I Türkoloji Qurultayın 90 illiyinə həsr olunmuş beynəlxalq konfrans:
TÜRKOLOJİ ELMİ-MƏDƏNİ HƏRƏKATDA ORTAQ DƏYƏRLƏR VƏ YENİ ÇAĞIRIŞLAR (II hissə)
102
söz olaraq işlənmə yerindən, həcmindən, hazırlanma materialından asılı olmayaraq hər cür qabın
adını ifadə edir. Qab sözü cəmlik, çeşidlik anlamında işlənən zaman qacaq ilə birlikdə işlənərək
qab–qacaq ifadəsini meydana gətirir.
Burada ədəbi dildən fərqlənən qab–qacaq adları bildirən terminoloji leksikanı quruluşuna və
mənşəyinə görə təsnif etmək olar. Quruluşuna görə bu sözlər həm sadə, həm düzəltmə, həm də
mürəkkəb olur. Mənşəyinə görə isə həmin sözləri əsl Azərbaycan terminləri və alınmalar kimi
qruplaşdıra
bilərik.
Azərbaycan dilinin lüğət tərkibi öz mənşəyinə görə yekcins deyil. Azərbaycanlılar
tarixən
müxtəlif etnik qruplarla qarşılıqlı əlaqədə olmuşlar ki, bu da dilin müxtəlif yaruslarında olduğu
kimi, leksikasında da izini qorumuşdur. Azərbaycan dili şivələri də bu qarşılıqlı təsirdən kənarda
qalmamışdır. Dialekt leksikasının dil mənbəyindən danışarkən qədim türk–Azərbaycan və alınma
qatını izləmək məqsədəuyğundur. Bu sahədə toplanan faktiki dil materialları belə bir fikir
söyləməyə imkan verir ki, Azərbaycan dili dialekt və şivələrində əsl türk Azərbaycan mənşəli sözlər
ön planda durur. Azərbaycan dilindəki sifətlər, əvəzliklər, saylar, fellərin, demək olar ki, əksəriyyəti
dilimizin özünəməxsus qədim sözlərdir.
Burada işlənən sadə, əsl Azərbaycan dilinə məxsus olan dialekt leksemlərə aşağıdakıları
nümunə göstərə bilərik: çömçə, küp, cam, pa:ş//parç, xum, te:ş//teşt, tava, təx′nə, tabax, bərni,
bulut//bulud, seyin//sehin, sənəx′, bardax, məjmehi, bayda, sərniş//sərnic, lüleyin ; ərsin
və s.
Azərbaycan dili baxımından sadə söz kimi qəbul edilən alınmalara aşağıdakıları nümunə
göstərə bilərik: quruşqa; masqor; darelka//tarelqa;
matra; zir//zer;
kuzə//kuze;
isdəkan//istikan;
sanavar//simavar//sinavar; bojqa// boşqa//boçqa; biton; qasturka//kasdurka; badnus.
Naxçıvan dialektində işlənən qab–qacaq adlarının bir çoxu leksik şəkilçilərlə düzəlmiş
leksemlərdir. Bunlara aşağıdakıları nümunə göstərə bilərik: küp+ə; dib+əx′; süz+əx′; dol+ça
; qazan+ça; ləyən+çə; aç+ar;
çal+x+ar; kündə+gir; kəf+gir; yaxın+keş; süz+gəc; ayax+lı//əyəx+lı<üzərində
xəmir yaymaq üçün torpaqdan hazırlanmış əşya>; qapax+lı; qulp+lu; sap+ıl+ca (bu söz sap
kökündən və lı+ca şəkilçilərindən ibarətdir. Deyilişi asan olsun deyə l-ı yer dəyişməsi baş
vermişdir); qulp+lu+ca; ağız+dıx; boğaz+dıx; asma+lıx; qaşıx+lıx.
Naxçıvan dialektində də Azərbaycan dilinin digər dialekt və şivələrində olduğu kimi, qab-
qacaq adları mürəkkəb söz və söz birləşməsi ilə ifadə olunur. Məs.: birəlli//tayəlli//təkəlli
üçün istifadə edilən qulplu mis parç>; gudul küpə; mis qablama; saxsı
ləyən//lə:n; paxır qazan; qara aftafa//qara aftaha; yekə çömçə və s.
Burada hər iki komponenti isim və ya isimləşmiş leksik vahidlərlə ifadə olunan, birinci
komponenti qeyri-müəyyən yiyəlik hallı, ikinci tərəfi mənsubiyyət şəkilçili isimlərdən ibarət ev
əşyalarının adını bildirən söz birləşmələri və mürəkkəb sözlərə daha çox təsadüf olunur. Məs.: el
qazanı//eysan qazanı; el samavarı//el sinavarı//el simavarı; xəmir təx'nəsi; çörəx' taxdası; paltar
vannası; süd maşını; dibəx' daşı; su daşı; təndir şişi; küflə tıxacağı
ağzını qapamaq üçün köhnə pal-paltardan hazırlanmış əşya>; kül qabı; qənd qabı; sac ayağı//sac
əyağı; yağ qabı; bal maşını.
Naxçıvan dialektində ikinci komponenti feli sifətlə ifadə olunan mürəkkəb sözlər də qab-qacaq
adı bildirir ki, burada ikinci tərəf artırıldığı əşyanın gördüyü işi, hərəkətlə ifadə olunan əlaməti
bildirir: cəvizqıran; qavırqaəzən, qətqıran, aşsüzən; südsüzən; qurudəzən//əngənəx'; əppəx'yapan;
qazanqapan //tutacağ//tutqaç//tutqaş.
Azərbaycan dilinin tədqiq olunmuş dialekt və şivələrində olduğu kimi, Naxçıvan dialektində
də yatacaqla bağlı terminlər o qədər də çox deyil. Şübhəsiz ki, bu, yatacaqla bağlı əşyaların
çeşidinin ümumiliyi və azlığı ilə bağlıdır. Regionda işlənən bu sahə terminləri ədəbi dildən və
dilimizin digər dialekt və şivələrindən fonetik və semantik cəhətdən fərqlənir: Tax//taxt//taxd
çarpayı>; qarafat//qaravat; balınc//balıç//nazbalış. Bu mənanı Gəncə
dialekti və Salyan, Ağcabədi, Ağdam, Bərdə şivələrində başaltı (1, s.36) sözü bildirir.
I Türkoloji Qurultayın 90 illiyinə həsr olunmuş beynəlxalq konfrans:
TÜRKOLOJİ ELMİ-MƏDƏNİ HƏRƏKATDA ORTAQ DƏYƏRLƏR VƏ YENİ ÇAĞIRIŞLAR (II hissə)
103
Yasdıx//yasdığ. Bu söz qədim sözlərimizdən olub, tarixi abidələrimizin dilində də
işlənmişdir: “Bir yasdıqda baş qoyduğum” (6, s. 53). Qeyd edək ki, Culfa şivələrində yastıq əvəzinə
bağlama sözü işlənir.
Döşəx'. Bu leksik vahid də yazılı mənbələrimizdə özünü göstərir: məs.: “Ta kim sası
dinli kafirin döşəyinə varmayasan!” (6, s. 36).
Yorqan. Yorqan, döşəx' terminləri ilə bağlı olaraq onu qeyd etmək lazımdır ki, bu
terminlərin ifadə etdikləri əşyaların materialından və nə məqsədlə hazırlandığından asılı olaraq
çeşidləri ifadə edən terminlər də özünü göstərir: yun döşəx', panbıx döşəx', cehiz yorqanı, ərgən
yorqanı, yay yorqanı, kürsü yorqanı və s.
Barxana. Barxana “ev şeyləri, ləvazimatı, avadanlıq, cehiz”
mənasında Qazax, Çəmbərək, Şəmkir, Tərtər, Tovuz dialekt və şivələrində; “qıza verilən cehiz”
mənasında Qazax, Şəmkir, Zəngilan dialekt və şivələrində; “boxça, bağlama” mənasında Qarakilsə,
Laçin şivələrində (1, s.34); “oğlan tərəfindən qız evinə meyvə sovqatı” mənasında Meğri
şivələrində (4, s.419) qeydə alınmışdır.
Mitil
. Bu leksik vahid Şəki dialektində “yorğan-döşək astarı”
mənasında qeydə alınmışdır. A. Vəliyev mitil sözünün “yorğan-döşək” mənasında Göyçay keçid
şivələrində işləndiyini və bu sözün “Türk dilinin Ərzurum, Sivas, Elazığ və s. şivələrində
mitil//mitel şəklində “üzsüz yorğan, döşək və yataq” mənasında işləndiyini qeyd edir (7, s.57).
Fərməc//fərməş//marfaş . Dialektoloji lüğətlərdə bu leksik
vahid farmaş şəklində, mərfəş şəklində eyni mənada və Şəki dialektində isə paltar sərilən yer (1,
s.185) mənasında qeydə alınmışdır.
Yüx' . Naxçıvan dialektində yüx' (yük) sözü ilə bağlı
yükaltı<üzərinə yorğan-döşək yığmaq üçün hazırlanan əşya>; yüküzü
örtük> və s. sözlər də işlənir.
Döşəx'çə. Bu mənanı Ordubad dialektində dizdöşəyi (1, s.147), Quba, Massalı,
Şərur, Salyan, Füzuli və Şamaxı dialekt və şivələrində isə nalça (2, s.411) sözləri ifadə edir.
Milçəx'dan//miçətgən.
Yüyrüx'//yüyürüx'//nənni. -Uşax yüyrüx'də irahat olur. Əvdə
dirəx'lərin arasınnan asardıx nənnini, kimdi indi nənni asan. Şivədə yüyrüx' ismindən yürgələ
(mək) feli də işlənir. Yüyrüyü hərəkət etdirmək mənasında yüyürüx'//yü:rük//yürük (2, s.637) leksik
vahidi Zəngilan, Şirvan, Cəbrayıl şivələrində “beşik, nənni” mənalarında qeydə alınmışdır.
Naxçıvan dialektində yatmaq üçün ayrılmış, hazırlanmış yer də müxtəlif terminlərlə ifadə
edilir: çardax. -Çardağı bağmannar
midaxıl vaxdı bağda, bostançılar bostanda qurallar.
Səki. -Səkilərdə qışda nökər-nayıb
yatarmış əvvəllər.
Dam. -Qabaxlarda yay girməmişdən çıxıb damda yatardılar.
Kətil. -Maşallah, həyətlərdə elə kətillər
düzəldiblər kin, iki-üş mərtəbə, əvdən qəlbi.
Dialektoloji lüğətdə kətil sözü Quba dialektində “ev tikərkən hər 3-4 kərpicdən sonra uzununa
qoyulmuş ağac” (1, s.279) mənasında qeydə alınmışdır.
Bölgədə bunlarla yanaşı ədəbi dilimizdə olan yatacaqla bağlı terminlər də işlənməkdədir.
Naxçıvan dialektinin lüğət tərkibində ev əşyalarının adını bildirən leksik vahidlər o qədər də
geniş yer tutmur. İşlənən terminlərin isə əksəriyyəti alınmalardır. Elə buna görə də ədəbi dillə
müqayisədə dialektal fərq özünü fonetik cəhətdən göstərir: qıreslo; işqaf//işqab<şkaf>;
kitab işqabı; istenka; etajerqa; qabax istolu//qavax işdolu; tabredqa ; tufar
işqabı//dufar işqafı; paltar işqafı; quxna mebeli//quxni mebeli; yatax mebeli; servat//servand və s.
Əsl Azərbaycan sözlərinə aşağıdakıları misal gətirmək olar: sandıx, ikiqulplu sandıx, sandıqça,
mücürü, ayna, bədənnamə ayna, aynalı qaravat.
Naxçıvan dialektinin lüğət tərkibində maraqlı qatlardan biri də məişətdə işlədilən alət adlarını
bildirən söz qrupudur. Bu qrupa daxil olan leksemləri semantikasına görə aşağıdakı kimi təsnif
etməyi məqsədə uyğun bildik: