20
şə
ffaflıq və hesabatlılığın yaradılmasına ciddi əngəllər doğura bilir. Məsələn,
Azərbaycanın müstəqilliyi dövründə qəbul edilmiş, demək olar ki, bütün iqtisadi
qanunlarda “keçid müddəaları” və ya “keçid dövrü” anlayışları təsbit olunmaqla bu
normativ aktların, xüsusilə prinsipial müddəaların tətbiqində “yumşaq eniş” üçün
şə
rait yaradılmışdır. Bu, özünü qanunvericilik aktlarına, onların qəbulunun ertəsi
günündən başlayaraq “zəruri düzəlişlər” tələb olunmasında göstərir.
Azərbaycanda şərti olaraq, iqtisadiyyatın tranzitivlik xarakterinin xüsusiy-
yətlərinə aid edilə biləcək və ölkəmizdə iqtisadiyyatın dövlət idarəetməsi
təcrübəsində şəffaflıq və hesabatlılığa çox ciddi zərər vuran mühüm məqamlardan
biri də, bütövlükdə, iqtisadi proseslərin monitorinqi, uçotu və qiymətləndi-
rilməsinin metodologiyası və statistikasının aparılması üzrə mövcud yanaşmalar
hesab olunmalıdır. Qeyd olunan şərtiliyin mahiyyəti ondadır ki, müvafiq
metodologiya və statistik yanaşma bir növ planlı idarəetmə dövründən qalan miras
kimi də dəyərləndirilə bilər.
Ölkəmizdə iqtisadi uçotun çağdaş durumu iqtisadi proseslərin “bircinsli”
ölçülməsinə və qiymətləndirilməsinə əsas maneələrdən biridir. Bir çox hallarda
mərkəzi idarəetmə orqanlarının, ayrı-ayrı ekspert və mütəxəssislərin iqtisadiyyatda
baş verən proseslər haqqında fərqli şərhlərinin (bəzi hallarda isə bir – birini inkar
edən şərhlərin) əsas səbəblərindən biri, məhz onların “geniş” mənada reprezentativ
olmayan, qeyri-adekvat informasiya tutumlu iqtisadi parametrlərə istinad etməsi
hesab olunmalıdır.
Lakin qeyd etmək lazımdır ki, idarəetmə üzrə partnyorların yuxarıdakı
səbəblərdən nəticə etibarı ilə fərqli informasiyalarla işləməsinin, liberal bazar
təsərrüfatçılıq modelinə xas – “informasiyanın asimmetrikliyi” kimi xarakterizə
olunan “bazar fiaskosu” ilə ciddi əlaqəsi yoxdur. Bununla belə, məşhur
“ nformasiyanın dörd qanunu”nu nəzərə aldıqda yaranmış şəraitin zəruri
informasiyanın obyektivliyinin ciddi şəkildə pozulmasına səbəb ola biləcəyi real
görünür.
Tranzitiv iqtisadiyyatlı ölkələrdə sosial-iqtisadi proseslərin idarə olunması,
son dövrlərdə, sanki yeni bir paradiqma almışdır: iqtisadi açıqlığın artması, bir
21
tərəfdən hökumətin iqtisadi proseslərə təsir imkanlarını azaldır, digər tərəfdən isə
iqtisadiyyatın ictimailəşməsi və beynəlmiləlləşməsi inkişafın idarə olunmasında
ictimai nəzarətin rolunu və demək olar ki, müvafiq informasiyanın rolunu hədsiz
artırır. Son 1-2 il ərzində dünya iqtisadiyyatını bürümüş və getdikcə dərinləşən
iqtisadi böhranın cari dərsləri sübut edir ki, iqtisadi idarəetmədə formalaşmış ifrat
liberal dəyərlərə əsaslanan tənzimləmə konsepsiyalarına yenidən baxmağa böyük
ehtiyac vardır. Belə vəziyyətdə isə iqtisadi sistemdə yaranan şərait və
xüsusiyyətlərin, meydana gəlmiş və həllini tələb edən problemlərin aktuarial şərhi
olduqca vacib hesab olunmalıdır.
Beynəlxalq iqtisadi böhranın ilk dərsləri sırasında yeni və ya nisbətən yeni
nəzəri ideyalarla yanaşı, əhəmiyyətlilik baxımından isə bəlkə də ön cərgələrdə,
A.Smitin “bazarın gözəgörünməz əli” ideyası və “dövlətin gecə qoruqçusu olması”
təklifinə yeni münasibət dayanır. Məsələn, məşhur C.Soros iddia edir ki, “Müasir
böhranın səbəbləri kənarda deyil. Onun yaranmasını sistemin özü
şə
rtləndirmişdir”. 2008-ci ildə dünya ölkələrinin, ilk növbədə, iqtisadi cəhətdən
güclü ölkələrin böhrana qarşı mübarizəsinə rəğmən, riskləri bölüşdürmək əvəzinə,
dünya maliyyə sistemi onları daha da artırır.
Neoliberal ideyanın “görünməz əli” işləmir. Bu baxımdan, artıq bir çoxları
C.Stiqlisin “bazarda görünməz əlin görünməməyinin səbəbi ondadır ki, belə əl
burada yoxdur” fikrini dəstəkləyirlər. Doğrudur, əslində, liberal iqtisadi
münasibətlərdə dövlətin tamamilə iştirak etmədiyini söyləmək olmaz.
qtisadçıların bir qismi “bazarın boşluqları” ilə “dövlət tənzimləməsinin
boşluqlarının” eyni tərtibli olması kimi qiymətləndirməni daima müdafiə
etməmişlər və biz də hesab edirik ki, bu doğru qiymətləndirmədir. Akademik
L.Abalkinin fikrincə isə, “...Prinsip etibarı ilə, dövlətin iqtisadiyyatda iştirakının
zəruriliyinin əksi heç vaxt aktual olmayıb, həmişə belə iştirakın obyekt və
subyektləri, əhatə dairəsi və sərhədləri, forma və üsulları, social dəyəri, meyilliyi
və istiqamətləndirilməsi müzakirə predmeti olmuşdur”. Lakin nəzərə almaq
vacibdir ki, iqtisadi idarəetmədə mühüm məsələlərdən biri məqsəd funksiyasının
formalaşdırılmasıdır. Bu məsələnin universal həlli indiyədək yoxdur və təcrübədə
22
ə
n çox istifadə olunan yanaşma Tinberqen bərabərsizliyinə və “prioritetlərin
seçiminə” əsaslanan yanaşmadır.
Eyni zamanda müasir dövlət tənzimləməsi nəzəriyyəsinin əsasını qoymuş
C.M Keynsin “Hadisələr və faktlar arasında müəyyən əlaqə var, lakin bu əlaqəni
heç də həmişə ölçmək olmur” fikrinin doğruluğunu qəbul etmək olmaz. Təcrübə
göstərir ki, iqtisadi informasiyanın keyfiyyətini artırmaqla, onun dolğunluğu,
doğruluğu və şəffaflığını təmin etməklə yuxarıda qeyd edilən ölçməni təmin etmək
olar.
nformasiyanın dolğunluğu iqtisadi siyasətin bu hissəsində təsiri olan, ölçülən
bütün parametrlərin analitik sintezi vasitəsi ilə təmin edilir. Doğrudur, burada əsas
məqam məqsədin seçimindən və müvafiq analitiklərin bacarığından asılıdır.
Faktiki olaraq, bu mərhələdə sintetik göstəricilərin üstünlük təşkil etdiyi yeni
sistem formalaşdırılır. nformasiyanın doğruluğunu onun formalaşdırılması və
ölçmə mənbələrinə görə qiymətləndirmək olar. Bu zaman ən vacibi müvafiq
göstəricilərin qarşılıqlı uyğunluğu və bir-birini təsdiqləməsidir.
nformasiyanın şəffaflığı onun dolğunluğunu və doğruluğunu ifadə edən
xüsusiyyətlərin mövcudluğu və informasiyanın bütün maraqlı tərəflər üçün
ə
lçatanlığı ilə müəyyənləşir.
Fikrimizcə, yuxarıda qeyd olunan xüsusiyyətlərə malik olan informasiyanın
formalaşdırılması üçün aşağıdakıların həyata keçirilməsi vacibdir:
1. qtisadiyyatın idarə edilməsi terminlərinin eyniliklə qəbul edilən
qlossarisinin yaradılması;
2. qtisadi informasiyanın standartlarının yaradılması;
3. qtisadi qanunvericiliyin yeni informasiya standartları və qlossari ilə
uyğunlaşdırılmasının təmin edilməsi.
Dünya iqtisadiyyatını bürümüş və özünün xarakteri və miqyasına görə
“Böyük tənəzzül”lə müqayisə edilən müasir qlobal maliyyə-iqtisadi böhranının
səbəblərini araşdıran çoxsaylı tədqiqat mərkəzləri, beynəlxalq iqtisadi qurumlar və
ayrı-ayrı analitiklər böhranın baş verməsi səbəbləri sırasına iqtisadi proseslərin
uzun müddət ərzində gedişi haqqında düzgün və dolğun məlumatların ortada
Dostları ilə paylaş: |