Microsoft Word Dr. Elif akçA. doc

 

63

 

Tablo 22 :Abortus’un Hemoglobin,Hematokrit ve Ferritin değerlerine etkisi 

 ABORTUS 

Ortalama SS 

p 

HEMOGLOBİN Yok 

11,91 

1,10 

 

 Var 

11,84 

1,39 

,663 

HEMATOKRİT Yok 

33,78 

3,24 

 

 Var 

33,83 

3,85 

,917 

FERRİTİN Yok 

30,12 

20,19 

 

 Var 

27,02 

18,25 

,273 

Tablo 22 ‘de görüldüğü gibi abortus yapan ve yapmayan olgular arasında hemoglobin, 

hematokrit ve ferritin değerleri bakımından istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık yoktur 

(p>0.05).  

 

 

 

Tablo 23 :Küretajın Hb, Hct ve ferritin değerlerine etkisi 

 Küretaj 

Ortalama 

SS  P 

HEMOGLOBİN Yok 

11,88 

1,14 

 

 Var 

12,04 

1,44 

,554 

HEMATOKRİT Yok 

33,77 

3,37 

 

 Var 

34,11 

3,36 

,653 

FERRİTİN Yok 

29,65 

19,71 

 

 Var 

27,30 

21,59 

,602 

Tablo 23 ‘de görüldüğü gibi küretaj yapan ve yapmayan olgular arasında hemoglobin, 

hematokrit ve ferritin değerleri bakımından istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık yoktur 

(p>0.05).  

---

 

64

TARTIŞMA 

 

 Demir  eksikliği  anemisi   (DEA)  dünyada     özellikle     gebelik    sırasında   en   sık 

rastlanılan   anemi   olduğu gibi toplumumuzda  da insidansı  oldukça yüksektir. Yurdumuzda   

daha     önce   yapılan çalışmalarda  % 35  ile  % 56   arasında   değişen değerler  bildirilmiştir 

(7,10,16). 

Ülkemizde  önemli  bir halk sağlığı sorunu olan aneminin etkin yöntemler ile    kontrol  

altına  alınması   gereklidir.  DEA’ nin  önlenmesinde    beş     temel uygulama     önem   taşır.   

Bu    uygulamalar    sırasıyla ,  anemi     prevalansının  saptanması,  beslenme   eğitimi,  demir   

desteği    verilmesi  , viral ,  bakteriyel  ve   parazit   hastalıklarının    kontrolü      ve    demirle  

besinlerin  zenginleştirilmesi gibi aktivtelerdir. 

Dünya Sağlık Örgütü’nün (DSÖ) gebelerde  anemi  prevalansı  %40’tan  az   

saptandığında ulusal demir  desteği önerisi şöyledir:  gebelikte  ikinci trimesterden itibaren 6 

ay süre ile günlük 60 mg demir verilmesi ülke deneyimlerine bağlı önerilmektedir. 

Dünya Sağlık Örgütü ’nün   gebelerde   anemi   prevalansı  %40’tan fazla saptanırsa 

demir desteği önerisi : gebelikte   ikinci trimesterden  itibaren 6 ay ve postpartum 3 ay olmak  

üzere toplam 9 ay süre ile günlük 60 mg demir verilmesi ülke deneyimlerine bağlı 

önerilmektedir. 

Gebelikte  görülen  aneminin,  gebeliğin   üç  trimesteri  arasında  farklılık gösterip 

göstermeyeceğini araştıran birçok çalışma mevcuttur.Bu çalışmalarda saptanan  sonuç, birinci 

trimesterden üçüncü  trimestere gidildikçe  Hb  ve  Hct değerlerinin  giderek azaldığı ve  

aneminin  arttığı olmuştur(11,12,15,16).   Bizim yaptığımız  çalışmada  ise  trimesterler  

arasında Hb,  Hct   ve  ferritin   değerleri  bakımından istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık 

bulunmamıştır(p >0.05).   Biz bunu  gebelerimizin  artık  Doğum Öncesi Hizmeti (DÖH) daha  

sık kullanmasına,  beslenmelerine  daha fazla özen göstermesine ve demir desteği almalarına 

bağladık. 

Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması (TNSA) 2003 verilerine göre Türkiye’ de  ilk  

evlenme yaşı  ortalaması 20’dir  ve  15 – 19  yaş  grubu kadınların Doğu Anadolu’da  %9.1 ‘i,  

Batı  Anadolu’da  %7.1’i,  İç  Anadolu’da ise  %7.5 ‘i çocuk doğurmuş  durumdadır .Yine 

toplam  doğurganlık  hızı, Doğu Anadolu’da %3.6  ve   Güneydoğu   Anadolu’ da   %4.19   

iken,  Türkiye  ortalaması  ise  %2.2  dir. Çalışmamızda  da  toplam  gravida  ve parite  

---

 

65

değerlerinin Doğu ve Güneydoğu Anadolu bölgelerinde diğer bölgelere göre istatistiksel 

olarak anlamlı derecede yüksek olduğu saptanmıştır(p < 0.001). 

İrge  ve  ark. (39)  gebelikte   beslenmeyi   ve   anemiyi  değerlendiren  bir çalışma  

yapmışlardır. Çalışmaya  15 – 49  yaş  grubunda Malatya il merkezinde yaşayan  202  gebe  

dahil  edilmiş  olup  gebelikte  yaşanan beslenme sorunları irdelenmiştir.  Çalışmada   

gebelerin   %81.2 ‘sinin  gebelikte  beslenme  sorunu yaşadığı   ve  %14.9’unun  da  kil, 

toprak   ya  da   sıva   alçı  yeme  eğilimlerinin olduğunu belirtmişlerdir. 

 Beştepe   ve   Bilgin’in   yaptığı   çalışmada (2002), pika   alışkanlığı  olan  gebelerin    

%39.13  ’ ünün     anemik    olduğu   saptanmıştır(36).  Ayrıca        gebe        kadınların % 

20.8‘inin gebelikleri sırasında  sigara  kullandıkları  saptanmıştır.  

Taşpınar ve ark.(2001) gebeleri  %17.2’sinin, Şirin ise %28’inin gebelikleri    sırasında 

sigara içmeyi sürdürdüklerini saptamıştır( 33, 37 ).Ülkemizde   yapılan   

çalışmalarda,gebelerde anemi prevalansını 1997 yılında  yaptıkları    çalışmalarla   Özten ve  

ark. %58,  Başer ve  ark.  %73.3  olarak saptamışlardır(26,27). 

Bizim     çalışmamızda     ise      gebelerdeki     anemi  prevalansı  %85.6  olarak   

bulunmuş  olup   bu çalışmalardan  daha  da  yüksek saptanmıştır. 

Şirin’in çalışmasında(1998) gebelerin %2‘sinin,Özen ve ark.çalışmasında          ise  

gebelerin  %1.8’ inin  gebelikleri   sırasında   alkol   aldığı   saptanmıştır(38).    Bu    

çalışmaların     sonucunda    beslenme   sorunlarının   çözümünde    sağlık  personelinin    

duyarlılığının   arttırılmasını      sağlayacak  hizmet  içi   eğitimlerin    verilmesi, halk   

eğitimleri  yoluyla  toplumsal  duyarlılığın  arttırılması,  prenatal   izlemler sırasında  

beslenmenin değerlendirilmesi ve gerekli eğitimin yapılması, sağlıklı nesiller için önemlidir 

sonucu çıkmıştır.  

Tekbaş ve ark.(40).  430 gebede anemi sıklığını belirlemek üzere yaptıkları 

çalışmalarında, çalışma grubundaki gebelerin % 17.2’sinin anemik olduğunu ve gebelik 

dönemine göre birinci trimesterde anemili olma sıklığı %10.4 iken ikinci trimesterde % 21.5 

ve üçüncü trimesterde ise %27.7 olarak bulmuşlardır. 

Bizim   çalışmamızda   ise   gebelerdeki   anemi   prevalansı % 85.6 olarak bulundu  ve  

trimesterler arasında anemili olma sıklığı açısından anlamlı bir fark saptanmadı(p>0.05). 

Karaoğlu ve ark. (41) Malatya’da  yaşayan  gebelerde anemi prevalansı ve ilişkili  

faktörleri  saptamak  için yaptıkları çalışmada, anemi prevalansını %27.2 olarak  saptadılar. 

---