Baba ocağı
123
hovuzu çay suyu ilə doldurulduğundan həmişə isti
olurdu. Çeşmə suları ilə doldurulan hovuzların suyu
isə sərin olurdu.
Rövşən Aşıq Məsum Tağının dediyi məbədə
çatmışdı, ancaq məbəddə kimsə görünmürdü. Ağ
Dədə çox güman ki, daimi məskəni olan uzun
dərənin dibindəki mağarada olacaqdı. Mağaranın
yolu cığırlardan keçirdi. Cığırların ətrafında böyürt-
kən kolları bitmişdi. Bu cığırlar ilə gediş-gəliş az
olduğundan cığırı tamamilə ağzına almış böyürtkən
kolları Rövşənin paltarına yapışır, tikanları əl-qolunu
cızırdı.
Nəhayət, Rövşən böyürtkən kollarının uzanan
rişələrini
özündən
kənarlaşdıra-kənarlaşdıra
mağaranın qarşısına gəlib çıxdı. Mağaranın girişin-
dən süzülən işıq zolağı mağaranın içində toz kimi
yayılırdı. Mağaranın yuxarı başında Ağ Dədə bir dəri
üzərində bardaş qurub oturmuşdu. Qarşısında
yanan ocağın közlərinin işartısı Ağ Dədənin nurlu
sifətini bir az da işıqlandırmışdı. Ağ Dədə həddindən
artıq arıq və yaşlı bir adamdı. Çiyninə tökülmüş
saçları, sinəsinin ortasına qədər sallanmış saqqalı
ağappaqdı. Ağ Dədənin qaşları da ağarmışdı. Ağ
Dədə balaca qara gözlərini qıyaraq mağaranın
girişindən düşən işığın qarşısını kəsən kölgəyə
baxdı. Kölgənin bir adam olduğunu hiss edincə
nazik, zəif əlini qaldırıb işarə ilə adamı içəriyə dəvət
etdi. Rövşən bir addım içəri keçib dayandı. Ağ Dədə
Nizami Muradoğlu
124
yanına qoyduğu çubuğu götürüb qarşısındakı ocağın
közlərini qarışdırdı, sonra çubuğu yerə qoyub
əllərini ocağa tərəf uzatdı, isidib bir-birinə sürtdü.
Gördüyü mənzərəni heyranlıqla izləyən Röv-
şən nə deyəcəyini, nə edəcəyini kəsdirə bilmirdi. Ağ
Dədə zəif xırıltılı səslə dilləndi:
-Yaxın gəl, oğlum.
Rövşən gəlib Ağ Dədənin qarşısında dayandı:
-Salam olsun, Ağ Dədə.
-Tanrı yar olsun, oğlum.
Ağ Dədə başını qaldırıb Rövşənə baxdı.
Rövşən Ağ Dədənin baxışlarının nüfuzundan
gözlərini yayındırmağa çalışdı. Nə deyəcəyini, necə
edəcəyini heç cür kəsdirə bilməyən, ani düşüncələrin
məngənəsində bütün varlığı ilə sıxılıb qalan Rövşən
bir başa mətləbə keçməyi üstün tutdu:
- Dədə, mən tövbə etmək istəyirəm.
Ağ Dədə yerində vurnuxub bir qədər dikələn
kimi oldu. İndiyə qədər kimsə ona tövbə etmək
haqqında müraciət etməmişdi. Ağ Dədənin yanına
əsasən mərəzli, sağalmaz dərdlərə düçar olanlar
gələrdi. Ağ Dədə də onların dərdinə çarə edər, şəfalı
otlardan hazırladığı dərmanlar verərdi. Bu qəribə
adamın müraciəti Ağ Dədəni heyrətləndirmişdi.
- Oğlum, bu nə tövbəsidir? Sənin günahın
nədir?
- Dədə, mənim günahım çoxdur, saymaqla
qurtarası deyil.
