XƏZƏR – QARA DƏNİZ HÖVZƏSİ VƏ CƏNUBİ QAFQAZIN
GEOİQTİSADİYYATI: AZƏRBAYCANIN ENERJİ SİYASƏTİ
81
inkişaf etmiş dövlətlərinin diqqətinin
bölgəyə yönəldilməsində,
hövzənin zəngin karbohidrogen ehtiyatlarının kəşf edilməsi və
istehsalında, müstəqil marşurutlarla dünya bazarlarına nəql
edilməsində və bütövlükdə geosiyasi əhəmiyyətinin artırılma-
sında ən önəmli rol Azərbacana məxsusdur. Azərbaycanın
1994-cü ildə “Əsrin müqaviləsi” adlanan transmilli çoxtərəfli
sazişin imzalanması ilə əsasını qoyduğu və keçən müddətdə
dönmədən həyata keçirdiyi
yeni neft-qaz strategiyası bu
istiqamətdə əsas və həlledici amil omuşdur.
Müstəqilliyə qovuşduqdan sonra prezident Heydər Əliyev
1993-cü ildən başlayaraq ciddi xarici geosiyasi müdaxilələrə,
kəskin daxili ictimai-siyasi, iqtisadi və mənəvi böhrana, günü-
gündən güclənən milli-vətəndaş qarşıdurması və s. neqativ
hadisələrə baxmayaraq, müstəqil Azərbaycanın milli dövlətçi-
liyini qoruyub saxladı, onun gələcək inkişaf resurslarının
müəyyən edilməsi və istifadəsi strategiyasını irəli sürdü. 1993-
1996-cı illərdə inkişafın əsas şərti
olan ölkədaxili milli-və-
təndaş qarşıdurması dayandırıldı, ictimai-siyasi sabitlik bərpa
edildi, yeni və ardıcıl daxili, xarici, milli dövlət quruculuğu və
sosial-iqtisadi siyasət yürüdüldü, 1994-cü ildə Ermənistan-
Azərbaycan, Dağlıq Qarabağ münaqişəsində müvəqqəti atəş-
kəsə nail olundu. Bütün bu proseslər Azərbaycan prezidentinə
öz xalqının gələcəyi ilə bağlı həyati əhəmiyyət kəsb edən
çoxsaylı strateji layihələri, o cümlədən də iqtisadi və enerji
siyasətini həyata keçirməyə imkan yaratdı.
Lakin Prezident Heydər Əliyev yaxşı başa düşürdü ki,
yalnız ölkənin iqtisadi inkişafına nail olmaqla,
daxili iqtisadi
böhrandan çıxarmaqla və ictimai-siyasi sabitliyi təmin etməklə
respublikanın real müstəqilliyinə, daxili və xarici problem-
lərinin, o cümlədən Ermənistan-Azərbaycan, Dağlıq Qarabağ
ƏL İ H ƏS ƏNOV
82
münaqişəsinin həllinə nail olmaq olar. O dövrdə bütün bu
vəzifələrin həlli milli iqtisadiyyatının inkişafı üçün lazım olan
külli miqdarda
sərmayənin, qabaqcıl texnologiyanın tapılması
və ölkə iqtisadiyyatına, xüsusən də əsas inkişaf resursu hesab
olunan neft sənayesinə cəlb edilməsindən keçirdi. Belə sərma-
yə və texnologiya bəhs olunan
zaman çərçivəsində nə Azər-
baycanın özündə, nə Qərb dövlətlərinin Xəzərə daxil olmasına
ciddi etiraz edən Rusiya və İranda, nə də ki, Azərbaycanın
müttəfiqi olan Türkiyədə var idi. Yalnız aparıcı Qərb dövlətlə-
rində belə imkan var idi və nəyin bahasına olursa-olsun onları
Azərbaycanın neft sənayesinə, iqtisadi inkişaf layihələrinə
sərmayə qoyuluşuna cəlb etmək lazım idi.
Heydər Əliyevin rəhbərliyi altında 1993-cü ildən başla-
yaraq qısa zaman kəsiyində ölkənin çoxsaylı problemləri həll
edildi. Daxili həyatda bazar iqtisadiyyatı mexanizmləri yara-
dıldı, dövlət mülkiyyəti özəlləşdirildi və biznes mühiti liberal-
laşdırıldı. Azərbaycanın beynəlxalq əlaqələrində xarici aləmlə
hərtərəfli işgüzar münasibətlər quruldu, respublika iqtisadiyya-
tına hava-su kimi lazım olan xarici investisiya və texnolo-
giyalar
cəlb edildi, Xəzər dənizinin neft-qaz yataqlarının birgə
istismarı təşkil edildi, inkişaf etmiş Qərb dövlətləri və onları
təmsil edən qabaqcıl şirkətlərlə Azərbaycanın bərabərhüquqlu,
qarşılıqlı-faydalı tərəfdaşlıq əlaqələri yaradıldı və s.
milli
geosiyasi vəzifələr həll edildi.
