132
ilə insanların təbii hüquqları reallaşır, gerçəkləşir. Dövlətin
başlıca
funksiyası
elə
insanların
təbii
hüquqlarını
reallaşdırmaqdan, gerçəkliklərə çevirməkdən və bu yolla təmin
etməkdən ibarətdir. Dövlətin əsas funksiyası həm də insan
hüquqlarını normalarla əks etdirməklə onu müdafiə etməkdən
ibarətdir. Hüququn normalarda əksini tapması və müdafiəsi
prosesləri də hüquq normaları ilə yerinə yetirilir. Yəni, insan
hüquqları icra olunmaq baxımından silsilə xarakter kəsb edir,
hüquq normaları sistemi bir sahədə digər hüquq normaları
sistemini həm təmin edir, həm də müdafiəsini həyata keçirir.
Məsələn, məhkəmə sisteminin fəaliyyəti pozulmuş hüquqların
bərpasını təmin etmək məqsədilə təşkil olunur. Bu bərpa-
müdafiə fəaliyyəti də hüquq normaları ilə təmin olunur.
Deməli, hüquq normaları sistemləri daima bir-birilərini
şaxələndirmək və inkişaf etdirmək funksiyasını həyata keçirir.
Hüquq normaları daimi mövcud olur, lakin tətbiqi zamanı
və zəruri şəraitləri meydana gələndə tətbiq olunmağa, həmin an
üçün aşkarlanmağa başlayır. Məsələn, qadınlara uşaqlara görə
hamiləlik və doğuş məzuniyyəti ilə yanaşı, analıq məzuniyyəti
də verilir. Bu vəziyyəti tənzim edən hüquq norması daimi var.
Lakin o halda tətbiq olunur ki, uşaq dünyaya gətirmiş anaya iş
yerindən uşaq dünyaya gələn kimi analıq
məzuniyyəti verilir və
rəsmiləşdirilir.
Dövlətin başlıca məqsədi həm öz daxilində, həm də başqa
dövlətlərdə öz vətəndaşlarının hüquqlarını təmin etməkdən və
müdafiə etməkdən ibarətdir. Dövlət həmçinin
əcnəbilərin və
vətəndaşlığı olmayan şəxslərin də hüquqlarını təmin etməyi öz
funksiyasına aid edir və öhdəlik və məsuliyyət kimi qəbul edir.
Bu funksiya, vəzifə, öhdəlik və məsuliyyət həm daxili siyasi-
hüquqi sistemlər vasitəsilə təmin olunur, həm də beynəlxalq
münasibətlər sistemləri ilə yerinə yetirilir. Daxili siyasətdə
qanunvericilik aktları, beynəlxalq münasibətlərdə isə hüquq
normaları böyük rol oynayır. Beynəlxalq normalar daxili
qanunvericiliklə elə daxili qanunvericiliyin tərkibinə çevrilir.