Gündüz Süleymanov
292
Ümumbəşəri dəyərlər dedikdə insan cəmiyyətinin həyati maraqlarını əks etdirən
və planetin hər bir insanı üçün ümumqiymətli kimi qavranılan varlığın norma və
prinsipləri, həmçinin təbiət obyektləri, insanın maddi və mənəvi fəaliyyətinin
nəticələri başa düşülür (4, s. 1138). İlk dəfə belə dəyərlər Bibilistanda Hammurapinin
qanunlarında öldürməməyə, oğurlamamağa dair məcəllələrdə öz əksini tapmışdır.
Sonrakı dövrlərdə ümumbəşəri dəyərlər sisteminin qurulmasında insan meyarı önə
çəkilir. Bu xüsusilə, insanlar, dövlətlər və xalqlar arasındakı münasibətlərdə “qızıl
qaydanın” zəruriliyini vurğulayan T.Hobbs, F.Volter, J.-J.Russo, İ.Kantın etik
təlimlərində aşkar təzahür edir. Məsələn, C.Lokk hər bir insanın yaşamaq hüququ,
azadlıq, mülkiyyət hüququ kimi dəyərlərin müqəddəsliyi və toxunulmazlığını bəyan
etmişdir. ABŞ-ın Müstəqillik Bəyannaməsində və Avropanın burjua inqilablarının
başlıca ideyaları: “azadlıq”, “bərabərlik”, və “qardaşlıq” kimi ümumbəşəri dəyərlər
götürülmüşdür. Bütün bu dəyərlər sonralar BMT-nin müvafiq sənədlərində öz əksini
tapmışdır.
XIX əsrin sonu XX əsrin əvvəllərində Qərbin bir sıra görkəmli alimləri
sivilizasiyaların yaranması və toqquşmasından tez-tez danışmağa başlamışlar. XX
əsrdə böyük ingilis tarixçisi, filosofu və sosioloqu A.Toynbi özünün
“Sivilizasiyaların toqquşması” və digər əsərlərində sivilizasiya haqqında aşağıdakı
ideyaları təbliğ edirdi: “Sivilizasiyalar yaranırlar, inkişaf edirlər, sınırlar, süquta varıb
dağılırlar. Bəşəriyyətin vəzifəsi – yeni sivilizasiya yaratmaqdan ibarətdir” (2).
Doğrudan da, sivilizasiyaların yaranması, inkişafı, süqutu və dağılması ayrı-ayrı
zamanlarda müxtəlif ziddiyyətlər və qarşıdurmalar sayəsində baş vermişdir. Reallıq
olan budur ki, Qərb-Şərq ziddiyyətləri və qarşıdurmalarının minilliklərlə davam edən
tarixi danılmazdır. Lakin xristianlıq və islam dinləri yaranıb, dünya dininə
çevrildikdən sonra isə bu qarşıdurmalar, həmin dinlərə etiqad edən xalqlar və
dövlətlər tərəfindən dinlər əsasında yaradılan və onların adları ilə bağlı maddi-
mənəvi dəyərlərinin əsasını təşkil edən sivilizasiyalar – bütpərəst, yəhudi, xristian və
islam sivilizasiyaları arasında davam etdirilmişdir. Bəşəriyyət artıq bu reallığı dərk
etməyə başlamışdır ki, dünyada mövcud olan sivilizasiyalar yanaşı yaşayıb
əməkdaşlıq edə bilərlər və etməlidirlər. Onlar müəyyən dərəcədə bir-birini daha da
təkmilləşdirə bilərlər. Qeyd olunanı və elmi-texniki inkişafın müasir səviyyəsi ilə
bağlı olan dünyadakı quruluşun real vəziyyətini nəzərə alaraq, müxtəlif
mədəniyyətlər arasındakı əlaqələrin gücləndirilməsi zərurətini anlamaq olar.(1, s. 62)
Müasir dövrdə mədəniyyətlər arasında dialoq prosesində ümumbəşəri dəyərlər
sisteminin yeri və rolu elmi-nəzəri maraq doğurmaya bilməz. Çünki dialoq
prosesinin bütövlükdə baş tutması tərəflər arasında ilkin razılaşdırılma prinsipləri
Mədəniyyətlərarası dialoq ümumbəşəri dəyərlər sistemi kimi
293
olmadan mümkün deyil. Fikrimizcə, ümumbəşəri dəyərlər məhz belə prinsiplərdən
təşkil olunur. Qeyd etmək lazımdır ki, mədəniyyətlərarası dialoqun dövrün ziddiyyəti
və əsas təmayüllərini ehtiva edən əsas problemə çevrilməsi, həm də qloballaşma
prosesləri ilə sıx bağlıdır. İnformasiya inqilabının baş verməsi və qlobal informasiya
şəbəkəsinin formalaşması ilə keyfiyyətcə yeni mərhələsinə qədəm qoymuş
qloballaşma prosesi mədəniyyətlərarası dialoqu günün tələbinə çevirmişdir. Təsadüfi
deyildir ki, qloballaşma problemləri və sivilizasiyaların qarşılıqlı təsirləri, onların
bütün bəşəriyyət üçün faciəyə çevrilə biləcək toqquşmasının qarşısının alınması və
sivilizasiyalararası lokal münaqişələrin tənzimlənməsi geniş ictimaiyyət nümayən-
dələri və tədqiqatçıların diqqətini özünə cəlb etmişdir. Bəşəriyyətin inkişafının
müasir mərhələsində mədəni universallaşma təmayülləri xüsusi aktuallıq kəsb edir və
yeni strategiyaların və praktiki həllərin axtarışını zərurətə çevirir. Lakin bununla
yanaşı, sivilizasion fərqlərin mütləqləşdirilməsi və mədəniyyətlərarası münaqişələrin
sülh yolu ilə tənzimlənməsini istisna edən yanaşmalar da az deyil. Məsələn,
S.Hantinqtona görə, yaxın gələcəkdə münaqişə və toqquşmalar daha da artacaq, eyni
zamanda vahid bəşəriyyətdən söhbət belə açmaq mümkün olmayacaq (3, s. 537).
İndi isə sivilizasiyaların yaranıb inkişaf etməsində və bir-biri ilə qarşılıqlı əlaqə
və münasibətlərində maddi və mənəvi dəyərlərin yerini müəyyənləşdirək. İlk
növbədə onu qeyd edək ki, iqtisadi inkişaf, elm və texnikanın tərəqqisinin ictimai
inkişafda həlledici amil olmasına baxmayaraq, onlar sivilizasiyaların müxtəlifliyini,
orijinallığını fərqləndirən amilə çevrilmirlər. Belə ki, müxtəlif ölkələrin iqtisadi və
texnoloji inkişaf səviyyələrinin dinamikası onu deməyə əsas verir ki, bu ölkələr yenə
də məxsus olduğu sivilizasiyalı identikliyi qoruyub saxlayırlar. Bu vəziyyət ölkələrin
hətta öz iqtisadi suverenliyini itirdikdə belə yenə özünü doğruldur. Məsələn,
Hindistan və Çin, öz iqtisadi inkişaflarının müəyyən dövrlərində Qərbdən asılı
vəziyyətə düşsələr belə, yenə də orijinal, özünəməxsus sivilizasiya olaraq qalmışlar.
Bir çox tədqiqatçıların, o cümlədən rus tədqiqatçısı Y.B.Yakovetsin fikrinə görə,
sosial-siyasi quruluşlardakı fərqlilik də sivilizasion identikliyə təsir etmir. Bunu
müxtəlif sosial-siyasi rejim və sistemlərin bir-birini əvəzlədiyi Qərb, Rusiya və Çin
sivilizasiyalarının inkişaf tarixi də təsdiqləyir.
Ümumilikdə belə nəticəyə gəlmək mümkündür ki, sivilizasiyalar arasında
fərqlilik əsasən sosiomədəni sahəyə aiddir. Sivilizasiyaların oxşarlığı və ya
fərqliliyini müəyyənləşdirən əsas əlamətlər məcmusu məhz bu sferada axtarılmalıdır.
Sosiomədəni sahənin nüvəsini isə əsas elementləri elm, təhsil, etika, mədəniyyət və
din olan mənəvi istehsal sahəsi təşkil edir. Burada əsas problem sadalanan
elementlərdən hansının həlledici əhəmiyyət kəsb etməsini müəyyənləşdirməkdir. İlk