Mən nifrətlə aynadakı əksimə baxıram. Saçlarım niyə dağınıqdır biz kimi durur
Yüklə 3,64 Mb. Pdf görüntüsü
|
551 www.vivo-book.com
– Yuxarı qaldırım? – Hə. Buyrulduğu kimi eləyirəm. – Ġçəri gir, – Kristian əmr edir. Onun səs ahəngində o qədər sakit amiranəlik var ki... Arxada oturmaq istəyirəm, amma Kristian buna imkan vermir. – Yox, qabaqda. Arxada pilot oturur. – Axı heç nə görməyəcəksən! – Mənə bu da bəs edir, – gülümsəyir. Kristianı heç vaxt belə xoĢbəxt görməmiĢəm. Amiranə, amma xoĢbəxt. Kabinənin içinə girirəm: dəri oturacaqlar çox yumĢaqmıĢ. Kristian baĢım üstündən əyilir, çiyinləri düzəldir, sonra ayaqlar arasından kəməri çıxararaq qarındakı karabini Ģaqqıldadır və stropları yoxlayır. – Hm, səhərdən iki dəfə, bəxtəvər, – o donquldanır və üzümü marçıltıyla öpür. – Havada iyirmi-otuz dəqiqə olacağıq. Səhər elə də isti olmur, Ģəfəq vaxtı uçuĢun isə tayı-bərabəri yoxdur. Həyəcanlanırsan? – Həzzi indidən duyuram, – deyib gülümsəyirəm. Nəyə sevinirəm? Əslində, bədənimın hansısa hissəsi qorxudan tir-tir əsir. Daxili ilahəm divanın altına girib, baĢını da adyalla örtüb. – YaxĢı. – Kristian təbəssümlə gözdən itir.
552 www.vivo-book.com
Onun kabinəyə necə girdiyini eĢidirəm. Kristian kəmərləri çox möhkəm sıxıb, odur ki, ona sarı çevrilə bilmirəm. Təəccüblənmirəm. QarĢımda siferblat var, dəstəklər və nəsə anlamadığım bir Ģey. Nə deyim, bundan da pis ola bilərdi. Dodaqlarındakı təbəssümlə Mark Benson peyda olur. O, stropları dartır, sonra baĢını kabinəyə soxaraq döĢəməni yoxlayır. Yəqin ki ballastla nəsə edir. – Hər Ģey qaydasındadır. Ġlk dəfədir? – Hə.
– XoĢunuza gəlir. – Çox sağ olun, mister Benson. – Məni Mark deyə çağırın. – O, Kristiana sarı çevrilir. – Qaydasındadır? – Hə. YaxĢı ki, nahar eləmədim. Emosiyalarla dolub-daĢıram. Çətin ki, mədəm yerdən ayrılmağa dözə bilərdi. Yenə də taleyimi bu məharətli kiĢinin ixtiyarına verirəm. Mark kabinənin damını örtür, öz təyyarəsinə doğru gedir və kabinənin içində yox olur. Təyyarənin motoru taqqıldayır, hissiyyatlı mədəm boğazımadək yuxarı qalxır. Ġlahi... doğrudanmı bu, mənim baĢıma gəlir? Mark təyyarəni asta-asta zolaq boyu aparır, tros dartılır, təkan... və planer yerdən ayrılır.
