159
www.vivo-book.com
Kristian havanı ayaqların arasına üfürür. Ġlahi…
– Tüklərin xoĢuma gəlir. – o, qasığımdakı tükləri xəfifcə dartır. –
Məncə, onu saxlamalıyıq.
– XahiĢ edirəm, – deyə yalvarıram.
– Hm-m, daha yaxĢı xahiĢ elə, АnasteyĢa.
Ġnləyirəm.
– Əvəz-əvəzə mənim prinsipim deyil, miss Stil, – deyə Kristian
pıçıldayır, aĢağı-yuxarıya xəfifcə üfürərək. – Amma siz mənə həzz bəxĢ
etdiniz və sizə mükafat düĢür.
Onun səsində masqara var. O, əlləriylə ayaqlarımı tutaraq astaca
klitoru diliylə oxĢamağa baĢlayır.
– А-а-а! – dilin toxunuĢundan bədənim qatlanır.
O, iĢgəncəni zəiflətməyərək dilini daha becid Ģəkildə fırladır. Mən
bütün hissiyyatımı itirirəm, yalnız qasığımda doğan hisslər istisna olmaqla.
Ayaqlarım gərilir və bu an Kristian barmağını uĢaqlıq yoluma soxur. Mən
onun xırıltılı iniltisini eĢidirəm:
– Ah-h, balaca. Oran yamyaĢdır, məni gözləyirsən.
O, barmağını dairəvi Ģəkildə fırladır, məni gərərək, içimə girərək;
onun barmağı dairəvi hərəkəti təkrarlayır… bu artıq dözülməzdir. Bədənim
boĢalma tələb edir və artıq özümü saxlaya bilmirəm. Qurtarıram. Orqazm
məni düĢüncə qabiliyyətindən məhrum edir, yenidən və bir daha içimdə hər
Ģey burulur. Aman Tanrım. Mən çığırıram, aləm gözlərimdə dumanlanır,
qeyri-maddi olur və gözdən itir.
Kəsik tənəffüs arasından mən cırılan cığaranın çatırtısını eĢidirəm.
Çox yavaĢca Kristian içimə soxur və hərəkət etməyə baĢlayır. О-о… ilahi.
Bu ağrıdıcıdır və həm də xoĢdur, incə və kobuddur eyni zamanda.
– Ağrıtmır? – deyə o pıçıldayır.
– Yox, yaxĢıdır, – deyə cavab verirəm.
Və o içimdə daha bərkdən hərəkət etməyə baĢlayır, güclü təkanlarla,
yenə və bir daha, amansızcasına, rəhmsiz, mən yenidən son həddə olana
qədər.
160
www.vivo-book.com
– Qurtar, balaca, – Kristian düz qulağımın dibində xırıltılı səslə deyir
və mən onun ətrafında minlərlə xırda hissəciklərə bölünürəm. – Hə, əla.
Daha bir güclü hərəkət və o donub-qalır, yüksək nöqtəyə çataraq.
Kristian yuxarıdan düz üstümə sərilir, bütün çəkisi ilə, məni dəhĢətlə
sıxaraq. Mən bağlı əllərimi onun boynuna salıram, var gücümlə onu
möhkəm tutmağa çalıĢıram. BaĢa düĢürəm ki, bu kiĢidən ötrü hər Ģeyə
hazıram. Mən cismim və ruhumla ona məxsusam. O, heç təsəvvür edə
bilmədiyim dünyanı mənim üçün kəĢf edib. Və o, məni daha uzaqlara aparır,
çox uzaqlara. О-о… mən nə edim?
Kristian dirsəyinə dayaqlanır və öz boz gözləriylə diqqətlə məni
süzür.
– Görürsən, ikilikdə bizə necə xoĢdur. Və sən mənim olsan, hər Ģey
daha yaxĢı olacaq. Ġnan mənə, АnasteyĢa, mən sənə elə aləmləri açacağam
ki, onların varlığı haqqında heç gümanın olmayıb.
Onun sözlərində düĢüncələrimə cavab var. Və hər Ģey hələ
üzgünlükdə olarkən və ona baxarkən sözlərin mənasını pis anlayıram.
Qəfildən holldan səs eĢidilir. Mən o an nə baĢ verdiyini anlamıram.
– Əgər o, hələ də yataqdadırsa, deməli, xəstələnib, Kristian heç vaxt
günortaya qədər yatmır.
– Missis Qrey, xahiĢ edirəm.
– Тeylor. Nə baĢ verir? Mən oğlumu görmək istəyirəm.
– Мissis Qrey, o tək deyil.
– ―O tək deyil‖ nə deməkdir?
– Deməli, yanında kimsə var.
— А-а…
Hətta mən qadın səsində inamsızlıq duyuram. Kristian gözlərini
bərkdən döyür və geniĢlənmiĢ bəbəkləriylə saxta dəhĢətlə mənə baxır.
161
www.vivo-book.com
10-cu fəsil
O, tələsik içimdən çıxır, yataqda oturur və istifadə edilmiĢ
prezervativi zibil yeĢiyinə atır.
– Qalx, biz geyinməliyik. Əgər əlbəttə, anamla tanıĢ olmaq
istəyirsənsə. – Kristian gülümsəyir, tez də yataqdan qalxır və cins Ģalvarı alt
paltarsız əyninə geyir! Mən oturmağa çalıĢıram, amma əvvəlki kimi əllərim
bağlıdır.
– Tərpənə bilmirəm.
Onun gülüĢü geniĢlənir, əyilir və qalstuku açır. Toxumanın rəsmi
biləklərimdə dəqiqliklə əks olunur. Çox seksualdır. Кristian razıdır, onun
162
www.vivo-book.com
gözlərində sevinc qığılcımları var. О, tələsik alnımdan öpür və geniĢ
gülümsəyir.
– Bu da bir ilkdir, – deyə o etiraf edir. Mən tamamilə təsəvvür edə
bilmirəm ki, o nəyi nəzərdə tutur. – Burda təmiz alt paltarım yoxdur.
Qəfildən məni təlaĢ dalğası bürüyür və əgər sonuncu hadisələri
nəzərə alsaq, təlaĢ çox dəhĢətlidir. Onun anası! Aman Tanrım! Mənim
əynimə geyməyə heç nəyim yoxdur; o bizi, demək olar ki, cinayət yerində
yaxalayıb.
– YaxĢı olar ki, mən burda qalım.
– Yox, heç bir halda. – Kristian qərarlı deyir. – Mənim
paltarlarımdan əyninə bir Ģey geyin.
O, ağ futbol köynəyini əyninə çəkir və pırtlaĢıq saçlarına əl gəzdirir.
Həyəcanıma baxmayaraq, düĢündüyümü dərhal unuduram. Görəsən, onun
bu görkəminə nə vaxtsa alıĢacağam? Onun gözəlliyi adamı heyran edir.
– AnasteyĢa, sən kisənin içində də yaxĢı təəssürat oyadacaqsan.
Narahat olma. Səni anamla tanıĢ etmək istəyirəm. Tez geyin. Hələlik mən
gedib onu sakitləĢdirim. – Kristian dodaqlarını kip sıxır. – BeĢ dəqiqədən
sonra gəl. Əgər gəlməsən, hətta çılpaq olsan belə, səni çölə çıxaracam.
Futbol köynəklərim komoddadır. Utanma.
O, məni dəyərləndirici bir baxıĢla süzüb otaqdan çıxır.
Lənət Ģeytana. Onun anası. Mən belə bir Ģeyə razılaĢmamıĢdım.
Əslində, ola bilsin ki, onunla tanıĢlıq növbəti həqiqət parçasını yerinə
qoymağa kömək edəcək: axı mən anlamaq istəyirəm, niyə Kristian belədir,
olduğu kimi… hə, mən onu mütləq görməliyəm. Yerdən bluz köynəyi
qaldırıram və sevinclə aĢkarlayıram ki, o gecədən bəri heç nə dəyiĢməyib.
Mavi lifçik çarpayının altında qalıb. Lakin təmiz tumansız həyat
dözülməzdir. Mən komodda eĢələnirəm və bir yığın alt paltarı aĢkarlayıram.
Əynimə boz ―Kelvin Klayn‖ bokseri keçirərək cins Ģalvarı və ―konvers‖ləri
geyinirəm.
Jaketdən yapıĢaraq hamam otağına cumuram və öz parlaq gözlərimi,
qızarmıĢ sifətimi görürəm … və saçları! Tanrım! Ġki hörüklə çölə çıxmaq
Dostları ilə paylaş: |