106
Xarici siyasət bir subyektin digər subyektlə münasibət
yaratmaq və əlaqə qurmaq üçün həyata keçirdiyi fəaliyyətdir.
Münasibət isə fəaliyyətin tərkibində olmaqla yanaşı, fəaliyyət-
dən əldə olunandır. Xarici siyasət dedikdə, əsasən dövlətin aktı
nəzərdə tutulur, beynəlxalq münasibət dedikdə isə, aktın
məhsulu (aktın nəticəsi, aktın meydana gətirdiyi məfhum-
varlıq nəzərdə tutulur). Hər ikisinin obyekti əsasən insanların
maraq kəsb etdiyi sahələrdir. Hər iki anlayışın subyekti
dövlətlər və təşkilatlardır. Xarici siyasət zamanı ayrı-ayrı
sahələr üzrə dövləti təmsil edən siyasət qurumları aralarında
münasibətlər formalaşır, əlaqələr qurulur.
Beynəlxalq münasibətlər (ümumi iki və ya daha çox dövlət
arasında və yaxud təşkilatlar, şəhər dövlətlər aralarında olan
münasibətlər) - bəzən buna xalqlararası münasibətlər də
deyilir- coğrafi və tərkib məzmunu, əhəmiyyəti və miqyası,
təsir dairəsi və obyekti baxımından regional və qlobal
xassələrə malikdir. Xarici siyasət anlayışına nisbətən
beynəlxalq münasibətlər anlayışına daha geniş aspektdən
yanaşmaq lazımdır. Belə ki, beynəlxalq münasibətlər dövlət-
lərin xarici siyasətlərini birləşdirdikləri üçün mütləq qaydada
iki və ya çoxlu sayda dövlətlər burada tərəf kimi iştiark edirlər.
Beynəlxalq münasibətlər xarici siyasətlərin (xarici siyasət
aktlarının) birləşmələrindən ortaya çıxan və uzanan, birləşmiş
və uzlaşmış qaydada sahələrə ayrılan bir birləşmədir.
Beynəlxalq münasibətlər xarici siyasətlərin sahələri arasında
bağlılıq yaradan, onun alt və üst qatlarını bir-birinə birləşdirən
fəaliyyət sahəsidir.
Təbii
ki,
beynəlxalq
münasibətlər
dövlətlərin
və
təşkilatların (törəmə subyektlərin) fəaliyyətinin məhsulu olaraq
üst qat mənasını verir. Münasibətlərin məzmunu subyektlərin
hərəkət istiqamətlərinə də təsir edir. Xarici siyasət fəaliyyəti
münasibətlərin məzmununu yaradırsa, münasibətlər də hərə-
kətin müəyyən olunmasına təsir edir, münasibətlər hərəkəti
müəyyənləşdirir. Məsələn, Azərbaycanla Ermənistan arasında
107
baş vermiş və hələ də həllini tapmamış münaqişə iki subyekt
arasında siyasi münasibətin məzmununu və vəziyyətinin
formalaşmasının əsaslarını təşkil edir və subyektlərin regionda
və regiondan kənardakı beynəlxalq münasibətlərdə hərəkət
fəaliyyətlərinin məzmun və istiqamətlərinə təsir edir. Eləcə də
ABŞ-la İran arasında düşmənçilik münasibətləri iki subyektin
beynəlxalq aləmdə (ikitərəfli və çoxtərəfli formatda) qarşılıqlı
hərəkətlərinin məzmununu müəyyən edir. Bir məsələni
unutmaq olmaz: -münasibətlərin mahiyyət və məzmununa
subyektlərin hərəkətinin məqsədi və tərzi, məzmunu təsir
göstərir. Düzdür, hərəkət münasibəti yaradır, münasibətin
davamlılığı, tərzinin ardıcıllığı hərəkətlərin sonrakı məzmu-
nuna təsir edir. İstər xarici siyasət, istərsə də xarici siyasətin
“məhsulu” olan beynəlxalq münasibətlər beynəlxalq hüquq
normaları adlanan normalarla və qaydalarla tənzimlənir.
Hüquq normaları xarici siyasət və beynəlxalq münasibətlər
subyektlərinin hərəkət istiqamətlərini və hərəkətlərinin hədlə-
rini müəyyən edir. Dövlət varsa və beynəlxalq münasibətlər
sferasına daxil olursa, onun hüququ yaranır. Dövlətin
beynəlxalq münasibətlərdə hüququ onun öz imkanları və
potensialı çərçivəsində, eləcə də beynəlxalq sistemin real
gerçəkliyi hədlərində hərəkət etməsinin əsaslarını yaratmış olur.
Bu hüququn yaranması və əks olunması, reallıqda ifadə
olunması hüquq normaları vasitəsilə mümkündür. Hüquq
normaları hərəkətlərin çərçivələrini, hədlərini, məzmun və
mahiyyətini müəyyən edir. Bu normalar dövlətlərin və
təşkilatların subyektlər kimi hüquqlarının müxtəlif tərəflərini
və hüquqlarının yarandığı sahələri müəyyən edir. Hüquq
normaları hərəkətlərin istiqamətlənməsi üçün vasitələr kimi
əhəmiyyət kəsb edir. Dövlətin beynəlxalq münasibətlərdə
fəaliyyəti siyasi və mülki mənalarda və formalarda mövcud
olur. Bu iki forma da demək olar ki, şərti xarakteri kəsb edir və
əslində dövlətin vahid siyasətinin tərkibinə çevrilir.
108
Beynəlxalq münasibətlərin formalaşmasının nəzəri əsas-
larını dövlətlərarası müqavilələr və hökumətlərarası sazişlər
təşkil edirlər. Qeyri-hökumət təşkilatları (məsələn, ayrı-yarı
birlikləri təmsil edən iqtisadi, maliyyə və ticari təşkilatlar)
arasında imzalanan sənədlər də beynəlxalq münasibətlərin
tərkib hissələridir. Burada da dövlətlər və hökumətlər
şəraityaradıcı funksiyanı yerinə yetirirlər. Dövlətlərarası
müqavilələr daha böyük əhəmiyyət kəsb edir, hökumətlərarası
sazişlər isə icra qurumları (nazirlər kabinetləri və hökumətə aid
olan digər qurumlar) arasında olan əlaqələri tənzim edir.
Hökumətlərarası sazişlər daha çox iqtisadi əhəmiyyət kəsb edir,
dövlətlərarası müqavilələr isə siyasi mənaya malik olur və
xalqlar arasında əlaqələrin geniş məzmununu əks etdirir.
Beynəlxalq münasibətlərin əsas predmeti isə dövlətlərarası
əlaqələrdir. Elə hökumətlərarası sazişlər də geniş mənada
dövlətlərararası sazişlərdir.
Beynəlxalq münasibətlərdə dövlətlərin hüquqlarını əks
etdirən və dövlətlərə hərəkətlər üçün səlahiyyətlər verən
beynəlxalq hüquq anlayışına elmi ədəbiyyatda belə bir
yanaşma var: “...Ümumi hüquq nəzəriyyəsindən bizə
məlumdur ki, hər bir cəmiyyətin normal fəaliyyəti üçün
hüququn, hüquqi nizamasalmanın mövcudluğu obyektiv, zəruri
bir haldır, başqa sözlə desək, cəmiyyət olan yerdə hüquq da
olmalıdır. Əgər dünyada olan dövlətləri bir cəmiyyət kimi, əgər
belə demək mümkünsə, dünya dövlətlərinin ailəsi kimi
təsəvvür etsək, onda belə bir məntiqi nəticəyə gələ bilərik ki,
bu cəmiyyətin özündə də hüquqa obyektiv ehtiyac vardır. Bu
hüquq beynəlxalq hüquq adlanır. Beynəlxalq hüquq ayrı-ayrı
dövlətlərin milli hüquq sistemlərindən fərqli olan və onlardan
asılı olmayaraq mövcud olan hüquqi normalar sistemidir. O,
məhz dövlətlər arasındakı müxtəlif xarakterli münasibətləri
hüquqi çərçivəyə salmaq üçün yaranmışdır. Beynəlxalq hüquq
normaları dövlətlərarası münasibətlər sisteminin, demək olar ki,
Dostları ilə paylaş: |