Microsoft Word Baba ocaq Aylis 27. 10. 14. doc
Yüklə 1,75 Mb. Pdf görüntüsü
|
Baba ocağı 127 ortasında qaralan kösəv isə eləcə dururdu, göyərmirdi ki göyərmirdi, kösəvdə həyat əlaməti görünmürdü. Bütün dost-tanışlarından ayrılıb özünü bir dərədə məhkum etmiş Rövşənin haqqında şaiyələr yayılır, yaxın bildikləri kösəvin göyərəcəyinə olan inamını sındırmağa çalışırdılar. Rövşən isə hər gün kösəvi suvarır, Ağ Dədənin dediyi sözləri yadına salıb təskinlik tapırdı: “Göyərər, oğlum. Əgər sən sidqiylə tövbə edib, onu becərsən, kösəv mütləq göyərəcəkdir”. Ağ Dədə Rövşən gedəndən sonra oturduğu dərinin arxasındakı qara daşa söykənib mürgülədi. Yuxu ilə reallıq arasında Rövşən ilə olan söhbətini son detallarına qədər xatırladı. Bu qəribə adamın başının üstündə bir işıq haləsi vardı. Ağ Dədə başa düşürdü ki, bu vaxta qədər gözlədiyi adam gəlib çıxmışdı. Ağ Dədə ona verilmiş missiyanın sona gəldiyini anlayırdı. Burdan o tərəfə Uca Tanrının öz ixtiyarında qalırdı. Ağ Dədə səhərə yaxın oturduğu yerdən qalxdı, ocağın közlərini çubuqla bir yerə toplayıb üstünü küllədi. Yüz il də qalsa bu ocaq gələcək nəsillərə od saxlayacaqdı. Mağaranın girişinin yan tərəfində olan qara daşı ortalığa çəkib getdi. Bu, Ağ Dədənin burada olmadığını bildirən əlamətiydi. Ağ Dədə üzü dağ yuxarı getməyə başladı. Dan yeri sökülürdü, hava işıqlanırdı, Ağ Dədə uzaqlaşıb görünməz oldu. Nizami Muradoğlu 128 Rövşənin haqqında danışılan dedi-qodular kəndi bürümüşdü. Çoxları “ağlı qaçıb, başı xarab olub,”- deyib arxasınca gülürdülər. Rövşən isə əqidə- sinə sadiq qalaraq öz işini davam etdirir, adamları inandıra bilmədiyindən onlardan uşaqlaşır, kösəvin göyərəcəyi günü gözləyirdi. Tək nigarançılığı Ağ Dədəni görə bilməməsiydi. Bir neçə dəfə Ağ Dədənin mağarasına baş çəkmişdi, məbədə getmişdi, amma Ağ Dədədən soraq verən olmamışdı. Ağ Dədə qeyb olmuşdu, onu heç yerdə görən yoxdu. Əylisdə ermənilərin arasında pıçhapıç genişlən- mişdi. Rövşən ermənilərdə başlayan bu soyuqluğu hiss edir, münasibətlərin günü-gündən gərgin- ləşdiyinin fərqinə varırdı, lakin onun dediklərinə əhəmiyyət verilmir, son zamanlarda onun psixi durumunda xöşagəlməz halların baş verməsi haq- qında deyilənlər istər-istəməz adamlarda bir şübhə yaradırdı. Bu səbəbdən Rövşən özü də insanlardan uzaqlaşır, duyduğu, eşitdiyi, hiss elədikləri ilə ilgili qəti bir qərar qəbul edə bilmirdi. Qafan tərəfdən acı xəbərlər gəlməkdə davam edirdi. Xəbərlərdə Oxçu, Şabadın, Atqız, Pirdavdan kəndlərində türklərə qarşı aparılan sıxışdırmalardan söhbət açılır, tək-tək adamların döyülüb incidildiyi söylənilirdi. Daha sonra Nuhgədihdən Əylis bazarına yağ-pendir satmağa gələnlər Oxçuda bir Baba ocağı 129 türk çobanının çöldə öldürüldüyü xəbərini gətirdilər. Çobanı öldürəni görən olmamışdı, amma Oxçu camaatı bu işi ermənilərin gördüyü qənaətində idilər. Qafanın türklərlə ermənilərin birgə yaşadığı kəndlərində gecələr üzü örtülü adamların türk evlərinə olan basqınları haqqında da söhbətlər yayılırdı. Əylisdə də gecələr Arakelin evində yığın- caqlar keçirilməsi xəbərləri eşidilirdi. Türk icması kəndin durumundan narahatdı, hər gün ətraf kəndlərdən gələn xəbərlər yaxşı heç nə vəd etmirdi. İçma qərara aldı ki, Şah Abbas məscidində yığışıb tədbir görsünlər. Kəndin sayılan ağsaqqalları, cavanlar məscidə dəvət edildilər. Hacı Nəcəf, Hacı Qurbanəli, Mirzə Tahir Əfəndi, Molla Nurməmməd, Kəblə Əhməd, Məşədi Kazım, Məşədi Bağır, Aslan baba, Bığ Abbas, Bəyməmməd, Alxan kişi, gənc müəllim Mirzə Rahab və s. yığıncaqda iştirak edirdi- lər. Rövşən bu yığıncağa dəvət olunmasa da evlərinə baş çəkməyə gedərkən təsadüfən məsciddə qələbəlik olduğunu görüb içəri keçdi. Çox danışıqlardan sonra Hacı Nəcəf ayıq-sayıq olmaq, ermənilərin törədə biləcəyi hər hansı bir hadisəyə hazır olmaq haqqında təlimat verdi. Qərara alındı ki, üç nəfərlik nümayəndə heyəti ermənilərlə görüşüb son vaxtlar yaranmış gərginliyə aydınlıq gətirsinlər. Nümayəndə heyətinin tərkibinə Hacı Nəcəf, Mirzə Tahir Əfəndi və Alxan kişi seçildilər. Görüş üçün özünü Nizami Muradoğlu 130 ermənilərin rəhbəri kimi qələmə verən Arakelə xəbər göndərildi. Arakel təklifi alar-almaz hazırlığa başladı. Arakel fikirləşirdi ki, hələlik türklərlə mehriban danışıb, səmimi rəftar etməklə onları arxayınlaşdır- maq lazımdır. Nümayəndə heyətinin toplanıb görüş istəməsi Arakeli ziyada narahat etsə də, özünü səmimi aparmağa çalışır, səbr edirdi. Görüş Arakelin təklifi ilə onun üç mərtəbəli evinin qarşısındakı balaca həyətdə baş tutdu. Erməni tərəfdən Arakel keşiş Mikayıl və Petrosu tərkibə daxil etmişdi. Altı kişi tut ağacının altında oturub çay içə-içə Əylisin taleyindən danışırdılar. Hacı Nəcəf sözü belə başladı: -Arakel kirvə, bilirsən ki, Əylis türkləri bu kənddə sizin babalarınıza qucaq açıb yer verdilər. Biz də əlbir olub burada birlikdə bu günə qədər çox mehriban yaşadıq. Amma son zamanlar ayrı-ayrı yerlərdən qulağımıza gələn səslər, düzü bizi narahat etməyə bilməz. Biz istəmirik ki, qucaq açıb qoy- numuza aldığımız dostlarımız ilə aramızda narazılıq yaransın. Elə bilirəm ki, siz də bu barədə xeyli dərindən düşünməlisiniz. Fəqət ki, indi bəzi yerlərdə bir para cavanlar məxşuşluq salmağa səy edərlər. Dəxi bizim borcumuzdur, onların qarşısını alıb düz yola dəlalət edək. - Düz yola çağırmaq Rəbbimizin hər bir bən- dəsinin boynunda olan şərəfi-nişanəsidir, - deyə Mirzə Tahir Əfəndi əlavə etdi. Yüklə 1,75 Mb. Dostları ilə paylaş:
|