199
qandakı səviyyəsinə ekstrarenal faktorlar təsir etmir, əksinə kreatinin
qandakı səviyyəsi bilavasitə yumaqcıq filtrasiyasından aslıdır. Paralel
olaraq qanda sidik cövhəri də artır. Sidik cövhəri osmotik
Qanda azot mübadiləsi məhsulları: sidik cövhəri, sidik turşusu,
ammonyak, aminturşular, kreatinin, quanidin çoxalır ki, bunları orqanizm
böyrəkdən kənar yollarla ifraz edə bilmir. Plazmada və hüceyrəarası mayedə
kaliumun səviyyəsi yüksəlir. Nəticədə, hələ zədələnməmiş nefronların
fəaliyyətinin göstəricisi kimi məcburi poliuriya və sidikdə sidik cövhərinin
konsentrasiyasının azlığı hesabına izostenuriya meydana çıxır.
Böyrəklərin qanyaratma funksiyasında iştirakı pozulur. Belə ki,
böyrəklərdə sintez olunan eritropoetinin miqdarının hipoksiyaya cavab
olaraq, sağlam adamların qanında və sidiyində artması müşahidə olunur. O,
eritrositlərdə RNT-nin sintezini sürətlənləndirir. Böyrəklər eritropoetini
sintez etmək qabiliyyətini itirdikdə azotemik anemiya meydana çıxır.
Anemiyanın başqa səbəblərindən damardaxili hemolizi və azot şlaklarının
mielotoksik təsirini göstərmək olar. Sidik cövhəri osmomotik sidikqovucu
olduğu üçün qanda sidik cövhərinin çoxluğu poliuriya törədir. Nəticədə,
natrium, kalium və digar ionlar orqanizmdən çox ifraz olunur. Sidik
turşusunun qanda artması uremik artrit törədir. Hipokalsiemiya, fosfatların
qanda ləngiməsi uremik osteodistrofiyalı ikincili hiperparatireoidizmə səbəb
olur və qeyri-adi lokalizasiyalı metastik kalsinatların əmələ gəlməsinə
gətirib çıxarır.
Ürəyin zədələnməsi ürək astması tutmaları ilə müşayiət olunan kəskın
sol mədəcik catışmamazlıqı tipində gedir.
XBÇ patofiziologiyasında əsas rolu yuxarıda da qeyd edildiyi kimi
uremik toksinlər oynayır. Bunlara aiddir:
1. Zülal mübadiləsinin son məhsulları – sidik cövhəri (ekskresiya
olunan ümumi azotun 80%-ni), kreatinin, quanidin, kreatin və s.
2. Nuklein turşuları mübadiləsinin son məhsulları – urat və
hipouratlar.
200
3. Aromatik aminturşu mübadiləsinin son məhsulları – triptofan,
tirozin, fenilalanin, quanidin, kəhrəba turşusu.
4.
Digər azot birləşmələri – fenol, indol, benzoat və s.
Uremiyanın inkişafında bunlardan başqa molekulyar çəkisi 500-12000
olan orta molekullar – peptidlər də həlledici rola malikdirlər. Onların
əksəriyyətini sitokinlər təşkil edir və əsasən böyrəklərdə metabolizmə
uğrayırlar.
Sidik cövhərinin qandakı səviyyəsi heçdə həmişə XBÇ-nın ağırlıq
dərəcəsini əks etdirmir, lakin buna baxmayaraq onun qanda artması iştahın
azalması, halsızlıq, ürək bulanma və baş ağrıları ilə müşayiət olunur. Bir
sıra peptid hormonlarının (paratireoid hormon (PTH), insulin, qlükaqon,
prolaktin) qanda artması onların böyrəklərdə metabolizminin pozulması və
sekresiyasının artması ilə əlaqədardır. Bu hormonlar arasında ən “toksiki”
olanı PTH-dur ki, o da müxtəlif orqan və toxumalarda kalsiumun artmasına
səbəb olur.
