Sadıqov Elbrus Cəlal oğlu, Vəliyeva Leyla Əli qızı
288
RESUME
Deportation of 1948-1953. During Soviet rule Armenians continued their
traditional policy of expatriation of Azerbaijanis from the territory of the Armenian
SSR and expansion of its territory at the expense of its neighbors. For
implementation of such a policy Armenians lived in Armenia and abroad it
coordinated their actions that testifies the existence of global strategy for
achievement of “Great Armenia” idea.
Armenian diaspora made use of holding of Tehran conference (1943) appealed
to USSR Foreign Minister V. Molotov to allow Armenians lived in Iran to
transmigrate into USSR. Consent of Joseph Stalin in this question laid basis for mass
deportation of Azerbaijanis from Armenia in 1948-1953.
In 1947 Armenian CC CP Secretary G. Arutyunov appealed to Moscow with
complaint about difficulties in settlement of Armenian migrants and proposed the
cynical idea to transmigrate Azerbaijanis lived in Armenia to cotton-growing regions
of Azerbaijan allegedly with aim to provide labor productivity.
This idea supported by J. Stalin was realized by two Decrees of USSR
Ministers’ Council. First of them “On transmigration of collective farmers and other
Azerbaijanis from the Armenian SSR to Kura-Araks lowland of the Azerbaijani
SSR” of December, 1947 decrees about free-well transmigration of 100.000
Azerbaijanis into lower districts of Azerbaijan in 1948-1950 without any mention of
reasons, mechanism and real circumstances of transmigration.
According to this Decree 10.000 people were to be transmigrated to Azerbaijan
in 1948, 40.000 people – in 1949, 50.000 – in 1950.
Azərbaycanlıların 1948-1953-cü illərdə Qərbi Azərbaycan torpaqlarından deportasiyasına dair
289
РЕЗЮМЕ
Депортация 1948-1953 .В годы советской власти армяне продолжили уже
ставший традиционным методику постоянного выживания азербайджанцев с
территории ССР и расширения своей территории за счет соседей Армении .
Для реализации этой политики армяне жившие в Армении и за рубежом
проявляли общую согласованность действий, что свидетельствует о
существовании глобальной стратегии для достижения идеи «Великой
Армении».
Армянская диаспора, воспользовавшись случаем проведения Тегеранской
конференции (1943) обратилась к министру иностранных дел СССР В.
Молотову, чтобы армян, живших в Иране переселили в СССР. Согласие
Иосифа Сталина по этому вопросу фактически заложило основу массовой
депортации азербайджанцев из Армении в 1948-1953 годах.
В 1947 году секретарь ЦК КП Армении Г. Арутюнов обратился к Москве с
жалобой на трудности размещения переселяемых армян и предложил
циничную идею переселения азербайджанцев, проживающих в Армении в
хлопкосеющие
регионы
Азербайджана
якобы
для
обеспечения
производительности труда.
Эта идея, поддерживаемая И. Сталином, была реализована в двух
постановлениях Совета Министров СССР. Первое из них «О переселении
колхозников и другого азербайджанского населения из Армянской ССР в Кура-
Араксинскую низменность Азербайджанской ССР "принятое в декабре 1947
года создало условие для переселения 100.000 азербайджанцев в нижние
районы Азербайджана в 1948-1950 годах без каких-либо причин, механизмов и
реальных обстоятельств переселения.
Çapa tövsiyə etdi: Dosent Cavanşir Şükür oğlu Sadıqov
Mədəniyyətlərarası dialoq ümumbəşəri dəyərlər sistemi kimi
291
MƏDƏNİYYƏTLƏRARASI DİALOQ
ÜMUMBƏŞƏRİ DƏYƏRLƏR SİSTEMİ KİMİ
Gündüz Süleymanov
AMEA-nın FSHİ-nun “Dinşünaslıq və
mədəniyyətin fəlsəfi problemləri” şöbəsinin
elmi işçisi, fəlsəfə üzrə fəlsəfə doktoru
Açar sözlər: cəmiyyət, mədəniyyət, sivilizasiya, qloballaşma, dialoq, ümumbə-
şəri dəyərlər.
Ключевые слова: общество, культура, цивилизация, глобализация, диалог,
общечеловеческие ценности.
Keywords: society, culture, civilization, globalization, dialogue, universal
values.
XX əsrin sonlarında qlobal miqyasda baş vermiş bir sıra hadisələr dünyanın
siyasi-iqtisadi və mədəni mənzərəsini sürətlə dəyişməkdədir. Dünya mənzərəsini
dəyişmək gücündə olan belə hadisələrə misal olaraq: sovet imperiyasının dağılması
və “soyuq müharibənin” başa çatması; informasiya-kommunikasiya texnologiya-
larının sürətli inkişafı və sosial şəbəkələrin yaranması; mahiyyətcə obyektiv-tarixi
proses olan qloballaşmanın daha da sürətlənərək keyfiyyətcə yeni mərhələyə daxil
olması və s. göstərə bilərik.
Tarixi təcrübə göstərir ki, dünya mənzərəsinin dəyişməsi heç də sadə proses
olmayıb, müəyyən və qeyri-müəyyən kataklizmlərlə müşayiət olunur. Bu həm siyasi,
həm iqtisadi sahələri əhatə etsə də, daha çox problemlər mədəni sahədə yaşanır. Belə
ki, yuxarıda əksini tapmış hər üç hadisə milli sərhədlərin şəffaflaşmasına (ən azı
mədəni anlamda), ayrı-ayrı hallarda millətlər, daha ümumi hallarda isə sivilizasi-
yalararası münasibətlərin mürəkkəbləşməsini şərtləndirir. Hələ 1992-ci ildə yazılan
“Sivilizasiyaların toqquşması” adlı məqaləsində S.Hantinqton qeyd edirdi ki, əgər
indiyə qədər dünya düzəni müəyyən ideologiyalar (1945-ci ilə qədər liberalizm,
kommunizm və faşizm, sonra isə liberalizm və kommunizm) arasındakı balans
üzərində qurulurdusa, indi dünya düzəni sivilizasiyalararası münasibətlər
çərçivəsində bərqərar olur.
Dostları ilə paylaş: |