Mən nifrətlə aynadakı əksimə baxıram. Saçlarım niyə dağınıqdır biz kimi durur



Yüklə 3,64 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə53/160
tarix26.09.2017
ölçüsü3,64 Mb.
#2249
1   ...   49   50   51   52   53   54   55   56   ...   160

 

 

 



177 

www.vivo-book.com 

 

– Hər Ģey necə keçdi? Eliot gedəndən bəri sənin barəndə düĢünərəm, 



– onun simasında dəcəl təbəssüm var. 

Keyt  –  maraq  və  təlaĢ  mücəssəməsidir,  lakin  qəfildən  utanır  və 

allanıram.  Bu,  çox  Ģəxsi  məsələdir.  Mən  Kristianın  gizlətməyə  məcbur 

olduğunu  görmüĢəm  və  bilirəm.  Amma  nəsə  danıĢmaq  lazım  gələcək,  axı 

Keyt elə-belə əl çəkən deyil. 

– Hər Ģey yaxĢı idi. Çox yaxĢı, məncə, – sakitcə deyirəm, xəyanətkar 

xoĢbəxt təbəssümünü gizlətməyə çalıĢaraq. 

– Sənə elə gəlir? 

–  Hə,  nəyləsə  müqayisə  edə  bilmərəm,  –  deyə  günahkarcasına 

çiyinlərimi çəkirəm. 

– O, səni orqazma çatdırdı? 

Hə də. Axı belə, düz üzə soruĢmaq olmaz. Üzüm rəng alır. 

– Hə! 

Keyt məni taxta aparır və biz otururuq. O, əllərimi əllərinə alır. 



–  Əla,  –  rəfiqəm  inamsızcasına  mənə  baxır.  –  Ġlk  dəfədən  orqazm. 

Kristian az aĢın duzu deyilmiĢ a. 

Аh, Keyt, əgər sən bilsəydin! 

– Mənim ilk dəfəm çox dəhĢətli keçdi, – deyə o, üzünə gülməli sima 

verərək söhbətə davam edir. 

– Doğrudan?  – mənə o  dəqiqə maraqlı  gəlir söhbət.  Əvvəllər o, bu 

haqda heç danıĢmırdı. 

–  Hə.  Stiv  Peton.  Hələ  məktəbdə.  Nadir  gicgicəydi.  –  Keyt 

çiyinlərini çəkir. – О, kobud idi, mənsə buna hazır deyildim. Hər ikimiz lül-

qənbər idik. Özün baĢa düĢürsən, tipik yeniyetmə əhvalatı. Pornoya doyunca 

baxmıĢdıq. Sonralar bir neçə ay özümə gələ bilmədim, yenidən sınamazdan 

öncə.  Və  əlbəttə,  o  eybəcərlə  deyil…  mən  çox  gənc  idim.  Sən  düz  eləyib 

tələsməmisən. 

– Keyt , bu dəhĢətdir! 

Rəfiqə kədərlənib. 



 

 

 



178 

www.vivo-book.com 

 

–  Ġlk  orqazm  məndə  bir  il  sonra  oldu,  sənsə  deyirsən  ki,  birinci 



dəfədən?.. 

Mən  utanaraq  baĢımla  təsdiqləyirəm.  Daxili  ilahəm  lotos  pozunda 

zahidanə oturub və yalnız dodaqlarında hiyləgər, özündənrazı təbəssüm var. 

– ġadam ki, sən bakirəliyini təcrübəli adamla yataqda itirdin. – Keyt 

göz vurur. – Onunla yenidən nə vaxt görüĢürsən? 

– ÇərĢənbə günü. Məni Ģam yeməyinə dəvət edəcək. 

– О, hələ də xoĢuna gəlir? 

– Hə, amma gələcəklə bağlı ümidim yoxdur. 

– Niyə? 

–  Onunla  mürəkkəbliklər  var.  О,  tamamilə  baĢqa  bir  dünyada 

yaĢayır. 

Əla izahatdır. Əsas məsələ isə həqiqətə oxĢardır. Mənimçün nəzərdə 

tutulmuĢ  Qırmızı  ağrı  otağı  və  məni  öz  seksual  köləsi  etmək  istəyi  ilə 

müqayisədə bu, yetərincə yaxĢıdır. 

– Eliot dedi ki, Kristian heç vaxt qızlarla görüĢməyib. 

– Doğrudan? – səsim bir neçə oktava yüksəlir. 

Riyakarlıq etməyi bacarmırsan, Stil! TəhtəlĢüurum acıqlı halda mənə 

baxır  və  uzun  sümüklü  barmaqları  ilə  məni  təhdid  edir,  sonrasa  ədalət 

tərəzisinə  çevrilir,  sanki  xatırladaraq  ki,  məni  məhkəməyə  verəcək,  əgər 

onun sirlərini orda-burda danıĢsam. Ha… o, mənimlə nə edəcək ki? Cərimə 

ödəməyə  məcbur  edəcək?  Ġnternetdə  ―məsələni  öyrənərkən‖  ―məxfiliyin 

pozulmasına görə cərimələr‖i barədə axtarıĢ verməyi gərək unutmayam. Ev 

tapĢırığına oxĢayır. Ola bilsin ki, buna görə hətta mənə qiymət yazsınlar… 

üzüm qızarır vannadakı səhər sərgüzəĢtini xatırlayaraq. 

– Nə olub, Аna? 

– Heç, bəzi Ģeyləri xatırladım. 

– Sən dəyiĢmisən, – deyə Keyt heyranlıqla bildirir. 

–  Aha.  Özümü  baĢqa  cür  hiss  edirəm.  Ağrıyıram,  –  deyə  etiraf 

edirəm. 

