84
Son zamanlar əldə etdiyimiz bir kitabda - Mirzə Ələkbər
Sabirin 1914-cü ildə çıxan “Hophopnamə”sində bəzi maraqlı
faktlara rast gəldik. Kitabın səhifələrinin ağ yerlərində Molla
Cümənin şeirləri var, əksəriyyətini də aşığın özü yazıb,
“Hophopnamə”nin 4-cü səhifəsində “Vücudnamə”nin yuxarıda
göstərdiyimiz misrası belədir?
Vələdim Həsəndir, əxim Salman.
Əlyazmasında həmin bəndin qənşərində, elə bil “əxim”
sözünə izah üçün, başqa bir xətlə “qardaşı Salman” sözləri
qeyd edilib. Həmin sözlər üzərində düşünəndə gördüm ki,
“Əxim Salman” ifadəsi vəzni pozur. Əlyazmasının başqa bir
şeirində “Hophopnamə”nin 150-ci səhifəsində yazılmış digər
bir şeir bu məsələni aydınlaşdırır. Şeirdən aydın olur ki, Molla
Cümə Zaqatalanın Tala kəndində xəstələnib yatağa düşür, çox
ağır vəziyyətdə yaxın adamlarını, qohum-əqrəbasını yadına
salıb, adbaad xatırlayır:
Qürbətdə ağrıyır başım,
Gözlərimdən axır yaşım,
Aşə yengəm, bir qardaşım,
O Süleyman yada düşdü.
Bəlli olur ki, Süleyman Cümənin qardaşının adıdır.
Deməli, “Vücudnamə”də də “əxim Salman” deyil, “əxim
Süleyman” olmalıdır. Salman və Süleyman sözlərinin ərəb
əlifbası ilə yazılışı bir-birinə oxşayır. “Vücudnamə”də “l” ilə
“m” hərflərinin arasında yaddan çıxıb iki nöqtə qoyulmadığına
görə Süleyman Salman kimi oxunur. Aşığın qızı Reyhan
xanımın bizə təqdim etdiyi əlyazmasında da “əxim Süleyman”
yazılmışdır. Hümmət Əlizadənin əsas səhvi ondan ibarət olub
ki, “əxim” sözünü “adım” kimi oxumuşdur. Diqqət yetirsək
görərik ki, Molla Cümə heç bir şeirində öz adının süleyman
olduğunu yazmır. Aşığın bir qoşmasınn möhür bəndinə nəzər
salaq.
Adım Molla Cümə, Salahzadəyəm,
85
Üzüqara bəndə, kəmtər kədayam.
Mən özüm də səntək yardan cidayəm,
Dərdimə dərd qoşma, gülsənə, bülbül!
Bütün bunlardan sonra deyə bilərik ki, “Vücudnamə”də
olan misra belə oxunmalıdır:
Vələdim Həsəndir, əxim Süleyman.
Ustad aşığın əsil adı Süleyman yox, Cümədir. Yerli
ləhcədə ona “Cuma” deyirlər. Aşığın göstərilən əlyazmasında
olan və indiyə qədər çap olunmayan bir neçə şeirini oxuculara
təqdim edirik:
Gəraylılar
Bir gözələ gözüm düşdü,
Mən dönərəm, könül dönməz.
Ruhum getdi, əqlim çaşdı,
Mən dönərəm, könül dönməz.
Dərdimi söylərəm başdan,
Ay qabaqdan, qələm qaşdan,
Şirin dilli bir ölmüşdən,
Mən dönərəm, könül dönməz.
Molla Cümə, eylə dastan,
Mail baxan gözü məstan,
Bir vəfalı sevən kəsdən
Mən dönərəm, könül dönməz.
************
Gözlərim eylə tamaşa:
Yar qarşıda dayanıbdır.
Mənim yatan kor taleyim
İndi xabdan oyanıbdır.
86
Ay qabaqda siyah tellər,
Bülbül tək danışır dillər.
Ağ biləklər, həm ağ, əllər
Al xınaya boyanıbdır.
Gözlərin oxşar badama,
Ziyan verir çox adama,
Layisqili Molla Cümə
Baxıb səni bəyənibdir.
Qoşma
Səndən xəbər alım, ey badi-səba,
Dilimin diləyi neçün gəlmədi.
Sarmaşa boynuma, deyəm, mərhəba,
Sərimin çələngi neçün gəlmədi?
Neçə vaxt görmədim dost məhəbbəti,
Versələr, almaram onsuz cənnəti.
Behişt hurisidir yer səltənəti
O ərşin mələyi neçün gəlmədi.
Adını demirəm, İsmi Pünhandı,
Ləblərinin suyu dərdə dərmandı,
Bu Cümə müntəzir xeyli zamandı,
Könül əyləncəyi neçün gəlmədi?
Qoşayarpaq
Bir zülfü ənbərə, qarşı peykərə,
Bir gözü xumara canım peşkəşdir.
Yanağı əhmərə, üzü qəmərə
87
Bir dişi gövhərə canım peşkəşdir.
Bir ləbi şükkərə, dili şəkkərə,
Bir sinə mərmərə, bəxti əxtərə,
Bir qəddi ərərə, təzə nükbərə
Bir belə dilbərə canım peşkəşdir.
Bir ismi əzbərə, əndamı tərə,
Bir cavan bəkərə, gözəl duxtərə,
Bir eşqi əxkərə, çox zülmkərə
Cüməyəm, aşkara canım peşkəsdir.
1976
Molla Cümənin yeni əlyazması
XIX əsrin axırları, XX əsrin əvvəllrində yaşayıb-yaradan
Azərbaycan aşıqlarından biri də Molla Cümədir. O, çox maraq-
lı bir həyat yolu keçmiş, zəngin ədəbi irs qoyub getmişdir. Son
illər aşığın həyatına, yaradıcılığına maraq artmışdır. Onun ayrı-
ayrı naməlum şeirləri mətbuat səhifələrində çap edilmiş, 1966-
cı ildə isə Azərnəşr aşığının əsərlərini kitabça halında burax-
mışdır. Mətbuatda Molla Cümənin bu yaxınlarda tapılmış şəkli
də verilmişdir. Biz uzun illərdir ki, aşığın şeirlərini toplamaqla
məşğuluq. Onun fəaliyyət göstərdiyi yerləri gəzmiş, xeyli şeiri-
ni toplamışıq. Molla Cümənin bir-neçə əlyazmasını da tap-
mışıq. Bu əlyazması haqqında “Bakı” qəzetinin oxucularına
məlumat vermək istəyirik.
Bu sənəd öz quruluşu, məzmunu, yazılış tərzi etibarı ilə
başqa əlyazmalarından fərqlənir. Bu “əlyazması” sevimli şairi-
miz M.Ə. Sabirin 1914-cü ildə İsabəy Aşurbəyovun “Kaspi”
mətbəəsi tərəfindən buraxılmış “Hophhopnamə”sidir.
Dostları ilə paylaş: |