48
hipotezə əsasən məhz canlı orqanizmlər Yer üzərində həyat üçün əlverişli
mühit yaratdı və bu günədək qoruyub saxlayırlar. Aşağıdakı cədvəldə Yerin,
Marsın, Veneranın və hətta Yerin həyat yaranmamışa qədərki dövrdəki
ehtimal olunan atmosfer tərkibinin müqayisəli analizi verilmişdir.
Cədvəl 1.2
GünəĢ sistemi planetlərinin atmosfer tərkibi (%-lə)
Qaz tərkibi
Mars
Venera
Yer həyatsız
Yer müasir
CO
2
95
98
98
0,03
Azot
2,7
1,9
1,9
79
Oksigen
0,13
İzləri
İzləri
21
Səth temp,
0
C
-53
477
290
13
Hər şeydən əvvəl, yaşıl bitkilər və bəzi mikroorqanizmlər yer atmos-
ferinin formalaşmasında –oksigenin yüksək və karbon qazının aşağı miqdarı
-əsas rol oynadılar. Gey hipotezi bu tənzimləyici mexanizmlərin öyrənilmə-
sini və qorunub saxlanmasını xüsusilə qeyd edir. Bu mexanizmər atmosferə
imkan verir ki, insan fəaliyyəti ilə bağlı olan çirklənməyə davam gətirə
bilsin.
Ekosistemin tərkibinə aşağıdakı komponentlər daxildir:
⃰ qeyri-üzvi maddəlr (C, O
2
, N
2
, P, S, CO
2
, H
2
O), hansı ki, maddələr
mübadiləsinə daxil olurlar;
⃰ üzvi birləşmələr (zülallar, karbohidratlar, lipidlər və s.), ekosistemin
canlı və cansız komponentlərini birləşdirən;
⃰ iqlim rejimi və digər fiziki faktorları birləşdirən hava,su və substrat
mühiti;
⃰ produtsentlər, avtotrof (öz-özünü qidalandıran) orqanizmlər, əsasən
yaşıl bitkilər, hansı ki, günəş şüalarının enerjisindən istifadə edərək, karbon
qazı və sudan üzvi maddə sintez edir;
⃰ birinci dərəcəli konsumentlər (ot yeyən heyvanlar) və ikinci dərəcəli
konsumentlər (ət yeyənlər və yırtıcılar), heterotrof orqanizmlər, əsasən digər
prqanizmlərlə qidalanan heyvanlar;
⃰ redutsentlər və ya destruktorlar, əsasən bakteriyalar və göbələklər,
ölmüş orqanizmlərin toxumalarının parçalanması hesabına yaşayanlar.
Yaşıl bitkilərin günəş enerjisinin təsirilə fotosintez nəticəsində üzvi
maddələr yaratması aşağıdakı formula ilə həyata keçirilir:
49
Yaşil bitkilərdə H2O qazformalı O2 alınanadək oksidləşir, bu zaman
CO2 üzvi maddə alınanadək reduksiya (bərpa) olunur - göstərilən
tənlikdə bu maddə qlükozadır. Fotosintez bakteriyalarında üzvi maddələr
sintez olu¬nur, lakin oksigen ayrılmır. Tənəffüs – fotosintezə əks olan
prosesdir, hansı ki, üzvi maddələr atmosfer oksigeninin köməyilə oksidləşir.
Redutsentlər orqanizmlərin ölmüş qalıqlarını parçalayaraq, biogen
elementləri azad edir (C, O
2
, N
2
, P, S və b.), hansı ki, ekosistemin möv-
cudluğu üçün lazım olan maddələr dövranına daxil olur.
Qəbul olunmuş qidanın az bir hissəsi orqanizmin öz toxumalarına
transfer olunur, başqa sözlə böyüməyə və ya ehtiyat qida maddələrini top-
lanmasına, bədən kütləsinin artmasına sərf olunur. Bu münasibətləri aşağı-
dakı formula ilə ifadə etmək olar:
P = M + D + H, burada P – konsumentin rasionu, başqa sözlə onun
müəyyən zaman ərzində qəbul etdiyi qidanın miqdarı; M – məhsul, b.s.
böyüməyə sərf olunan qida; D – tənəffüsə sərf olunan enerji, b.s. həmin
müddətdə maddələr mübadiləsinin saxlanmasına sərf olunan nerji; H –
ekskremet kimi ayrılan, mənimsənilməyən qidanın enerjisi. Böyüməyə tələb
olunan qidanın istifadə əmsalı: K = M/P.
Hər il produtsentlər Yerdə 100 mlrd.ton üzvi maddə yaradır ki, bu da
biosferin qlobal məhsuldarlığıdır. Elə bu müddətdə təxminən həmin
miqdarda üzvi maddə orqanizmlərin tənəffüsü nəticəsində oksidləşərək, CO
2
və H
2
O çevrilir. Bu proses qlobal parçalanma adlanır. Lakin bu balans
həmişə mövcud olmayıb. Təxminən 1 mlrd. Il əvvəl produtsentlərin yarat-
dığı üzvi maddələr tənəffüsə sərf olunmur və parçalanmırdı, belə ki, bio-
sferdə hələ kifayət qədər konsumentlər yox idi. Bunun nəticsində üzvi
maddələr çöküntüləür halında toplanırdı. Üzvi maddələrin sintezinin onların
parçalanmasından üstünlüyü atmosferdə oksigenin miqdarının artmasına və
karbon qazının azalmasın agətirib çıxardı. 300 mln. il əvvəl üzvi maddələrin
xüsusilə artıq miqdarı yanar faydalı qazıntıların yaranmasına səbəb oldu,
hansı ki, onun hesabına insanlar sonralar sənaye inqilabını həyata keçirdi.
60 mln.ildən artıq çox qabaqlar isə qlobal məhsuldarlıq və parçalanma ara-
sında tərəddüd edən stasionar qarşılıqlı münasibət yarandı. Lakin son yarım
əsrdə insanın təsərrüfat fəaliyyəti nəticəsində atmosferin davamlılığı kritik
vəziyyətə çatdı. Yanar faydalı qazıntıların yandırılması nəticəsində CO
2
miqdarı artdı, O
2
miqdarı azaldı. Beləliklə, ekosistmin ən mühüm xarakte-
50
ristikası qlobal məhsuldarlığı və parçalanmaı təyin edən maddələr dövra-
nıdır.
Ekosistemin sonrakı mühüm xarakteristikası onların kibernetik
davranışıdır.
Ekosistemlərin kibernetik davranışı onunla izah olunur ki, onlar
fiziki və kimyəvi siqnalları özündə birləşdirən inkişaf etmiş informaslya
şəbəkəsinə malikdirlər. Bu şəbəkə ekosistemin bütün hissələrini əlaqələn-
dirir və onu tam vahid kimi idarə edir. Ekosistemin insan yaratdığı kiber-
netik qurğudan fərqi ondadır ki, onun idarə edici funksiyaları öz daxilin-
dədir və diffuziyalıdır. İnsanın yaratdığı kibernetik sistemlərdə isə idarə-
etmə funksiyaları xaricdən olur və ixtisaslaşdırılmışdır.
Kibernetik sistemləri ekosistemlərlə müqayisə edildikdə, bəzi ümumi-
liklər tapmaq olar. Hər iki idarəetmə əks əlaqəyə əsaslanır. Məlumdur ki,
əks əlaqə enerjisi onu yaradan inisiativ enerji ilə müqayisədə olduqca
kiçikdir, hansı ki, sistemdə oyanır. Canlı sistemlərdə əks əlaqəni həyata
keçirən qurğu - homeostatik qurğu adlanır. Homeostaz orqanizmlərə tətbiq
olunduqda onun daxili mühitinin saxlanmasını və əsas fizioloji funksiya-
larının davamlılığını ifadə edir. Homeostazı ekosistemə tətbiq etdikdə onun
növ müxtəlifliyinin və fərdləri sayının daimiliyi nəzərdə tutulur. Homeo-
statik mexanizm ekosistemin sabitliyini qoruyur, bitkilərin otyeyənlər tərə-
findən tamamilə yeyilib qurtarmasının, və ya yırtıcıların və onların qurban-
larını sayının katastrofik kolebaniyasının qarşısını alır.
Ekosistemin sabitlik dərəcəsi çox müxtəlifdir və həm ətraf mühitin
qəddarlığından, həm də daxili idarəetmə mexanizminin effektliyindən asılı-
dır. Bu zaman davamlılığın iki tipini arırırlar:
⃰ rezistent davamlılıq - ətraf mühitin təsiri altında davamlı vəziyyətdə
qalmaq xüsusiyyəti. Məsələn, sekvoya meşəsi (ağacların hündürlüyü 100 m,
diametri 6-11m) yanğına dözümlüdür, çünki bu ağaclar yaranadan ən qalın
qabığa malikdirlər, on tonlarla su saxlayırlar və s. Lakin əgər bu meşələr
yanarsa, onlar çox gec bərpa olunurlar.
⃰ çevik davamlılıq (rezistentliyə əks olan) – çox tez bərpa olunmaq
xüsusiyyəti. Məsələn, çaparal kolunun pöhrələri çox tez yanır, lakin çox tez
bərpa olunur.
Əks əlaqə sistemindən başqa sabitlik funksional komponentlərin iza-
filiyi ilə də təmin olunur. İzafilik cüt orqanları olan orqanizm misalında
yaxşı izah olunur (əllər, ayaqlar, gözlər, qulaqlar, böyrəklər, ağ ciyərlər) və
immunitetin dəfələrlə dublyaj olunmuş orqanları. İzafilik ekosistemlər üçün
də xarakterikdir. Əgər ekosistemdə avtotrof yaşıl bitkilərin bir neçə növü
Dostları ilə paylaş: |