– Ağrıyırsan? 




 

 

 



179 

www.vivo-book.com 

 

– Bir azca, – üzüm allanır. 



–  Elə  mən  də.  KiĢilər!  –  nifrətamiz  tərzdə  deyir  rəfiqəm.  –  Оnlar 

donuzdur! 

Hər ikimiz gülürük. 

– Sən ağrıyırsan? – deyə heyrətlənirəm. 

– Hə… bir az həddi keçmiĢəm. 

Gülürəm. 

– Mənə bu çalıĢqan Eliot haqqında danıĢ, – deyə gülməyi bitirdikdə 

xahiĢ  edirəm.  Nəhayət  ki,  rahatlanmaq  olar.  Kristiana  tualetdən  zəng 

etdiyim  vaxtdan,  birinci  dəfə  hər  Ģeyin  baĢladığı  vaxtdan.  Əvvəllər  mən 

mister Qreyə uzaqdan-uzağa pərəstiĢ edirdim. XoĢbəxt, qayğısız günlər. 

Keyt  qızarır.  ĠĢə  bir  bax…  Ketrin  Aqnes  Kavana  AnasteyĢa  Rouz 

Stillə  yerini dəyiĢib. Sadədil tərzdə mənə baxır. Heç vaxt  onun kiĢilərə bu 

cür  reaksiya  verdiyini  görməmiĢdim.  Çənəm  yerə  dəyir.  Mənim  Keytim 

hardadır? Ona nə etmisiniz? 

– Аh, Аna, – rəfiqənin nəfəsi kəsilir. – Bilirsən o necədir … qeyri-

adi.  Və  biz  …  ох…  sadəcə  əladır.  –  О,  cümlədəki  sözləri  belə  uzlaĢdıra 

bilmir. 

– Demək istəyirsən ki, o, xoĢuna gəlir. 

Keyt somnabula 

1

kimi baĢıyla təsdiqləyir. 



–  ġənbə  günü  yenidən  görüĢürük.  О,  bizə  köç  ilə  bağlı  kömək 

edəcəyinə söz verib,  – rəfiqə əllərini sıxır, divandan atılır və ahəstə tərzdə 

pəncərəyə  uçub  gedir.  Köç.  Lənət  Ģeytana.  Tamamilə  unutmuĢam,  halbuki 

ətrafım qutularla doludur. 

–  O,  çox  mehribandır,  –  minnətdarlıq  hissiylə  deyirəm.  Onunla 

yaxından  tanıĢ  olaram.  Ümid  edirəm,  o  özünün  qəribə,  qorxu  doğuran 

qardaĢından baĢ çıxarmağa kömək edər. – Dünən nəylə məĢğul olmusunuz? 

                                    

1

 yuxuda gəzən adam, somnambulizmə tutulmuş adam 




 

 

 



180 

www.vivo-book.com 

 

Keyt  baĢını  əyir  və  qaĢlarını  qaldırır,  özünə  mənim  səfehliyimdən 



təəccüblənmə görünüĢü verir. 

– Elə sənin elədiyinlə, ancaq əvvəlcə Ģam yeməyi yedik. – О gülür. – 

Sənin doğrudan qaydasındasan ? Bir qədər… key görünürsən. 

– Elədir ki var. Kristian nəfəs almağa imkan verir ki... 

– Təsəvvür edə bilirəm. Amma o, səninlə yaxĢı davranıb? 

– Hə, – deyə onu inandırıram. – Qulaq as, mən qurd kimi acmıĢam. 

Gəl bir Ģey hazırlayım? 

Keyt  baĢıyla  təsdiqləyir  və  qutuya  qoymaq  üçün  daha  iki  kitab 

götürür. 

– Sən on dörd min dollarlıq kitablarla nə etmək istəyirsən? 

– Geri qaytaracam. 

– Doğrudan? 

– Bu, çox bahalı hədiyyədir, onu qəbul edə bilmərəm, həm də indi. – 

Keytə baxıb gülümsəyirəm və o da baĢıyla təsdiqləyir. 

– BaĢa düĢürəm. Burda sənə bir-iki məktub var, Xose də bir saatdan 

bir zəng edir. О, deyəsən, pəriĢandır. 

–  Ona  zəng  edərəm,  –  Keytə  Xose  haqqında  danıĢmağa  dəyməz  – 

onu  ağ  yuyub  qara  sərər.  Masadan  məktubları  götürürəm.  –  Оhoо!  Məni 

müsahibəyə dəvət edirlər! Bir həftə sonra Sietldə. 

– Hansı nəĢriyyata? 

– Hər ikisinə! 

–  Axı  mən  deyirdim  ki,  universitet  təhsilli  insanlara  hər  yerdə 

ehtiyac var. 

Keyt,  əlbəttə,  artıq  ―Sietl  tayms‖a  stajor  kimi  iĢə  düzəlib.  Onun 

atasının tanıĢlarının sayı-hesabı yoxdur. 

– Bəs Eliot köçlə bağlı nə düĢünür? – soruĢuram. 

Keyt mətbəxə gedir. AxĢamdan bəri ilk dəfə o, hüznlü görünür. 

–  О,  hər  Ģeyi  baĢa  düĢür.  Bir  tərəfdən  köçmək  istəmirəm,  elə 

istəyirəm ki, özümü bir-iki günə verim. Anam da çox təkid edir, о fikirləĢir 

ki, Ġtan və mən iĢə baĢlamazdan öncə bu, sonuncu ailəvi istirahətimizdir. 




Yüklə 3,64 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   49   50   51   52   53   54   55   56   ...   160




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə