5
istәmirәm; C- görәndә üzümü yana tuturam; D-
Uyğuru tanımıram. Zәhmәt olmasa, seçiminizi
edin!
- Anket doldurmağa ehtiyac yoxdur. Danulduzu
Uyğurdan ötrü ölür! Onsuz yaşaya bilmir! Vә
Uyğur onun hәr şeyidir!
- Bu nә uzun cavab oldu?
- Hәlә qurtarmayıb.
- Yaxşı, canım, mәn dә sәni sevirәm. Sәnin dә
mәnә qarşı olan sevginin saflığına inanıram.
Amma sәnә bir söz demәk istәyirәm.
- Nә söz ?
- Dostum Yaşarı tanıyırsan dә. O da öz nişanlısı
ilә gәlmәk istәyir. Etiraz elәmirsәn ki?!
- Әlbәttә, yox. Sәn necә istәyirsәn, qoy elә dә
olsun.
- Sağ ol, onda danışdıq. Sәn rahat yat. Sәhәr
dәrsә gedәcәksәn. Sonra danışarıq. Özünü
yorma.
- Gecәn xeyirә, Uyğurum mәnim! Heç bilirsәn
sәni nә qәdәr çox sevirәm?!
- Mәn dә. Sağ ol, öpdüm...
Uyğur bu danışıqdan sonra özünü birtәhәr hiss
elәdi. Çünki Danulduzuna yalan söylәmişdi.
Mәsәlә ondaydı ki, Yaşarın nәinki nişanlısı, heç
istәdiyi qız da yox idi. Üstәlik, bileti ona demәdәn
almışdı.
Görәsәn,
bu
hәrәkәtini
Yaşar
necә
qarşılayacaqdı
vә
o
bu
konsertә
kiminlә
gәlәcәkdi?! Ümumiyyәtlә gәlәcәkdimi? Doğrusu,
bileti alanda bu barәdә heç fikirlәşmәmişdi.
Sadәcә, Yaşarı dost kimi o qәdәr çox istәyirdi ki,
downloaded from KitabYurdu.org
6
özünün olduğu yaxşı yerlәrdә, yaxşı mühitdә
onun da olmasını istәyirdi. Yeri gәlmişkәn, Yaşar
da bu dostluqda Uyğura qarşı sәmimi vә sadiq
idi.
Yaşar
Azәrbaycanda
sayılıb-seçilәn
iş
adamlarından biriydi. Xaricdәn maşın hissәlәri
gәtirib
satdırırdı.
Özünә
görә
müştәri
potensialına, biznes әlaqәlәrinә malik idi vә
şәhәrdә artıq kifayәt qәdәr tanınırdı. Uyğurla isә
lap balaca vaxtlarından tanışdılar. Bir yerdә
böyümüşdülәr. Dәrslәrini bir yerdә oxuyar,
birlikdә oynayardılar. Sirlәri dә bir olmuşdu
onların. Yaşarın atasının imkanı yaxşı olduğu
üçün Bakıda oğluna hәr cür şәrait yaratmışdı.
Yaşar da bu imkandan, şәraitdәn ağılla vә lazımlı
şәkildә yararlanmışdı.
Qapı döyüldü. Uyğur qapını açdı:
- Salam, xoş gәldin.
- Salam, bağışla, sәni dә birtәhәr elәdim.
- Başın xarabdı?! Gәl, öz evindi. Keç, sәnin üçün
xoruzquyruğu bir çay dәmlәyim.
- Yemәk yemәmişәm e, acından ölürәm.
- Elә indi yaxşı boranı asmışam. Anam kәnddәn
göndәrmişdi. Lәzzәtlidi. Mәn dә iştahsız idim,
yeyә bilmәdim. Yaxşı oldu, iki qardaş birlikdә
yeyәrik.
- Doğurdan? Đndi lap acdım. Ölürәm dә Xanım
xalanın yemәklәrindәn ötrü.
O, pencәyini tәlәsik qonaq otağındakı stolun
üstünә atıb birbaşa mәtbәxә keçdi.
