Azərbaycan Respublikası Prezidentinin İşlər İdarəsinin
PREZİDENT KİTABXANASI
──────────────────────────────────────────
60
göstəricilərinin dəyişkənliyinin yol verilən intervalı, bu zaman o özünün
başlanğıc keyfiyyət müəyyənliyini saxlayır.
BİOSFERƏ ANTROPOGEN TƏSİR – texnoloji məhsullara,
radioaktiv maddəllərlə çirklənmə nəticəsində, atmosferin, çay, dəniz və
okeanların tərkibi və rejiminin dəyişilməsi, onların bir çoxunun, o
cümlədən ən məhsuldar tropik meşələrin tamamilə yox edilməsi.
Təkamül məhsullarının – bir sıra heyvan və bitki növlərinin, onların
birgə yaşayan mürəkkəb sisteminin, yəni biosenozların məhv edilməsi.
Bir çox regionlarda, o cümlədən Azərbaycanda (Xəzər dənizi, Sumqayıt
şəhəri, tuqay meşələri və s.) bu hadisələr təbii fəlakət xarakteri daşıyır.
BİOSFERİN ANTROPOGEN REDUKSİYASI – insanın dağıdıcı
fəaliyyəti (mühitin çirklənməsi, meşələrin məhv edilməsi, bozqırların
şumlanması, sənaye heyvanlarının həddən artıq ovlanması, təşkil
olunmamış turizm, urbanizasiya, qida və dərman bitkilərinin nəzarətsiz
yığılması və s.) nəticəsində biosferin növmüxtəlifliyinin durmadan
(bərpa olunmadan) azalması prosesi. B.a.r.-nın qarşısının alınması üçün
planetin heyvanat və bitki aləminin genetik fondunun qorunması üzrə
qlobal proqram hazırlanmalı, biosfer qoruqlarının, milli parkların,
botaniki bağların, zooloji parkların şəbəkəsi genişləndirilməlidir.
BİOSFERİN BƏRPA OLUNMASI QANUNU – P.Dajero (1957)
tərəfindən irəli sürülmüş bu qanuna əsasən biosferin komponentlərinə
antropogen təsir dayandırıldıqdan sonra o, hökmən öz “itirilmiş
mövqeinə” qayıtmağa cəhd edir, yəni özünün ekoloji tarazlığını və
davamlığını saxlaya (bərpa edə) bilər. Belə ki, meşəsizləşdirilmiş
sahələrdə meşə örtüyü yenidən tədricən bərpa olunmağa başlayır.
BİOSFERİN BUFERLİYİ – biosferin antropogen çirkləndiricilərə
müqavimət göstərməsi (neytrallaşdırması) qabiliyyəti.
BİOSFERİN DƏYİŞMƏ HƏDDİ – biosferin funksiyasını onu
təşkil edən yarımsistemlərin və mühit əmələgətirən komplekslərini
əhəmiyyətli dərəcədə, lakin dönən dəyişmələrə məruz qalan təsir
qüvvəsi.
BİOSFERİN TƏKAMÜLÜ – a) canlı maddələrin xarakterinin
(növlərinin yaranması, inkişafı və məhv olması, biotik qrupların
formalaşması və dağılması); b) bu maddələrdən yaranmış Yer qabığı
kimi biosferin xassələrinin; c) ekosferin xassələrinin; ç) ekosferin
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin İşlər İdarəsinin
PREZİDENT KİTABXANASI
──────────────────────────────────────────
61
(planetin) fasiləsiz, eyni zamanda və qarşılıqlı dəyişilmə prosesi.
BİOSFERİN MƏHSULDARLIĞI – Bir il ərzində onun
biokütləsinin ümumi artımı. Son hesablamalara görə (Uitteker, 1980)
illik (ilk) bitki məhsulu (quru kütlə) 170
⋅ 10
9
t olub 300-500
⋅ 10
2
C
ener. ibarətdir. Bu miqdarın quru fitosenozlarının payına 117
⋅ 10
9
t
düşür. Onun böyük hissəsi (74
⋅ 10
9
) meşələr (xüsusilə tropik zonanın)
verir. Heyvanların illik məhsulu(ikinci) quruda 909
⋅ 10
6
t, cəmi 3934
⋅
10
6
t təşkil edir.
BİOSFERİN SABİTLİYİ – biosferin xarici (kosmik) və daxili
təsirlərə, o cümlədən antropogen təzyiqinə qarşı müqavimət göstərə
bilməsi.
BİOSFERİN STABİLLİYİ – biosferin bufer həcmi – biosferin
xarici (kosmik) və daxili, o cümlədən antropogen təsirlərə qarşı
davamlığı. Elmi-texniki inqilab dövründə B.s. güclü pozulmağa məruz
qalır və ekoloji fəlakətlə üzləşə bilər, onun qarşısı yalnız bütün
bəşəriyyətin ümumi gücü ilə alına bilər.
BİOSESTON – suda asılı vəziyyətdə olan canlı orqanizmlərin
(bakteriyalar, birhüceyrəli yosunlar, ibtidailər və s.) cəmi.
BİOSİD – 1) Bütün varlığı (canlıları) məhv edə bilən maddə; 2)
Geniş ərazilərdə canlıları məhv etmək (məs., hərbi məqsədlə).
BİOSİKL – 1) biosferin ən iri ekoloji hissəsi. Aşağıdakı B.-lər
ayrılır; dəniz, estuari (liman) və daxili su hövzələri. Hər bir B. tərki-
bində çoxlu miqdarda biotoplar olan bioxorlara bölünür. Məs., qum, gil
və daşlı səhralar biotopları səhra bioxorunda birləşir, onlar da meşə, çöl
və s. bioxorları ilə birlikdə qurunun B.-ni təşkil edir. 2) orqanizm
inkişafının faza və mərhələlərinin dəyişilməsi qanunauyğunluqları.
BİOSİSTEMİN
İNFORMASİYASI
– bioloji sistemin
müxtəlifliyinin göstəricisi. Məs. populyasiyaların mürəkkəb cins, yaş,
sahə-etoloji, ölçü və s. strukturu olur; ekosistemlər çox saylı müxtəlif
mikroorqanizm növlərinin populyasiyalarından ibarətdir. Beləliklə,
biosistemin informasiya mənbəyi onun mütəşəkkilliyi sayılır.
BİOSPELEOLOGİYA, SPELEOBİOLOGİYA – mağaralarda
həyatı öyrənən elm. B-nın əsası ruminiya bioloqu E.Rakovise (1907)
tərəfindən qoyulmuşdur. O, mağaraların ekoloji şəraitinin
xüsusiyyətlərini və onların canlı orqanizmlərə təsiri, yeraltı biotaların
təkamül qanunauyğunluqlarını, mağara sakinlərinin çoxalması və
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin İşlər İdarəsinin
PREZİDENT KİTABXANASI
──────────────────────────────────────────
62
coğrafi yayılması və s. tədqiq etmişdir.
BİOSTANSİYA – stasionar bioloji müşahidə yeri.
BİOSÜZGƏC – çirkabı bioloji təmizləyən qurğu. Dairəvi, yaxud
dördbucaqlı çən şəklində olur. Dibi ikiqatdır və qatların arasında azı 0.4
m məsafə qoyulur: içərisinə posa, qranit qırıntıları, çınqıl, keramzit və s.
süzgəc materialı tökülür. Süzgəc təbəqəsinin hünd. 1,5-2 m, dənələrinin
ölçüləri 30-40 mm, alt döşənək təbəqəsi dənələrinin ölçüləri isə 60-100
mm-dir. Çirkab süzgəc materiallarından keçərkən onun üzərində
bakteriya və göbələklərdən ibarət bioloji təbəqə əmələ gəlir. Həmin
təbəqə çirkabın üzvi maddələrini oksidləşdirmək və minerallaşdırmaq
yolu ilə təmizləyir.
BİOTA (yun. biote -həyat) – biosenozun, assosiasiyanın, həmçinin
daha böyük taksonların bitki və heyvanat aləminin növ məcmusu (flora
və fauna). B.-nın orqanizmləri (biontlar) bir-birilə mürəkkəb biotik,
mühitlə isə trasabiotik əlaqələrlə bağlıdır. B. termini ən çox
biocoğrafiyada istifadə olunur.
BİOTAKSİYA, SİSTEMATİKA, TAKSONOMİYA – canlı
orqanizmlərin təsnifatı ilə məşğul olan elmi fənn.
BİOTEXNİYA – faydalı heyvanların sayını artırmaq və
məhsuldarlıq xassələrini yaxşılaşdırmaq məqsədi ilə tətbiq olunan
tədbirlər kompleksi.
BİOTEXNOLOGİYA – bioloji proseslərin, obyektlərin və
materialların sənayedə istifadə olunması. B. – perspektiv sahə olub ətraf
mühitə mənfi təsiri minimuma endirir.
BİOTERMOGENEZ – Kimyəvi energiyanın istiliyə çevrilməsi
biofiziki prosesi. B. proses zamanı hər orqanizm üçün xarakterik olan
temperatur realizə olunur.
BİOTİK AMİLLƏR – orqanizmlərə digər orqanizmlərin təsiri
(bitki və heyvanın bir-birilə və birinin digəri ilə əlaqəsi, yırtıcıların və
parazitlərin təsiri, yemlə təmin etmə və i.a.).
BİOTİK DÖVRAN – bax bioloji dövran.
BİOTİK ƏLAQƏ – biosenozda orqanizmlərin bir-birilərilə
əlaqələrinin müxtəlif formaları.
BİOTİK FAKTORLAR – orqanizmə təsir göstərən canlı təbii
faktorların məcmusu (məs. qida, sıxlıq, parazitlər).
Dostları ilə paylaş: |