  inkişaf  edir.  Poliuriya  fazasında 
dehidratasiya simptomları  əmələ gəlir, xətəlik proressivləşdikcə böyrəklərin 
sidiyi  həlletmə  qabiliyyəti  azalır  və  terminal  mərhələdə  sidiyin  miqdarı 
kəskin azalır.   
 


 
201 
Təsnifat (patogenezə görə) 
Xroniki böyrək çatmamazlığının patogenezinə görə 3 mərhələsi təsnif edilir: 
I  mərhələ  -  yumaqcıq  filtrasiyasının  dövrü  ritmi  və  kanalcıq 
funksiyaları  pozulur.  Uzunmüddət  simptomsuz  gedişə  malik  olur.  XBÇ-a 
gətirib  çıxaran  əsas  xəstəliyin  əlamətləri  aşkar  edilir.  Kreatinin  qanda 
miqdarı  normanın  yuxarı  həddində  olur.  Sidik  cövhəri  və  qalıq  azotun 
miqdarı  normadadır.  Yumaqcıq  filtrasiyası  25-30%  azalır.  Ammonyak 
əmsalı  aşağı  düşür  və  böyrəklərin  asidoz  qabiliyyəti  pozulur.  XBÇ  I 
mərhələsinin diaqnozu yalnız 3-6 ay ərzində böyrək funksiyalarının davamlı 
pozulması  halında  təsdiqlənir.  Subyektiv  şikayətlərə  süstlük,  yorğunluq, 
iştahın azalmasını aid etmək olar. Çəki artımının azalmasını da qeyd edilir.  
II  A  mərhələ  –  yumaqcıq  filtrasiyası  və  kanalcıq  funksiyalarının 
kompensator  və  subkompensator  pozulması  qeyd  edilir.  Qanda  kreatinin 
0,15-0,35 mkmol/l olur. Kanalcıq reabsorsiyası azalır. Sidiklə su və duzların 
xaric  edilməsində  dizritmiya  müşahidə  edilir  ki,  bu  da  poliuriya,  nikturiya, 
hipostenuriya  şəklində  özünü  göstərir.  Metabolik  asidoz  özünü  daha  çox 
tubulyar çatmamazlığı zamanı aydın göstərir. Əsas şikayətlərə yanğı hissi və 
poliuriya əlavə olunur.  
II  B  mərhələ  -  yumaqcıq  filtrasiyası  və  kanalcıq  funksiyalarının  de-
kompensator  pozulması  mərhələsidir.  Yumaqcıq  filtrasiyası  normanın  ¾ 
qədər  azalmışdır. 
Kreatinin  0,350-0,500  mkmol/l,  hipostenuriya, 
hipokaliemiya,  hiopkaısiemiya  və  s.  qeyd  edilir.  Metabolik  asidozun  aydın 
klinikası  müşahidə  edilir.  Digər  orqan  və  sistemlər  tərəfdən  dəyişiliklər 
qeyd edilir. Bu mərhələdə gah yaxşılaşma, gah da pisləşmə halları olur.  
III  mərhələ  -
 
Xəstəliyin  son  mərhələsi  terminal  mərhələ  adlanır.  Bu, 
böyrəklərin tamamən və ya qismən sıradan çıxması və böyrək əvəzləyici müalicə 
zərurətinin yaranması deməkdir. Bu halda xəstəyə dializ – yəni qanın orqanizmdən 
kənarda təmizlənməsi üsulu tətbiq olunur. Dünyada belə müalicə üçün ilk cəhdlər 
hələ  19-cu  əsrin  ortalarında  edilsə  də,  onun  insan  üzərində  uğurlu  tətbiqi  İkinci 
Dünya  müharibəsinin  qızğın  dövründə  -  1943-cü  ildə  Hollandiyada  həyata 


Yüklə 5,01 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   56   57   58   59   60   61   62   63   ...   74




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə