109
kriteriyalarla müəyyən olunur və fərqli əlamətlərə görə dərk
etmək prosesləri həyata keçirilir. Belə qəbul etmək olar ki,
əlamətləri fərqləndirən, hərəkətləri xassələndirən və təsnif
edən hər bir amil, fakt kriteriya ola bilər. Kriteriyalar həm
ayrıcı, həm də bölücü funksiyalara malik olur. Kriteriyalar
ümumiləşdirməni təmin etməklə yeni sistemlərin yaranmasını
təmin edir. Kriteriyalar hər bir sistemin, sistem tərkibində
olan yarımsistemlərin, element birləşmələrinin, bir-birindən
tam ayrılmayan və ümumilikdə bir-birinə tərkib olan
hissələrin özünəxas əlamətlərini ayrıd etmək üçün istifadə
olunur. Kriteriyalar istinad kateqoriyaları kimi mühüm
əhəmiyyətə malik olur. Bütün elementlərin tutumunu, həcmini
və fəaliyyət xüsusiyyətlərini məhz kriteriyalar müəyyən edir.
Kriteriyalar müəyyən predmetlərdə və obyektlərdə düşüncə
ölçülərinin əsasını təşkil edir. Kriteriyaları siqnallar müəyyən
edir, əlamətlər formalaşdırır. Bu əlamətlər də elementlərin
xassələrini müəyyən edir. Məsələn, fəlsəfi kriteriyalar fəlsəfi
düşüncələrin əsasında dayanır və düşüncələrin tərkib
hissələrini meydan gətirir. Düşüncələrin əlamətlər əsasında
formalaşmasını və əlamətlərin tərkib hissələrinin ayrılmasını
və bununla da hissə və bütövün xassələrinin müəyyən
olunmasının əsaslarını ortaya çıxarmış olur. Həyatın bütün
prosesləri düşüncələrdə, dərk etmə proseslərində, qavramada
müəyyənedici
kriteriyalara
tabe
olur.
Müəyyənedici
kriteriyalar sistemlərin meydana gəlməsinin (məsələn,
müxtəlif məkanlarda olan sistemlərin) əsaslarını üzərə çıxarır.
Müəyyənedici kriteriyalar hadisələrin, faktların və bu faktları
və hadisələri təşkil edən elementlərin əsaslarından irəli
gələrək tərkibin və formanın müqayisəli məzmununu təşkil
edə bilir.
Fəlsəfi kateqoriyalar kriteriyalar olaraq müəyyənedici
əsasları yerinə yetirir. İnsanlar müəyyənedici kriteriyalar
(burada məkan, ölçü, zaman, kəmiyyət, keyfiyyət, ziddiyyət
110
və s.) əsasında öz fəaliyyət istiqamətlərini müəyyən edirlər.
Müəyyənedici kriteriyalar ölçülərin əsaslarını təşkil edir.
Ölçülər də dəyərləri meydana gətirir. İnsan hüquqları
anlayışları da məhz müəyyənedici əhəmiyyət kəsb edir, eləcə
də öz daxilində dialektik məntiqi üsullarla çoxlu sayda
müəyyənedici kriteriyaları birləşdirir. İnsan hüquqlarının dərk
olunması və onun beyində obrazlanması elə fəlsəfi
kateqoriyalarla şərtlənir.
Fəlsəfi kateqoriyalar predmetə münasibətdə, obyektə
münasibətdə düşüncə ölçüləridir. Fəlsəfi kateqoriylar həm
düşüncələri vəhdətdə görür, həm də tərkibdə axtarır.
Əlamətlərinə görə növlərə və cinslərə ayrılma elə
kateqoriyalarla həyata keçirilir. Deməli, fəlsəfi kateqoriyalar
təsnifedici amillər kimi önəmə malik olurlar və bizim təbiət
hadisələrinə olan anlayışlarımızın əsasını təşkil edir. Fəlsəfi
kateqoriyalar mülahizə, ittiham, əlamət məzmunlu ifadələr
kimi başa düşülür.
Fəlsəfi
kateqoriyalar
insanların
anlayışlarını,
təfəkkürlərini universallaşdırır, ümumiləşdirir, eləcə də
konkretləşdirir. Fəlsəfi kateqoriyalar əlamətlərin (hadisələrin
əlamətlərinin) müəyyən olunmasının əsaslarında dayanır.
İnsan hüquqları tərkib baxımından zəngin olduğundan onun
tərkibini fəlsəfi kateqoriyalarla dərk etmək, anlamaq olar.
İnsan hüquqlarının bölgü ünsürlərinin də çox olması məhz bu
anlayışın kateqoriyalarla dərk olunmasının əsasında dayanır.
İnsan hüquqlarının universal və məxsusi tərkibini fəlsəfi
kateqoriyalarla dərk etmək mümkün olur. İnsan hüquqlarının
çoxlu sayda istiqamətləri həm fəlsəfi kateqoriyalarla müəyyən
olunur, həm də dialektik üsullarla mətnlərdə dərk olunur.
Mətnlərin də tərkibinin dərk olunması, anlayış kimi qəbul
olunması məhz fəlsəfi kateqoriyalardan asılı olur.
111
İ
nsan hüquqlarının dərk olunması məsələsində zaman
kateqoriyası
İnsan hüquqlarının dərk olunması mərhələlərə və
məkanlara və bu məkanlar üzərindəki resurslara bağlıdır.
Resurslardan istifadə yeni gerçəklikləri meydana gətirir. Yeni
gerçəkliklər də öz-özlüyündə yeni zamanları üzərə çıxarır.
İnsan hüquqlarının təmin olunması və eləcə də dolğun şəkildə,
yüksək səviyyədə təmin olunmasının əsasında zəngin resurslar
və onlardan istifadə amilləri dayanır. Bu istifadə amillərinin
yüksək mərhələsi isə insan hüquqlarının tərkib baxımından
zənginləşməsinə səbəb olur. Buradan belə bir məntiqi nəticə
hasil oluna bilir ki, insan hüquqlarının zənginləşməsi prosesləri
elə inkişaf proseslərinə bağlı olur. İnkişaf prosesləri və onun
faydalı nəticələrinin dərəcələnməsi və mərhələ şəklini alması
da özlüyündə insan hüquqlarının zaman kateqoriyası ilə dərk
olunmasına gətirib çıxarır.
İnsan hüquqlarının təmin olunmasında təbii bir zaman
ardıcıllığı və trayektoriyası vardır. İnsanların fəaliyyət
ardıcıllığı onların hüquqlarının zənginləşməsinə şərait yaradır
və səbəb olur. Hər bir məkanda resurslardan sistemli istifadə
elə tələbatların ödənilməsinə səbəb olur ki, bu da özlüyündə
insan hüquqlarının təmin olunması proseslərinin müəyyən
zaman kriteriyası ilə asılılığını yaradır.
İnsan hüquqlarının təmin olunması insanların özlərinin
qarşısında duran başlıca məqsəddir. Bu məqsədə çatmaq üçün
dövlət hakimiyyəti tərəfindən hüquq normaları qəbul olunur və
icrası təmin edilir. Hüquq normaları burada məqsədə çatmaq
üçün vasitələr rolunda çıxış edir. İnsanlar öz hüquqlarını təmin
etmək üçün təşkilati-struktur fəaliyyət təşkil edirlər və ayrı-ayrı
sahələr üzrə güclərini və qüvvələrini birləşdirirlər. Dövlət
siyasət hüquq normalarını qəbul etməkdən və normalardan
zamana görə istifadə etməkdən və hüquqları müdafiə etməkdən
ibarətdir. (Əlavə olaraq 3 saylı qrafikə baxmaq olar). Hüquq-
Dostları ilə paylaş: |