Mən nifrətlə aynadakı əksimə baxıram. Saçlarım niyə dağınıqdır biz kimi durur
Yüklə 3,64 Mb. Pdf görüntüsü
|
170 www.vivo-book.com
Hə, amma bu aclığı yeməklə doyurmazsan. – Elə də yox. O, dodaqlarını kip sıxır. – Yemək lazımdır, АnasteyĢa. Mən Olimpiya ilə yanaĢı yaxĢı bir restoran tanıyıram. Ora girərik. О, yenidən dizimi sıxır, əlini sükana qaytarır və qazı basır. Mən oturacağın arxasına yastıqlanıram. Hə, bu maĢın Ģütüməyi bacarır.
***
Restoran kiçik və səliqəlidir – meĢənin ortasında ağacdan düzəldilmiĢ yaylaq evi. Ġnteryer kənd üslubundadır: sadə stullar və üstü dama-dama süfrəli masalar, kiçik güldanlarda çöl çiçəkləri. ―VəhĢi mətbəx‖ – qapıdakı elanda belə yazılıb. – Bura çoxdandır ki, baĢ çəkmirəm. Seçimimiz yoxdur, onlar tuta bildikləri və ya yığa bildiklərindən yemək hazırlayırlar. – Kristian süni dəhĢətlə qaĢlarını çatır və mən gülüĢümü saxlaya bilmirəm. Ofisiant qız nə içəcəyimizi soruĢur. Kristianı gördükdə o qızarır, göz qapaqlarını endirir, baxıĢlarını sarıĢın kəkil altında gizlədir. O, qızın xoĢuna gəlir! Təkcə mən belə deyiləmmiĢ! – Ġki qədəh ―Pino Qricio‖, – deyə Kristian sifariĢ verir. Mən qəzəbdən dodaqlarımı kipləĢdirirəm. – Nə olub? – Mən pəhriz ―kola‖sı istəyirdim. Onun boz gözləri kiçilir. –Burda çox yaxĢı ―Pino Qricio‖ verilir, o istənilən yeməklə yaxĢı içilir, – deyə o, səbirlə izah edir. – Nə sifariĢ veririksə verək? – Hə. – Kristian füsunkar təbəssümüylə gülümsəyir və baĢını yana əyərək içimdə hər Ģey bir-birinə qarıĢdırır. Mən cavab olaraq gülümsəməyə bilmirəm.
171 www.vivo-book.com
– Sən anamın xoĢuna gəldin, – quru tərzdə deyir o. – Doğrudan? – mən həzzdən qızarıram. – Aha. O elə bilirdi ki, mən geyəm. Heyrətdən ağzım açıla qalır və müsahibədəki sualı xatırlayıram. DəhĢət!.. – O niyə belə bir qərara gəlib? – deyə pıçıltıyla soruĢuram. – Heç vaxt məni qızla görməyib. – On beĢ qızdan heç birini? Kristian gülümsəyir. – Yadda saxlamısan. Yox, on beĢindən heç birini. – Ох.
– Bilirsənmi, АnasteyĢa, bu istirahət günləri mən də bəzi Ģeyləri birinci dəfə elədim, – təmkinlə deyir. – Məhz nəyi? – Dünənki gecəyədək mən həmiĢə tək yatırdım, heç vaxt öz yatağımda sekslə məĢğul olmurdum, heç vaxt qızları helikopterdə gəzdirmirdim, heç vaxt onları anama təqdim etmirdim. – Onun gözlərində elə parlaq atəĢ var ki, nəfəsim kəsilir. Bizə Ģərab gətirirlər, mən bir qurtumu dərhal içirəm. Kristian mənə ürəyini açıb, yoxsa baĢ verənləri qeydə alır? – ġəxsən mənim xoĢuma gəldi hər Ģey, – utanaraq donquldanıram. О, gözlərini qıyır. – Bəsdi dodağını diĢlədin, – mırıldanır və əlavə edir, – mənim də. – Bəs vanil seks nə deməkdir? –onun isti baxıĢlarından nə cürsə yayınmaq üçün deyə soruĢuram. Kristian gülür. – Bu, sadəcə, seksdir, АnasteyĢa. Heç bir oyuncaq olmadan, heç bir əyləncə olmadan, – o çiyinlərini çəkir. Оfisiant qız Ģorba gətirir. Hər ikimiz ona heyrətlə baxırıq. – Gicitkən Ģorbası, – deyə o, yenidən çevrilərək mətbəxdə gözdən itməzdən öncə məlumat verir. Yəqin, xoĢ deyil ki, Kristian ona göz qoymur.
