212
məktəbin açılması Qacarların deyil, vətənpərvər ziyalıların səyləri
nəticəsində mümkün olmuşdu. Cənubi Azərbaycanda tarixşunaslıq
elmi sahəsində bir sıra əsərlər yazılmışdı. Məhəmməd Rəzi “Zinət
üt-təvarix”, Məhəmməd Sadıq “Cahanara”, Əbdürrəzzaq Dünbülü
“Hökmdarın şanlı işləri” adlı əsərlərlə tarix elmini inkişaf
etdirmişlər. XIX əsrin ikinci yarısında Şimali Azərbaycandan fərqli
olaraq Cənubi Azərbaycanda milli mədəniyyətin zəif cəhəti onun
hələ də fars dili ənənəsi çərçivəsindən çıxa bilməməsində idi.
Şimaldan fərqli olaraq Cənubi Azərbaycan ziyalıları doğma dilin
ədəbiyyat, mətbuat və publisistikada hakim dilə çevrilməsi uğrunda
mübarizə aparmırdılar. Buna baxmayaraq maarif və mətbuat
sahələrində böyük irəliləyişlər var idi. 1869-cu ildə Təbrizdə
“Mədrəseyi-Nasiri”, 1877-ci ildə Təbriz Dövlət Mədrəsəsi, 1878-ci
ildə Urmiyada Ali Tibb Məktəbi açılmışdı. “İran maarifinin atası”
adlandırılan Mirzə Həsən Rüşdiyyə 1888-ci ildə Təbrizdə “Debes-
tan” adlı ilk üsuli-cədid məktəbini təsis etmişdi. Cənubi Azər-
baycanda mətbuatın əsası 1858-ci ildə nəşrə başlayan “Azərbaycan”
qəzeti ilə qoyuldu. 1880-cı ildə “Təbriz”, 1884-cü ildə
“Mədəniyyət” adlı qəzetlərin nəşrinə başlandı. Mühacirətdə olan
azərbaycanlı ziyalıların İstanbulda nəşr etdirdikləri ‘Əxtər” (1875)
və “Şahsevən” qəzetləri geniş şöhrət qazanmışdı.
213
XIII FƏSİL
AZƏRBAYCAN XX ƏSRİN ƏVVƏLLƏRİNDƏ.
İCTİMAİ-SİYASİ VƏ DEMOKRATİK HƏRƏKATLAR
Plan:
1. XX əsrin əvvəllərində Şimali Azərbaycanda sosial-iqtisadi və
siyasi vəziyyət. 1901-1904-cü illərdə fəhlə hərəkatı.
2. 1905-1907-ci illər birinci rus inqilabı və onun Azərbaycanın
siyasi durumuna təsiri. Siyasi partiya və təşkilatların yaranması.
3. Cənubi Azərbaycanda demokratik və milli-azadlıq hərəkatı.
1. XX əsrin əvvəllərində Şimali Azərbaycanda
sosial-iqtisadi və siyasi vəziyyət.
1901-1904-cü illərdə fəhlə hərəkatı
1900-1903-cü illər dünya iqtisadi böhranı Rusiyaya da öz tə-
sirini göstərdi. Böhran neft sənayesinin bütün sahələrinə-neft
çıxarılmasına, onun emalına, yeni quyuların qazılmasına, neftin və
neft məhsullarının ixracına, kəşfiyyat işlərinin aparılmasına ağır
zərbə endirdi. Böhran illərində xirda və orta müəssisələrin iflasa uğ-
raması nəticəsində istehsalın təmərküzləşməsi xeyli güclənmişdi.
Təkcə 1899-1900-cü ildə Bakıda olan 208 şirkətdən 90-nı iflasa uğ-
radı, iri inhisarların ixtiyarına keçdi. İnhisarlar neftin istehsalı,
emalı, daşınması və satışını öz əllərində cəmləşdirirdi.Neft ixracı
Nobel qardaşları, Rotşild kimi inhisarçıların əllərində cəmləşdi.