Müstəqilliyə qovuşduqdan sonra Azərbaycan 1993-cü
ildə yeni təşəbbüslə çıxış edərək, Azərbaycanın neft və qaz
ehtiyatlarına maraq göstərən, respublika iqtisadiyyatına sərma-
yə qoymaq istəyən, dənizin dərin qatlarında neft və qaz çıxar-
maq üçün qabaqcıl texnologiyaya malik olan hər bir dövlətlə
əməkdaşlıq istəyini bəyan edir. Göründüyü kimi, Azərbaycan
XƏZƏR – QARA DƏNİZ HÖVZƏSİ VƏ CƏNUBİ QAFQAZIN
GEOİQTİSADİYYATI: AZƏRBAYCANIN ENERJİ SİYASƏTİ
83
Xəzər dənizinin ona məxsus milli sektorundakı enerji yataq-
larının istehsalını artıq təkbaşına deyil, (əslində buna onun nə
maddi, nə də ki, texnoloji imkanları cavab verirdi) həm bölgə,
həm də dünyanın aparıcı ölkələrini, onları təmsil edən trans-
milli neft şirkətlərini də cəlb etməklə istismar
etmək iradəsi
ortaya qoyur. Ortada həm də təkcə Xəzər dənizinin Azərbay-
cana məxsus sektorundakı karbohidrogen yataqlarının mənim-
sənilməsi deyil, eyni zamanda hasil olunan neftin alternativ
yollarla dünya bazarlarına çıxarılması niyyəti mövcuddur.
Tezliklə Azərbaycan bu işdə yeni-yeni beynəlxalq tərəfdaşlar
tapmaq istiqamətində ciddi fəaliyyətə başlayır. Bununla bağlı
qısa müddətdə bütün səviyyələrdə xarici maraqlı dairələrlə,
böyük və imkanlı dövlətlərlə, transmilli enerji şirkətləri ilə
çoxsaylı görüşlər keçirildi və danışıqlar aparıldı. Nəticədə
1994-cü ildə bəhs olunan neft-qaz müqaviləsi imzalandı.
Bəhs olunan dövrdə Azərbaycana, eləcə də Xəzər regionu-
nun neft və qaz ehtiyatlarına ən çox maraq göstərən və tələb
olunan maliyyə-texniki imkanlara cavab verən, müasir stan-
dartlarla Xəzər dənizinin dərin qatlarında neft-qaz çıxarmaq
gücündə olan
dövlətlər ABŞ, Böyük Britaniya, Fransa, İtaliya,
Yaponiya, Norveç, o cümlədən bu ölkələrə məxsus dövlət və
özəl şirkətlər idi. Bütün dünyada aparıcı iqtisadi-siyasi nüfuza
malik olan bu dövlətlərin hər biri SSRİ dağıldıqdan sonra öz
enerji ehtiyacları və maraqları çərçivəsində Azərbaycanın və
bütövlükdə Xəzər regionun zəngin karbohidrogen ehtiyatlarına
maraq göstərirdilər. Lakin bölgədəki qeyri-sabit və əlverişsiz
vəziyyət, Rusiya və İran kimi region ölkələrinin həmin vaxt öz
qarşılarında “kənar” ölkələri görmək istəməməsi və bölgədə
ciddi geosiyasi təsirə malik olmaları xarici aktorların bölgəyə
daxil olmasının qarşısını kəsirdi.
ƏL İ H ƏS ƏNOV
84
Azərbaycan həmin dövrdə Qərbin inkişaf etmiş ölkələri ilə
enerji sahəsində transmilli əlaqələr yaratmaqla,
öz təbii sərvət-
lərinin bir hissəsini onların xeyirinə güzəştə getməklə bir tə-
rəfdən özünün geosiyasi mövqelərini möhkəmlətmək, dövlət
müstəqilliyini dönməz etmək, üzləşdiyi Ermənistan-Azərbay-
can, Dağlıq Qarabağ probleminin ədalətli həllinə nail olmaq,
Azərbaycanın haqlı mövqelərinin dəstəklənməsini təmin et-
mək, müəyyən mənada Qərbin hərbi-siyasi yardımını almaq
niyyəti güdürdü, digər tərəfdənsə millii iqtisadi potensialını
gücləndirmək, dövlət idarəçilik institutlarını, milli ordusunu
yaratmaq, sosial-iqtisadi islahatlar aparmaq, demokrak, hüquqi
dövlət qurmaq və s. sahələrində xarici dəstək almaq istəyirdi.
Azərbaycan
eyni zamanda, bölgənin Rusiya, Türkiyə, İran,
Səudiyyə Ərəbistanı, Gürcüstan, Ukrayna kimi dövlətlərini və
onlara məxsus aparıcı şirkətləri də Xəzər dənizində və Cənubi
Qafqazda reallaşdırılan transmilli layihələrə cəlb etməyə və
bununla da bölgədə mehriban dostluq və qonşuluq münasi-
bətləri yaratmağa çalışırdı. Lakin bu ölkələrin bəzilərinin bu
sahədə Azərbaycanla və Qərblə geoiqtisadi tərəfdaşlıq etmək
niyyəti yox idi, digərlərinin isə buna texniki-maliyyə imkanı
yetmirdi. Buna baxmayaraq, Heydər Əliyev iradəsinin gücü və
diplomatiyasının məharəti ilə Azərbaycan əksər region ölkələ-
rini, hətta ən qatı opponentləri belə bu layihədə iştiraka razı
sala bildi.
20 sentyabr 1994-cü ildə Bakının Gülüstan sarayında
“Əsrin müqaviləsi” adlanan ilk transmilli neft sazişi imzalandı.
Xəzər dənizinin Azərbaycan sektorunda “Azəri”, “Çıraq” və
“Günəşli” yatağının birgə işlənməsi haqqında
ilk sazişin imza-
lanması ilə Azərbaycanın neft sənayesi tarixində tamamilə yeni
bir dövr başladı. Bu tarixi sənədin imzalanma mərasimində 7