Uyğurun atası astma xәstәliyindәn әziyyәt çәkdiyi
üçün Bakıda yaşaya bilmirdi. Buna görә anası
downloaded from KitabYurdu.org
7
Xanım arvad da onunla kәnddә qalırdı. Bacısı
Tәravәt dә hәmçinin. Tәravәtin iyirmi altı yaşı
vardı. Universitetә daxil ola bilmәsә dә, tibb
texnikumunu
bitirib
kәnddә
“medsestralıq”
edirdi. Demәk olar ki, orda onun hәkim kimi
ә
mәlli-başlı hörmәti vardı.
- De görәk yenә noolub? Bilmәk olmur ki, yemәyi
ağzına
aparırsan,
yoxsa
burnuna.
Yaman
fikirlisәn.
- Әşşi, durduq yerdә başıma iş açdım.
Oturmuşdum oturduğum yerdә. Đndi az qalıram
ki, gizlәnә-gizlәnә yaşayam. Yolda gedәndә dә
elә bilirәm ki, arxadan mәni izlәyirlәr.
- Sәn dә özünә görә deyilsәn axı. Yemәyini ye,
dur çıx get dә. Sәnә nә var axı kim-kimә nә
deyir, kim-kimi söyür?
- Elә danışırsan ki, guya sәn mәnim yerimә
olsan, eyni şeyi etmәzdin. Sadәcә, mәn nә
bilәydim ki, bu adam axmağın tәkidir. Kaş elә
orda o da vurub mәnim burnumu sındıraydı,
mәsәlә dә onunla qurtaraydı.
- Belә baxanda әcәb elәmisәn. Mәn sәnin yerindә
olsaydım, başını da vurub yarardım. Tәbii ki,
gücüm çatsaydı.
- Yox e, gәldin, adam kimi yemәyini ye, çıx get
dә! Yemәkdi dә... tez gәldi, gec gәldi, xoşuna
gәlmәdi... Narazılığın var get müdirә, nә bilim
administratora şikayәt elә. Yoxsa, sәn dur
mәcburiyyәtdәn beş-üç manata görә sәnin
kimilәrinin
qabağını
silib,
yemәk
gәtirәn
ofisianta, özü dә qız uşağına ağzına gәlәn
nalayiq-nalayiq sözlәri de, söy, süfrәni dә dağıt?!
downloaded from KitabYurdu.org
8
Gәrәk bir az möhkәm döyәydim. Aralama-
saydılar... Әsәbilәşirәm e, qardaş. Görәydin yazıq
qız
durub,
necә
maddım-maddım
baxırdı.
Qüruruna toxunulduğu hiss olunurdu. Baxma,
indi nә olsun ofisiantdı, imkanı olsa, bu işlә
mәşğul olmazdı ki... Ora gәlәn sәksәn faiz dә
eyni adamlardı. Hamı onu, demәk olar, tanıyır.
Biri elә mәn. Orda tez-tez yemәk yeyirәm. Bir-iki
dәfә dә sәninlә olmuşuq, yadında deyil?
- Әşşi, sәn dә elә deyirsәn ki... Keçәn hәftә Әligil
Türkiyәdәn gәlәndә getdiyimiz yer deyil?
- Ay sağ ol. Qız da başını aşağı salmışdı, öz işiylә
mәşğuldu.
- Әşşi, boş ver, әcәb elәmisәn döymüsәn. O
kimdi axı?!
- Qızın üstünә qışqıranda tәk idi. Bu dәmdә
kimsә içәri girdi. Gәlib onun yanında oturanda
lap qızışdı. Başladı söymәyә. Mәn dә dözә
bilmәdim. “Әsәbilәşmә, indi gәlәr” - dedim. Istә-
dim
ki,
mәsәlә
sakit
qurtarsın.
Yemәyi
gecikdiyinә görә söyürdü. Qayıdıb mәni dә
söydü: “Sәn kimsәn, sәsini kәs, otur yerindә!”
Onda da mәn heç dözә bilmәdim. Duran kimi,
kәllәni geydirdim sifәtindәn. Burnu getdi işinә.
Camaat başladı aralamağa, mәni itәlәyib çölә
çıxartdılar. Içәri qoymadılar. Elә o gündәn
dalımca adam salıb. Tanımadığım eyni tipli
adamlardı. Sәhәr öyrәndim ki, guya bu, şәhәrdә
“bәrkgedәn” oğlanlardandı. Bir az da pulu-zadı
var, deyәsәn. Đndi mәni öldürtdürәcәk, ya nә
bilim neylәyәcәk...
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |