35
Fəsil II. Xəzər dənizinin təbii-resurs potensialının
mənimsənilməsində nəqliyyatın rolunun və inkişafının
ekoloji-iqtisadi aspektlərinin qiymətləndirilməsi
Xəzər dənizi və onun əhatə edən ərazilər nəqliyyat infrastrukturunun
inkişafına görə, demək olar, «yeni renessans» dövrünü keçirir. Regional çərçivədən
kənara çıxan iri beynəlxalq layihələrin həyata keçirilməsi nəqliyyatın da müvafiq
səviyyədə inkişafını tələb edir. Buna görə müxtəlif beynəlxalq qurumlar
nəqliyyatla bağlı layihələrə həvəslə dəstək verirlər.
Məlumdur ki, Xəzər dənizinin coğrafi mövqeyi, Qafqaz və Mərkəzi Asiya
ölkələrinin geosiyasi əhəmiyyəti və regionda aşkar edilmiş zəngin neft-qaz
ehtiyatları iri dövlətlərin marağına səbəb olmuşdur. Nəticədə transmilli şirkətlər
regionda fəaliyyətə başlamış və iri maliyyə qurumlarının dəstəyi ilə böyük
nəqliyyat layihələrini həyata keçirməyə nail olmuşlar. Xəzər dənizində əsas
nəqliyyat növü, aydın məsələdir ki, dəniz nəqliyyatıdır.
Limanların
rekonstruksiyası
nəqliyyat
əlaqələrinin
coğrafiyasının
genişlənməsinə birbaşa təsir edir. Bununla yanaşı, ticarət əlaqələrinin həcmi
sahilyanı dövlətlərin təsərrüfatlarının ixtisaslaşmasından asılıdır. Belə ki, Xəzərin
şimal limanlarından cənub istiqamətinə (Aktau-Ənzəli, Türkmənqbaşı-Neka,
Mahaçqala-Neka) əsasən neft məhsulları və xam neft daşınılır. Şərq-qərb
istiqamətində isə karbohidrogen xammalı ilə yanaşı, pambıq və digər kənd
təsərrüfatı məhsulları da nəql edilir.
Xəzər dənizinin Qərblə Şərq arasında yerləşməsi regiondan keçən nəhəng
Avropa-Qafqaz-Mərkəzi Asiya nəqliyyat dəhlizinin yaradılmasına səbəb olmuşdur.
1993-cü ilin may ayında Avropa İttifaqının mənzil-qərargahı Brüsseldə
TRACECA (Transport Corridor Europe-Caucasus-Asia) beynəlxalq nəqliyyat
dəhlizi vasitəsilə Avropaya çıxışı təmin edən «Böyük İpək Yolu» layihəsi özünün
inkişafı üçün lazımi beynəlxalq dəstək əldə etmişdir. Xəzər dənizinin limanları
vasitəsilə daşınan yüklərin həcmi ildən-ilə artmaqdadır. Belə ki, TRACECA
36
beynəlxalq nəqliyyat dəhlizi üzrə Asiyadan Avropaya 1995-ci ildə əgər 355 min
ton yük daşınmışdırsa, artıq 1999-cu ildə bu rəqəm 4,8 mln. tona, 2002-ci ildə isə
12 mln. tona,sonrakı illərdə isə 15mln. tona çatmışdır. Təbii ki, yükdaşımaların bu
istiqamətdə intensiv artımı Xəzərin əsas limanları olan Bakı, Türkmənbaşı və
Aktau hesabına mümkün olmuşdur.
Kommersiya cazibədarlığı ilə fərqlənən TRACECA layihəsinə müxtəlif iri
maliyyə qurumları dəstək vermişlər. Onlardan Avropa Yenidənqurma və İnkişaf
Bankını, Dünya Bankını xüsusi qeyd etməyə dəyər.
Xəzər dənizi sahlində yerləşmiş dəniz limanlarının əksəriyyəti çoxfunksiyalı
nəqliyyat qovşağı kimi bir neçə nəqliyyat növünü özündə birləşdirmişdir.
Nəqliyyat qovşağında müxtəlif nəqliyyat növlərinin cəmləşməsi yükdaşımalarda
yüksək iqtisadi səmərə versə də, ərazidə ekoloji gənginliyin yaranmasına səbəb ola
bilər. Odur ki, nəqliyyatın sahil ərazilərində fəaliyyəti ilə bağlı ətraf mühitin
mühafizəsi məsələlərinin həllinə xüsusi nəzər yetirilməsi tələb olunur. Limanda
dəmiryol bərəsinin fəaliyyəti bu məsələni daha da aktuallaşdırır. Son on il ərzində
Xəzər dənizində olan dəmiryol bərəli limanların sayı 2 dəfə artaraq 6-ya çatmışdır.
Təxminən bir o qədər də sahildə neft terminallarının sayı artmışdır. Dəniz
akvatoriyasında yük dövriyyəsinin artması isə ətraf mühitə neqatif təsirin də xeyli
güclənməsinə səbəb olmuşdur.
Nəqliyyat əlaqələrinin genişləndirilməsi məqsədi ilə hələ 1997-ci ildə
Azərbaycan, Türkmənistan, Özbəkistan və Gürcüstan arasında dəmir yollarının
istismarına dair əməkdaşlıq haqqında razılaşma imzalanmışdır. Sonralar buna
Qırğızıstan, Qazaxıstan, Ukrayna, Bolqarıstan və Ruminiya da qoşuldular.
Razılmaya əsasən, ölkələrin yükləri üçün nəqliyyat xidmətlərində müxtəlif
imtiyazlar veriləcəkdir.
GUAM əməkdaşlıq birliyinin yaradılması və Avropa İttifaqı tərəfindən
dəstəklənən İNOGATE (neft və qaz kəmərləri) proqramının realizə edilməsinin
Xəzər regionunda nəqliyyat şəbəkəsinin inkişafına əhəmiyyətli dərəcədə təsiri
olmuşdur. İqtisadi əlaqələrin inkişafında Azərbaycan öz coğrafi mövqeyinə görə
37
xüsusi rol oynayır. Ölkəmiz Cənubi Qafqazı Mərkəzi Asiya ölkələri ilə
birləşdirdiyi üçün burada nəqliyyat sisteminin daha da təkmilləşdirilməsinə
tələbatdan irəli gələn ehtiyac yaranmışdır.
Azərbaycan nəqliyyat sistemində inkişaf ilk öncə neft boru xətlərinin
çəkilməsində öz əksini tapmışdır. Neft hasilatının gələcək artımı ixrac neft
kəmərlərindən istifadə məsələsinə gündəliyə çıxarırdı. Bu baxımdan ilk olaraq hələ
SSRİ dövründə istifadə olunan Qroznı-Bakı neft kəmərinin təmiri və bu kəməri
əks istiqamətdə Bakı-Qroznı-Novorossiysk marşrutu üzrə istismarı diqqəti cəlb
etdi.
Uzunluğu 1397 km olan Bakı-Novorossiysk neft kəməri 1997-ci ildə
istismara verildi. Neft kəməri ildə 5 mln. ton neft ixrac etmək gücünə malikdir.
Lakin neftin tranziti üçün Rusiya tərəfi yüksək tariflər tətbiq etdiyinə görə bu
istiqamətdə ildə cəmi 2-2,5 mln. ton neft ixrac olunur. Neft kəməri Dağıstan və
Çeçenistan ərazilərindən keçdiyi üçün onun təhlükəsizliyi xüsusi narahatlıq
doğurur. Belə ki, bu ərazilərdə boru bir neçə dəfə partladılmış və nəticədə ətraf
mühitə böyük ziyan dəymişdir.
Son beş il ərzində Mozdok-Qazıməmməd qaz kəməri Xəzər sahili boyunca
uzanaraq Azərbaycanın «Mavi yanacağ»a olan tələbatını müəyyən qədər təmin
edir. 2003-cü ildə bu istiqamətdə Rusiyadan 4 mlrd. m
3
təbii qaz idxal olunmuşdur.
Lakin Dağısitan ərazisində təkcə 2004-cü il ərzində terror aktları nəticəsində boru
4 dəfə partladılmış və ətraf mühitə ziyan dəymişdir.
Şimali Qafqaz istiqamətində uzanan boru kəmərlərinin istismarda tez-tez
ortaya çıxan problemlər digər nəqliyyat dəhlizlərindən istifadə məsələsini
aktuallaşdırdı. Artıq 1999-cu ildə uzunluğu 827 km olan Bakı-Supsa neft kəməri
istifadəyə verildi. Borunun inşasına 590 mln. ABŞ dolları, Supsa limanının
tikintisinə isə 565 mln. ABŞ dolları xərclənmişdir. Əgər 2001-ci ildə Bakı-Supsa
boru xətti ilə 5,2 mln. ton neft ixrac edilmişdisə, 2002-ci ildə bu göstərici 6,7 mln.
tona çatmışdı.
Regionda istismarda olan boru kəmərlərindən fərqli olaraq Bakı-Supsa neft
Dostları ilə paylaş: |