172 www.vivo-book.com
Mən çəkinə-çəkinə Ģorbanın dadına baxıram. Ox, dadlıdır. Biz Kristianla rahatlıqla bir-birimizə baxırıq. Dodaqaltı gülürəm. – Necə də gözəl səsdir, – pəsdən deyir. – Bəs niyə sən əvvəllər vanil sekslə məĢğul olmamısan? Sən həmiĢə məĢğul olmusan… e-e, bəs bu necə adlanır? – maraq dolu baxıĢlarla soruĢuram. – Buna bənzər bir Ģey, – deyə Kristian ehtiyatla cavab verir. Onun simasında daxili mübarizənin izləri görünür. Qərar qəbul edərək o, gözlərini mənə zilləyir. – Anamın rəfiqəsi on beĢ yaĢım olanda məni yoldan çıxardı. – А-а. Lənət Ģeytana, belə tez! – Spesifik zövqü olan bir qadın. Mən altı il onun sabmissivi olmuĢam, – o çiyinlərini çəkir. – Ох... – belə bir etirafdan ildırım vurmuĢ kimi donub-qalıram. – Buna görə də bilirəm bunun nə olduğunu. – Kristian bəsirətlə mənə baxır. Bircə kəlmə belə deyə bilməyərək gözlərimi bərəldirəm. Hətta təhtəlĢüurum da susur. – Mənim heç vaxt seksə qədərki münasibətlərim olmayıb. Maraq vaxtında oyanır. – Deməli, kollecdə oxuyarkən sən heç kimlə görüĢməmisən? – Yox. – О, baĢını yelləyir. Ofisiant qız boĢqabları götürmək üçün bircə dəqiqəliyə söhbətimizi yarımçıq qoyur. – Niyə? –deyə soruĢuram ofisiant qız getdikdən sonra. Kristian riĢxəndlə gülümsəyir. – Sən, doğrudan da, bilmək istəyirsən? – Əlbəttə. – Çünki istəmirdim. Mənə ondan baĢqa heç kim lazım deyildi. Hə, iĢə bax! YaxĢı olardı ki, bunu heç bilməyim… amma mən yenə də soruĢuram:
173 www.vivo-book.com
– Ananın rəfiqəsi… onun neçə yaĢı vardı? О ―hm‖ deyə mızıldanır. – Ehtiyatlı olmaqdan ötrü kifayət qədər. – Siz hələ də görüĢürsünüz? – Hə.
– Və sən əvvəlki kimi… e-e?.. – üzüm allanır. – Yox. – О, baĢını yelləyir və lovğa-lovğa gülümsəyir. – O, sadəcə, yaxĢı dostdur. – Bəs anan bunu bilir? O, mənə səfeh qız kimi baxır. – Əlbəttə ki, yox. Оfisiant qız maral əti ilə qayıdır, amma iĢtaham artıq itib. KəĢfə bir bax. Kristian sabmissiv rolunda. Gör ha. ―Pino Qricio‖dan bir qurtum içirəm. Ġlahi, düĢünülməli o qədər Ģey var ki. Mən bunları tənhalıqda həzmdən keçirməliyəm, onun varlığı məni yayındırmadıqda. Mənə elə gəlirdi ki, o hər Ģeydə əsl аlfa-erkəkdir, indisə… О bunu öz üzərində sınayıb. – Sabmissiv… bütün vaxt? – beynimdə hər Ģey bir-birinə qarıĢıb. – Ümumiyyətlə, biz heç həmiĢə bir yerdə olmurduq. Bu... çox çətin idi. Axı mən hələ məktəbdə oxuyurdum, sonra kollecdə. Ye, АnasteyĢa. – Düzü, heç istəmirəm. Onun hekayətindən sarsılmıĢam. Kristian qaĢ-qabağını tökür. – Ye, – sakitcə deyir, çox sakit. Ona baxıram. Bu adam yeniyetmə yaĢında seksual zorakılığa məruz qalıb…
– Məni tələsdirmə, – təmkinlə deyirəm. Kristian gözünü döyür. – YaxĢı, – deyə o razılaĢır.
Yüklə 3,64 Mb. Dostları ilə paylaş:
|