joylashganda edi, er yuzasida kuchli gravitatsiya ta'sirida narsalarning
vazni og'irlashib, insondek murakkab jonzodning, balki umuman
hayotning paydo bo'lishiga sharoit bo'lmagan bo'lar edi. Axsincha,
Quyosh sistemasi Galaktikamiz marxazidan hozirgiga nisbatan chetda
joylashganda ham, gravitatsiya kuchining zaifligi ayrim ximiyaviy va
biologik jarayonlaming ro'y berishiga xalaqit bergan bo'lar edi. Buning
oqibatida er yuzasida hayot paydo bo'lmas edi . Demak, inson o'zi
uchun eng qulay bo'lgan joyda yashaydi va bunga shukur qilsa arziydi.
Insonning tabiiy muhitga ta'siri qadimgi davrlarda o'ta kuchsiz
bo'lgan. Davrlar o'tishi bilan inson qo'lida qudratli kuch va quwat
manbalari to'plangach, uning tabiatga ta'siri sezilarli darajada o'zgara
boshladi. Inson atrof-muhitni ifioslantirib, biosferadagi tabiiy
muvozanatni izdan chiqara boshladi.
Bu masalaning echilishi insonning aql-idrok kuchi bilan
bog'langandir. Inson aql-idrokining olamga ta'sir ko'rsatish chegarasi
Dostları ilə paylaş: