III INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS
1053
Qafqaz University 17-18 April 2015, Baku, Azerbaijan
existence.And John Gardner is one of them.He, through his novel “Grendel” explores the
meaning of the life of amonster,an outcast from society and his inability to find the reason for
life.The meaning in life stems from a symbiotic relationship between the individual and
society,a reciprocal band that creates a true sense of belonging.By building relationship with
others and working to achieve goal,one forms a symbiotic relationship with society that
ultimately fulfills each person’s needs.An individual with an optimistic attitude can decide to
make an impact on the world,which ultimately brings existential meaning to his or her life.
In the novel Grendel feels as if he has no place in the world because he is alone without
any companionship.The dragon disputes Grendel’s belief that he does not contribute anything
to the world.He points out that the monster causes society to think and develop means of
protection.However,Grendel receives nothing in return;the relationship is not symbiotic
because it only goes in one direction.Despite the dragon’s assurances,Grendel lacks
community: thus Grendel does not find any meaning in life throughout the novel.At the end of
the novel Grendel is killed by the Beowulf,the hero of the Geats.Before his death Grendel
insinuates that not only has his life lacked any type of meaning,but that his enemies will face
a similar demise.He says that eventually all existence will lead to death and therefore to
nothingness.Here Gardner reveals that Grendel’s tragedy results from the absence of
relationships with others.Without feeling love from others beings,Grendel cannot perceive his
effect on society.He has no opportunity and therefore he lives a life full of pain. This is the
point of view the writersof the XX century try to convey; building relationship with other
people and making a contribution to society provides meaning in life.
On the way to humanity.
One of the main points in the novel is that Grendel wants to be like other human
beings.And he goes through hard ways,in order to reach his goal. In the novel we see Grendel
has known nothing,but killing,maiming,tormenting and feeding his entire life.It lasts till the
rush of emotions begins and it toys with his mind in a rather unwelcomed way. When the
Geats arrive,everything turns upside down for the creature causing even more unwelcomed
emotions to boil up inside him.The complexity of Grendel’s thoughts and way of living
provide an excellent example of how Grendel begins the accept humanity,but is always pulled
back toward the monstrous tendencies that are embedded inside him.Grendel is merely
monster who acts on his impulsive desires.His murdering is just that and he doesn’t feel there
is any reason for other emotions toward it.These outlook is strictly inhuman,shows no
meaning toward humanity.As time goes by some feelings strike in Grendel.Every act of him
shows the growth of humanity in him
Fear of Unknown creature.
How was the world created? this is the unanswered question.Some say science is
responsible for its creation,others say God is the creator of the world .Many believe in the
idea of God,in order to create explanation of things that cannot be explained otherwise.As a
result people are able to understand ideasbetter,because they have an explanation.With
Grendel writer shows people become frenzied when there’s no explanation to things.When the
answers are taken away,here is nothing to explain complicated questions.And people become
fearful of unknown
III INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS
1054
Qafqaz University 17-18 April 2015, Baku, Azerbaijan
NATİQLİK SƏNƏTİNDƏ SUPERSEQMENT VAHİDLƏRİN ROLU
Cəvahir YAQUBOVA
AZƏRBAYCAN Dillər Universiteti
jewel75@mail.ru
AZƏRBAYCAN
Məlumdur ki, “filologiya” dil və ədəbiyyatı öyrənən bir elm sahəsi kimi qədim dövrlər-
dən formalaşmışdır. Buradan da aydın olur ki, dil və ədəbiyyat uzun müddət bir elmin—fi-
lologiyanın tərkib hissəsi kimi mövcud olmuş və birgə fəaliyyət göstərmişlər. Lakin ötən əsrin
50-ci illərindən başlayaraq dilçilik ədəbiyyatşünaslıqdan ayrılmışdır. Bu da yeni bir elm sahə-
sinin—linqvistikanın yaranmasına yol açmışdır. Linqvistika daxili struktura yönələn bir elm
kimi götürülür və bütün səviyyələrdə dil qanunauyğunluqlarını aydın və formal metodlarla
tədqiq edir. Lakin bu iki elm sahəsi bir-birindən ayrılsa da, onları bir-birindən tam təcrid et-
mək mümkün deyil. Çünki linqvistikanın bütün aspektləri öz varlığını poetik, prozaik mətn-
lərdə və onların ayrılmaz hissəsi olan natiqlik sənətində tapır, onlar isə, öz növbəsində, dilin
müxtəlif yaruslarına köklənir, onlara istinad edir.
Zənnimizcə, filologiya elminin linqvistika ilə bağlılığını əks etdirən ən parlaq nümunə
na-tiqlik sənətidir. Bilirik ki, natiqin əsas silahı sözdür. Bununla yanaşı, natiqlik qabiliyyəti
üçün hər şey—mətnin məzmunu, intonasiya, davranış tərzi, jestlər, və s. lazımdır. Sadalanan
kom-ponentlər arasında intonasiya bu iki elm sahəsini bir-birinə sıx bağlayan dil vasitəsi kimi
çıxış edir. Çünki intonasiya həm linqvistikanın, həm də ədəbiyyatşünaslığın tədqiqat obyekti-
dir. Düşünürük ki, intonasiyanın natiqlik sənətindəki roluna aydınlıq gətirmək üçün onun haq-
qında bir qədər ətraflı danışmaq lazımdır.
Dilçilikdə intonasiyaya çox tərif verilmişdir. Lakin verilən təriflər heç də birmənalı ol-
mamış, onların biri linqvistik, digəri isə akustik və ya artikulyator aspekti ön plana çəkmişdir.
Buna baxmayaraq, bütün təriflər yalnız bir faktı xüsusi qeyd edir ki, intonasiya müəyyən tərkib
hissələrdən (melodiya, vurğu, ritm, fasilə və s) təşkil olunmuş bir bütövdür. O, seqment vahid-
lər üzərinə səpələnmiş superseqment vahidlərin birliyidir. İntonasiyanın komponentləri ayrı-
ayrılıqda tədqiqat obyekti kimi, dilçilikdə öyrənilmiş və bu gün də öyrənilməkdədir. Biz isə
intonasiyanın natiqlik sənətindəki rolunu göstərmək istərdik. İngilis dilinin intonasiyasına ma-
raq göstərən gənc tədqiqatçı kimi, bu işdə mən əsasən ingilis dilinin materiallarına istinad et-
mək istərdim.
İlk növbədə, melodiyanın bu sənətdəki roluna aydınlıq gətirməyə çalışaq. Məlumdur ki,
biz danışarkən səs tonumuz gah enir, gah qalxır, gah da orta səviyyədə qalır. Lakin səs
tonunun dəyişməsi heç də təsadüfi deyil, hər dilin tələffüz normalarına uyğun olaraq, sanki
stan-dartlaşır. Bu səbəbdən də dil daşıyıçıları həmin tonları eyni üsulla işlədirlər. Enən və
qalxan tonlar əksər dillərə xas olsa da, elə tonlar var ki, onlar yalnız konkret bir dilə aid olur.
Məsə-lən, ingilis dilində enib-qalxan tonun bütün ingilisdilli xalqlar tərəfindən işlədilməsi
həmin to-nun artıq sistemdə yer aldığından xəbər verir. Nəzərə alsaq ki, enib-qalxan ton həm
bir heca tərkibində, həm də bütün cümlədə reallaşaraq, müxtəlif praqmatik mənalar ifadə edə
bilər, on-da biz natiqin bu keyfiyyətlərə nə qədər diqqətli olmasının vacibliyini görərik.
Məsələn, ingi-lis dilində / I thought it would rain/ cümləsində enib-qalxan tonu bir hecada
cəmləşdirsək, bir məna, bütün cümləyə aid etsək, başqa məna almış olarıq.
İntonasiyanın ikinci mühüm komponenti vurğudur. Dilçilikdə vurğunun yeri ilə bağlı
çox yanaşma qeydə alınsa da, əksər dilçilərin gəldiyi ümümi nəticə ondan ibarətdir ki, vurğu
da-nışanın ötürdüyü məlumatın daha vacib hissəsinin qüvvətləndirmək zərurətindən işlənir.
Belə ki, söyləmin bəzi hissəsi yeni, informativ xarakter daşıdığı üçün diskursa yenicə daxil
olur və dinləyicinin diqqətini özünə cəlb edərək, diskursu koherentləşdirir, yəni mətndə əlaqə-
nin birliyi formalaşır.