XBÇ zamanı orqanizmdə su balansının pozulması onun klinikasında
əsas əhəmiyyətə malik bir faktor sayılır. Bu pozğunluqların mexanizmini
böyrəklərin
beyin
qabığının
zədələnməsi,
toplayıcı
borucuqların
vazopressinə qarşı həssaslığının azalması, salamat qalmış nefronlarda
osmotik diurezin baş verməsi təşkil edir. Salamat qalan nefronlar yüksək
osmotik yüklənmə şəraitində işləyir və normal nefronlarla müqayisədə,
dəqiqədə daha artıq həll olmuş maddələri xaric etməlidir. Buna görə də
XBÇ-nın artıq başlanğıc mərhələlərində böyrəklərin konsentrasion
funksiyası pozulur, poliuriya inkişaf edir. Sidiyin normal xaric olma ritmi
pozulur, nikturiya əmələ gəlir. Tədricən, sidiyin xüsusi çəkisi azalır, əvvəl
izostenuriya, sonradan isə hipostenuriya inkişaf edir. Poliuriya fazasında
dehidratasiya simptomları əmələ gəlir, xətəlik proressivləşdikcə böyrəklərin
sidiyi həlletmə qabiliyyəti azalır və terminal mərhələdə sidiyin miqdarı
kəskin azalır.
201
Təsnifat (patogenezə görə)
Xroniki böyrək çatmamazlığının patogenezinə görə 3 mərhələsi təsnif edilir:
I mərhələ - yumaqcıq filtrasiyasının dövrü ritmi və kanalcıq
funksiyaları pozulur. Uzunmüddət simptomsuz gedişə malik olur. XBÇ-a
gətirib çıxaran əsas xəstəliyin əlamətləri aşkar edilir. Kreatinin qanda
miqdarı normanın yuxarı həddində olur. Sidik cövhəri və qalıq azotun
miqdarı normadadır. Yumaqcıq filtrasiyası 25-30% azalır. Ammonyak
əmsalı aşağı düşür və böyrəklərin asidoz qabiliyyəti pozulur. XBÇ I
mərhələsinin diaqnozu yalnız 3-6 ay ərzində böyrək funksiyalarının davamlı
pozulması halında təsdiqlənir. Subyektiv şikayətlərə süstlük, yorğunluq,
iştahın azalmasını aid etmək olar. Çəki artımının azalmasını da qeyd edilir.
II A mərhələ – yumaqcıq filtrasiyası və kanalcıq funksiyalarının
kompensator və subkompensator pozulması qeyd edilir. Qanda kreatinin
0,15-0,35 mkmol/l olur. Kanalcıq reabsorsiyası azalır. Sidiklə su və duzların
xaric edilməsində dizritmiya müşahidə edilir ki, bu da poliuriya, nikturiya,
hipostenuriya şəklində özünü göstərir. Metabolik asidoz özünü daha çox
tubulyar çatmamazlığı zamanı aydın göstərir. Əsas şikayətlərə yanğı hissi və
poliuriya əlavə olunur.
II B mərhələ - yumaqcıq filtrasiyası və kanalcıq funksiyalarının de-
kompensator pozulması mərhələsidir. Yumaqcıq filtrasiyası normanın ¾
qədər azalmışdır.
Kreatinin 0,350-0,500 mkmol/l, hipostenuriya,
hipokaliemiya, hiopkaısiemiya və s. qeyd edilir. Metabolik asidozun aydın
klinikası müşahidə edilir. Digər orqan və sistemlər tərəfdən dəyişiliklər
qeyd edilir. Bu mərhələdə gah yaxşılaşma, gah da pisləşmə halları olur.
III mərhələ -
Xəstəliyin son mərhələsi terminal mərhələ adlanır. Bu,
böyrəklərin tamamən və ya qismən sıradan çıxması və böyrək əvəzləyici müalicə
zərurətinin yaranması deməkdir. Bu halda xəstəyə dializ – yəni qanın orqanizmdən
kənarda təmizlənməsi üsulu tətbiq olunur. Dünyada belə müalicə üçün ilk cəhdlər
hələ 19-cu əsrin ortalarında edilsə də, onun insan üzərində uğurlu tətbiqi İkinci
Dünya müharibəsinin qızğın dövründə - 1943-cü ildə Hollandiyada həyata
Dostları ilə paylaş: |