Bakıda 20 iri neft sənayesi şirkəti sırasına Azərbaycan kapitalının
nümayəndələri Musa Nağıyev və Şəmsi Əsədullayevin şirkətləri də
daxil idilər. 1903-cü ilədək ingilis kompaniyaları Bakının neft
müəssisələrinə 60 mln. manat kapital qoymuşdular. İngiltərə, Fransa
və ABŞ ağ neftə olan tələbatlarının xeyli hissəsini Bakının hesabına
ödəyirdi. İnhisarçılar texniki geriliyin qarşısını almaq üçün tədbirlər
görmür, süni surətdə inkişafın qarşısını alır, neftin qiymətini qal-
214
dırırdılar. 1912-ci ildə yaradılmış “Oyl”inhisarının tərkibində 1913-
cü ildə “Tovuz” portland sementi və digər tikinti materialları isteh-
salı səhmdar cəmiyyəti təsis edildi. I Dünya müharibəsi ərəfəsində
İngiltərə, Fransa, Almaniya inhisarları arasında mübarizə daha da
gücləndi. XX əsrin əvvəlində kapitalist münasibətləri təkcə Bakıda
deyil, Azərbaycanın qəzalarında da inkişaf edirdi. Ölkə sənayesi
təkcə neft hasilatından ibarət olmayıb, sənayenin digər sahələri-dağ-
mədən, mexaniki istehsal, energetika, toxuculuq, pambıqtəmizləmə,
ipək emalı, yeyinti sənayesi, nəqliyyat, rabitə, bank-kredit sistemı
və ticarət də inkişaf edirdi. Neft sənayesi ilə yanaşı, Azərbaycanda
əlvan metallurgiya sənayesi də inkişaf edirdi. Gəncə quberniyasın-
dakı 8 mis zavodu içərisində Gədəbəydəki “Simens qardaş-
ları”səhmdar cəmiyyətinə məxsus olan zavodlar fərqlənirdi. Gə-
dəbəy misi dünyada ən təmiz və qiymətli mis hesab edilirdi. XX
əsrin əvvəlində Azərbaycanda yeni mis filizi ehtiyatları aşkar edil-
dikdən sonra Qalakənd çayı üzərində ikiturbinli elektrik stansiyası-
ilk su-elektrik stansiyası tikildi. Moskvada yeni zavodlar tikildiyi
üçün 1906-cı ildə Qalakənd missaflaşdırma zavodu istehsalı
dayandırmışdı. Mis sənayesində 1900-cü ildə başlanan inhisarlaşma
prosesi 1913-cü ildə başa çatdı. “Simens qardaşları və K`” 1914-cü
ildə Almaniyanın 6 nəhəng metallurgiya zavodunu xammalla təmin
edən “Ştuden Gezelşaft” inhisarı ilə 30 il müddətinə müqavilə bağ-
lamışdı.
İpək sənayesi ölkəmizin şimal-qərb və cənub-qərb hissəsində
yayilmışdı. Cənubi Qafqazda ipək emalı sənayesinin mərkəzi Nuxa
şəhəri idi. 1900-cü ildə xırda müəssisələr nəzərə alınmasa, Nuxa-
Zaqatalada 46 fabrik var idi. Qarabağda və Naxçıvanda xeyli
ipək fabriki işləyirdi. Nuxada istehsal edilən xam ipək beynəlxalq
sərgilərdə qızıl və gümüş medallar almışdı. XX əsrin əvvəllərində
pambıqçılığın inkişafı ilə əlaqədar pambıqtəmizləmə sənayesi də
inkişaf edirdi. Bu dövrdə 100-dən çox pambıqtəmizləmə zavodu
vardı. Bu sahədə Gəncə quberniyası birinci yerdə idi. Pambıq-
təmizləmə sənayesinə qoyulan sərmayənin 80 %-i milli kapitala-
H.Z.Tağıyev, Mahmudbəyov qardaşları və Məstanzadəyə məxsus
Dostları ilə paylaş: |