Baba ocağı
125
- Uca Yaradan rəhimlidir, oğlum, nə qədər
günahın olsa, yenə də bağışlar, yetər ki, bəd işlərdən
uzaq olasan.
- Dədə, mən tövbə etmək istəyirəm, amma həm
də istəyirəm ki, tövbəmin qəbul olunduğunu bu
dünyada görüm, bu, mümkünmüdür? Mənə bir yol
göstərin, Dədə...
Ağ Dədə fikrə getdi, gözlərini yumub,
dodaqaltı, pıçıltıyla öz-özünə xeyli danışdı. Rövşən
nə qədər diqqət verdisə, bir şey anlaya bilmədi, Ağ
Dədə nə danışırdı, kimiylə danışırdı başa düşmədi.
Ağ Dədənin halında da bir dəyişiklik vardı, sifəti
daha da nurlanmışdı. Rövşənin gözləri ağrıyır, göz
qapaqları yumulurdu, Ağ Dədəyə baxa bilmirdi, yerə
baxırdı. Bir qədər keçdikdən sonra Ağ Dədənin
səsini eşitdi:
-Mümkündü, oğul.
Rövşən başını qaldırıb yenidən Ağ Dədəyə
baxdı. Ağ Dədə əvvəlki halına qayıtmışdı. Rövşən
dilləndi:
-Dədə, mənə bir yol göstərin.
-Oğul, o ocaqdan bir kösəv götürərsən,- deyib
Ağ Dədə ocağa işarə etdi,- buradan aşağıda bir dərə
var, o dərəyə gedərsən. Dərənin kənarında bir
düzənlik var, ordan yolçular keçib gedər. Dərənin
baş tərəfini qazıb ordan su çıxararsan, kösəvi dü-
zənlikdə əkərsən. Bil ki, kösəv göyərəndə Uca Tanrı
sənin tövbəni qəbul edibdi.
Nizami Muradoğlu
126
-Dədə, məgər kösəv göyərərmi?
-Göyərər, oğlum. Əgər sən sidqiylə tövbə edib,
onu becərsən, kösəv mütləq göyərəcəkdir.
-Dədə, sizə söz verirəm. And olsun Uca Tanrıya,
mən sidqiylə tövbə edirəm, bütün pisliklərdən uzaq
olacağam.
- Uca Tanrı yar olsun, oğul.
Rövşən ocaqdan bir kösəv götürüb mağaradan
ayrıldı. Ağ Dədə Rövşən gözdən itənə qədər onun
arxasınca baxdı.
Rövşən Ağ Dədənin nişan verdiyi yerə gəldi. Bu
yer Ağ Dədənin mağarasından şərq tərəfdə geniş bir
ərazi idi. Ərazinin baş tərəfi dərəyə söykənirdi,
ətrafda kol-kos bitmişdi. Rövşən qollarını çırmalayıb
işə başladı. Əvvəlcə sahənin dərəyə bitişik yerindəki
kol-kosu təmizləyib su axtardı. İki-üç gün qazıntı işi
aparıb dərədən suyun gözünü tapdı, sonra arx çəkib
suyu sahəyə çıxartdı. Bir dərin çala qazıb kösəvi
basdırdı. Su arxını uzadıb kösəvin yanına gətirdi və
kösəvi suvardı.
Kösəvin ətrafında güllər, çiçəklər əkdi. Tədri-
cən kösəvin ətrafında əkdiyi güllər, çiçəklər boy atıb
yaşıllandı, gözoxşayan bir guşəyə çevrildi. Gördüyü
işdən zövq alan Rövşən burada böyük bir su hovuzu
da tikdi. Gecə-gündüz yorulmadan çalışan Rövşən
burada yaranan gözəlliyə məftun olub bütün
gününü burada keçirirdi. Yaşıl alan genişləndikcə
yoldan ötənlərin diqqətini cəlb edirdi. Yaşıllığın
Dostları ilə paylaş: |