196
Asidozla mübarizə: soda ilə mədə-bağırsağın yuyulması. Venaya 4%
5-7 mq/kq natrii bikarbonat yeridilir. Metabolik proseslərin yaxşılanması
üçün vit. C, B1, B6, Cocarboxilasa, Essensiale – forte, ATF təyin edilir.
Sonra isə simptamotik terapiya aparılır.
KBÇ vəziyyətindən çıxandan sonra KBÇ gətirən əsas xəstəlik müalicə
olunmalıdır.
Bütün dərmanların və antibiotiklərın dozalanması 1- 2 ci mərhələdə
azaldılır. Diurez artdıqca dozalar da yaş görə artırılır. Əgər müalicə effekt
verməsə: kalii 7,5 mmol/l, sidik cövhəri 24 mmol/l-dən çox olsa, onda xəstə
hemodializə göndərilir. Bəzən 1-2 hemodializ kifayətdir ki, xəstə sağalsın.
Dispanser qeydiyyat 1 ildir. Əgər QN-dən sonra KBÇ əmələ gələrsə
dispanser qeydiyyat 5 ildir.
Proqnoz və nəticə. Müasir müalicə metodlarının olmasına baxmayaraq KBÇ
zamanı letal sonluq yüksək qalır – akuşer-ginekoloji formada 20%, dərman
zədələnmələri zamanı 50%, travma və cərrahi müdaxilələrdən sonra 70%,
poliorqan çatışmamazlığı zamanı 80-100% . Ümumiyyətlə, prerenal və postrenal
mənşəli KBÇ-nın proqnozu renal mənşəli KBÇ-dan daha yaxşıdır. Proqnostik
baxımdan oliqourik və xüsusilə, anurik renal KBÇ-ı (qeyri-oliqouriklə
müqayisədə) daha əlverişsiz sayılır. Qabarıq hiperkatobolizmlə müşahidə edilən
KBÇ-ı haqda da eyni sözləri demək olar. KBÇ-nın proqnozunu infeksiyanın
(sepsis) qoşulması pisləşdirə bilər.
KBÇ-nın sağalma ilə sona çatması xəstələrin əksər hissəsində müşahidə
edilir: tam sağalma (35-45% halda) və ya hissəli sağalma – deffektlə (10-15%
halda). Letal sonluq isə nisbətən aşağı tezliklə müşahidə edilir (40-45% halda).
Xəstələrin xroniki HD keçirilməsi ilə nəticələnən xronikləşmə halı çox nadir rast
gəlir (1-3% halda): KBÇ-nın bilateral kortikal nekroz, bədxassəli hipertoniya
sindromu, hemolitiko-uremik sindrom, nekrotik vaskulit formaları daha çox
xroniki gedişə çevrilir. Son illər rentgenokontrast maddələrin istifadəsi nəticəsində
yaranan KBÇ-dan sonra prosesin xronikləşməsi halları çoxalmışdır (15-18%).
197
KBÇ-ı keçirmiş xəstələrin bir çoxunda sidik yollarının infeksiyası və
pielonefrit kimi ağırlaşmalar qeyd edilə bilər ki, bunlar da sonradan prosesin
xroniki formaya keçməsinə səbəb ola bilər.
Xroniki böyrək çatmamazlığı (18)
Təsnifat. XBT-10 : - N18.0 Böyrək zədələnmələrinin terminal
mərhələsi; N18.8 Xroniki böyrək çatmamazlığının digər təzahürləri; N18.9
Dəqiqləşdirilməmiş xroniki böyrək çatmamazlığı; I12.0 Əsasən böyrəklərin
zədələnməsi və böyrək çatmamazlığı ilə gedən hipertenzion (hipertoniya)
xəstəlik;
Xroniki böyrək çatmamazlığı (XBÇ) – xarakterik kliniko-laborator
kompleksi ilə səciyyələnən xəstəlik olub, böyrəklərin bütün funksiyalarının
proqressivləşən itkisi nəticəsində yaranır. Uzun müddətdir ki, XBÇ
problemi bu ağırlaşmanın xeyli dərəcədə yayılması, onun müayinə və
müalicəsinin bahalılığı və latal sonluğun yüksəl olması ilə əlaqədar diqqət
mərkəzindədir. Belə ki, hətta Avropa, ABŞ və Yaponiya kimi inkişaf etmiş
ölkələrdə XBÇ xəstələrinin sayı hər 1 mln. nəfər əhaliyə 157-dən 443-ə
qədər dəyişə bilər. Bizim ölkədə bu göstərici 15 yaşdan yuxarı əhali
arasında təqribən 212 nəfər təşkil edir. Problemin aktuallığı onu göstərir ki,
XBÇ nəinki nefroloqların, hətta digər ixtisas həkimlərinin də diqqət
mərkəzində olmalıdır.
Bu xəstəlik böyrəyin hər hansı bir xəstəliyi fonunda inkişaf edə
bilər. Qeyd etdiyimiz kimi XBÇ total və parsial olmaqla iki formada
müşahidə edilir.
Etiologiya. Uşaqlarda xroniki böyrək çatımamazlığı əsasən anadangəlmə və
irsi nefropatiyalar nəticəsində inkişaf edir. Belə ki, 3 yaşa qədər uşaqlarda
uremiya ailəvi nefrotik sindrom zamanı daha çox rast gəlinir. Bundan başqa
diffuz xroniki qlomerulonefrit, obstruktiv pielonefrit, sidik yollarının müxtəlif
anomaliyaları, böyrək displaziyaları da kiçik yaşlı uşaqlarda böyrək
198
çatmamazlığına səbəb ola bilər. Böyük yaşlı uşaqlarda isə XBÇ-ya Fankoni və
Alport sindromları, periodik xəstəlik və poliartrit nəticəsində yaranan amiloidost,
böyrəklərin immun-iltihabi xəstəlikləri, sisitem xəstəliklər səbəb olur. Uşaqlarda
kəskin böyrək çatmamazlığının xroniki formaya keçməsi nadir hallarda təsadüf
olunur. Bu əsasən kəskin qlomerulonefritin xronizasiya zamanı qeyd olunur.
Xroniki böyrək çatmamazlığını yaradan səbəblər arasında birinci yeri
xronik qlomerulonefrit, ikinci yeri xronik pielonefrit tutur. Diabetik
qlomeruloskleroz, amiloidoz, böyrək polisistozu, sidik yolları keçiriciliyinin
pozğunluğu və sidik yollarının ikincili pielonefritlə gedən bir çox
xəstəlikləri (böyrəkdaşı xəstəliyi, prostat vəzinin adenoması və xərçəngi)
də xronik böyrək çatmamazlığının meydana çıxmasına səbəb ola biləcək
patoloji vəziyyətlərdir. Hipertoniya xəstəliyi nadir hallarda böyrək
çatmamazlığının səbəbi ola bilir.
Patogenez.
Xronik böyrək çatmamazlığı zamanı böyrək parenximasında struktur
dəyişiklikləri əmələ gəlməklə nefronun atrofiyası və büzüşməsi baş verir.
Bu proses ücün səciyyəvi xüsusiyyət – parenxima regenerasiyasının
olmamasıdır. Bu zaman eyni zamanda immunoloji dəyişikliklər və
hemokoaqulyasiyanin pozğunluğu müşahidə olunur.
Nəticədə, böyrəyin ifrazedici, qanı təmizləyici və yaxud hemostatik
funksiyaları pozulur.
XBÇ patogenezində əsas diqqəti “trade off” (artıq hasilat) adlanan
nəzəriyyə cəlb edir. Bu nəzəriyyəyə görə böyrəklərin pozulmuş
funksiyalarının kompensasiyası prosesi zamanı orqanizmdə həddən artıq
müxtəlif hormonlar hasil edilir ki, bunlar da çox olduğu zaman toksiki təsir
göstərirlər. Böyrək xəstəliyi proqressivləşdikcə, qlomerulo-tubulyar
disbalans yaranır ki, bu da ya əsasən kanalcıq, ya da qlomerulyar
çatmamazlığa tərəf meyl edə bilər. Yumaqcıq çatmamazlığı zamanı
böyrəyin filtrasion qabiliyyəti zəifləyir ki, bu da azotemiya səbəb olur. Azot
mübadiləsi məhsulu olan kreatininə xüsusi diqqət verilir. Çünki onun
Dostları ilə paylaş: |