553 www.vivo-book.com
Radio donquldanır. Yəqin ki, Mark dispetçerlə danıĢır, amma sözləri ayırd etmək olmur. Planer sürət yığır, əməlli-baĢlı silkələnirik. Ġlahi, havaya nə vaxt qalxacağıq? Nəhayət, biz yerdən qopururq. – Uçuruq, balaca! – Kristian qıĢqırır. Öz Ģəxsi köpüyümüzdə pərvaz edirik; iki nəfərçün bir köpük. Yalnız küləyin vıyıltısı və yedək təyyarənin motorunun uzaq səsi eĢidilir. Oturacağın kənarlarından elə
möhkəm yapıĢmıĢam ki, barmaqlarımınm sümükləri ağarıb. Qərbə istiqamət götürmüĢük; daha da yuxarı qalxır, zəmilər, meĢələr, evlər üzərindən uçaraq Ġ-95 Ģosesini adlayırıq. Mərhəmətli Tanrı!.. BaĢımız üzərində yalnız səma, yayğın və zərif günəĢ iĢığı var. Mən Xosenin fotoqrafların Ģəfəqöncəsi anı haqda dediyi sözləri xatırlayıram... və ecazkar iĢıqda Kristianla birgə səmada pərvaz edirəm. Söz düĢmüĢkən, Xosenin sərgisini tamam unutmuĢam. Bunu Kristiana demək lazımdır. Maraqlıdır, görəsən mənə nə cavab verəcək? Qulaqlarım tutulur, yüksəkliyi artırır, Yerdən daha çox uzaqlaĢırıq. Yuxarıda səssizlikdir. Deyəsən, Kristianı anlamağa baĢlayıram. Gündəlik qayğılardan, heç vaxt susmayan ―blekberri‖dən uzaqda, səmada pərvaz eləmək... Radio oyanır və Mark bizə xəbər verir ki, üç min futluq yüksəkliyə qalxmıĢıq. Ġnanılmazdır! BaxıĢlarımı endirirəm, altda boĢluq görünür.
554 www.vivo-book.com
– Endir, – Kristian radioyla deyir və qəfildən təyyarə gözdən itir, həm də elə bir hiss yaranır ki, biz irəli dartınırıq. Corciya üzərində sərbəst Ģəkildə pərvaz edirik. Lənət, bu əladır! Küləyin səmtinə itaət edərək planer yavaĢ-yavaĢ yüksəkliyi itirir, havada sakitcə sürüĢür. Ġkar, indi mən səni anladım! Mən düz GünəĢə sarı uçuram. Amma Kristian da mənimlədir, o məni istiqamətləndirir və səhər iĢığında biz birgə pərvaz edirik. – Möhkəm tut! – Kristian çığırır və biz yenidən səmaya baĢ vururuq. Qəfildən baĢ-ayaq vəziyyətə düĢür, kabinənin Ģəffaf qapağından yeri görürəm. Gurultulu ciyiltiylə əllərimlə pleksiqlasdan yapıĢır və Kristianın gülüĢünü eĢidirəm. Əclaf! Amma onun Ģadyanalığı elə yoluxucudur ki, planer əvvəlki vəziyyətinə döndükdə onunla birgə gülürəm. – YaxĢı ki nahar yemədim! – qıĢqırıram. – Ola bilər. Çünki bunu təkrarlamağa hazırlaĢıram. О, yenidən planeri çevirir, amma indi buna hazıram. Kəmərlərdən asılı qalaraq baĢ-ayaq sallanmıĢ və səfehcəsinə hırıldayıram. Kristian planeri ilkin vəziyyətinə qaytarır. – Hə, necədir? – qıĢqırır. – Adam dəli olar!
555 www.vivo-book.com
Biz səhər günəĢinin Ģüaları altında aĢağı enir, külək və sükutu dinləyirik. Bundan gözəl nə ola bilərdi? – QarĢındakı dəstəyi görürsənmi? – Kristian qıĢqırır. Ayaqlarım arasında azca yellənən nəsnəyə baxıram. Yo-ox, onun ağlındakı nədir? – Ondan yapıĢ. Ġblis! О, planeri idarə etməyimi istəyir? Əsla! – Hə, AnasteyĢa! – Kristian çığırır. Ürkək-ürkək dəstəkdən tutur və pərlərin yellənməsini duyuram, ya da bu Ģoğəribi havada saxlayan nədisə onu. –
Möhkəm tut... düz. Siferblatı görürsən? Əqrəbi izlə, o tən ortada dayanmalıdır. Ürəyim sinəmdən qopmağa hazırdır. Lənət Ģeytana! Mən planeri idarə edirəm... uçuram! – Afərin! – Kristian manevrimi dəstəkləyir. – Doğrudanmı mənə rəhbərlik etməyə izn verəcəksən? – Siz hələ çox heyrətlənəcəksiniz, miss Stil, qarĢıda o qədər iznlər olacaq ki... Ġndi də mən. Dəstək dartınır, onu buraxıram, planer daha bir neçə fut aĢağı enir, qulaqlarım yenə də batır. Yer getdikcə yaxınlaĢır. Mənə elə gəlir ki, indicə, bu saat yerə çırpılacağıq. Yo-ox!
Yüklə 3,64 Mb. Dostları ilə paylaş:
|