İNSAN ALVERİNƏ QARŞI MÜBARİZƏ - DƏRS VƏSAİTİ
134
6.16 Azərbaycan Respublikasında insan alverinə dair hüquqi sistemlər
(UNODC-nin İnsan alverinə qarşı mübarizə qanunlarına dair məlumat bazası)
AZE004 İş no. (102)-207-2009 Azərbaycan
Hökmün tarixi: 2009-03-02 – Məhkum olunma tarixi: 2009-03-02
Müttəhimlər qurbanları Moskvada, Rusiyada fahişəlik etmək üçün cəlb etmişdilər. Onların
Moskvaya yol xərcləri onları cinsi istismar edən Moskvada yaşayan şəxs tərəfindən ödənilmişdir.
Bu şəxsi Moskvada aşkar və həbs etmək mümkün olmamışdır.
Ali Məhkəmə belə qərar vermişdir ki, müttəhimin insan alveri cinayətində təqsirini sübuta yetirən
kifayət qədər sübut yoxdur. Müttəhim tərəfindən qurbanların başqa ölkəyə aparılmasının təşkilinə
dair kifayət qədər dəlil olmamışdır. Müttəhimin qurbanları xarici ölkədə fahişəliyə cəlb etmək
niyyətilə onlarla birgə Azərbaycan Respublikasının dövlət sərhədini keçmə faktı hələ müttəhimin
insan alveri cinayətini törətdiyi demək deyildir. Həm müttəhim, həm də qurbanlar başqa bir şəxs
tərəfindən istismar olunmuşlar.
Azərbaycan Respublikasının Ali Məhkəməsinin qərarı Nr.1 (102)-207/2009, 29 aprel 2009-cu il.
AZE003 İş no. (102)-267-2010 Azərbaycan
Hökmün tarixi: 2010-05-05 – Məhkum olunma tarixi: 2010-05-05
Müttəhim ilk qurbanı aldadaraq onu inandırmışdır ki, o, Bəhreyndə zərgərlik mağazasında işə
götürüləcəkdir. Qurban Bəhreynə vizasını gözləmək üçün Türkiyəyə getdikdən sonra onu
Türkiyədə qəbul edən şəxslər onu bir ay cinsi istismar etmişlər. Onlar onun vizasını təşkil
etməkdən imtina etdikdən sonra qurbanı Dubaya BƏƏ-yə göndərmişlər və onu cinsi istismar
etməkdə davam etmişlər.Müttəhim sonra ikinci qurbanı Dubaya, BƏƏ-yə göndərmiş və onu
fahişəlik etməyə məcbur etmişdir.
22 yanvar 2010-cu il tarixdə Bakı Apelyasiya Məhkəməsi azadlıqdan məhrumetmə cəzasının
müddətini 8.5 ildən 6 ilə endirilmişdir. Səbəb bu olmuşdur ki, müttəhimin törətdiyi cinayət əməli
Cinayət Məcəlləsinin 144-1.2.5-ci maddəsi (insan alveri) ilə əhatə olunduğu üçün o, eyni əmələ
görə 243.1-ci maddə (fahişəliyə cəlb etmə) əsasında məsuliyyətə cəlb oluna bilməz.İnsan alveri
anlayışına görə, fahişəliyə cəlb etməni də əhatə etdiyindən 243.1-ci maddə əsasında irəli sürülən
ittiham çıxarılmalıdır.
Apelyasiya müraciəti əsasında azadlıqdan məhrumetmə cəzasının müddəti 2 ilə endirilmişdir.
Hüquqi əsas bu olmuşdur ki, aşağı instansiya məhkəmələri yüngülləşdirici amilləri (müttəhimin
peşmançılığı, ailənin vəziyyəti və s.) nəzərə almamışdılar. Eyni zamanda, aşağı instansiya
məhkəmələri cəzanın müddətini düzgün hesablamamışdılar.
Müttəhimin vəkili onun qurbanları aldatmadığını iddia etsə də, dəlillər bunun əksini göstərirdi.
Vəkil iddia etmişdir ki, BMT-nin Protokoluna və İnsan alverinə qarşı mübarizə haqqında
Azərbaycan Respublikasının Qanununa əsasən, qurban könüllü şəkildə cinsi istismar olumasına
razılıq verdiyi və aldadılmadığı halda insan alveri halı ola bilməz. Bu arqument nəzərə
alınmamışdır.
İNSAN ALVERİNƏ QARŞI MÜBARİZƏ- DƏRS VƏSAİTİ
135
Azərbaycan Respublikasının Ali Məhkəməsinin Qərarı, №. 1(102)-267/2010, 5 may 2010-cu il.
AZE002 İş №.(102)-384-2009 Azərbaycan
Hökmün tarixi: 2009-07-28 – Məhkum olunma tarixi: 2009-07-28
Müttəhim qurbanın Dubaya, BƏƏ-yə uçması üçün ona bilet almış və zəruri olan viza əldə etmişdir.
Müttəhim qurbanla Dubayda tanış olmuş, onu öz evinə aparmış və qurbanın fahişəliklə
məşğul
olmasını təşkil etmiş və onu işlətmişdir.
Ali Məhkəmə belə bir qərar vermişdir ki, müttəhimin hərəkətləri artıq Cinayət Məcəlləsinin 144-
1.1-ci (insan alveri) ilə əhatə olunmuşdur və buna görə də o, 243.1-ci maddə (fahişəliyə cəlbetmə)
ilə məsuliyyətə cəlb oluna bilməz. Məhkəmə onu əsas gətirmişdir ki, Cinayət Məcəlləsinə əsasən,
insan alveri, eyni zamanda, qazanc üçün cinsi istismar məqsədilə şəxsi cəlbetmə, daşıma,
təhvilvermə, gizlətmə və ya qəbul etmə deməkdir. Beləliklə də, Məhkəmə bu qənaətə gəlmişdir ki,
artıq insan alveri anlayışı ilə əhatə olunduğuna görə fahişəliyə cəlb etmə ittihamı çıxarılmalıdır.
Məhkəmə bu fikirdə olmuşdur ki, müttəhim yalnız 144-1.1-ci maddəyə əsasən məsuliyyət daşıyır
və ona təyin edilmiş azadlıqdan məhrumetmə cəzasının müddəti 2 ilədək azaldılmışdır.
Azərbaycan Respublikasının Ali Məhkəməsinin qərarı Nr. 1 (102)-384/2009, 28 iyul 2009-cu il.
AZE001 İş №. (102)-339-2008 Azərbaycan
Hökmün tarixi: 2008-05-20 – Məhkum olunma tarixi: 2008-05-20
Müttəhim qurbana Dubaya, BƏƏ-yə getmək üçün bilet və viza almışdır. Müttəhim qurbanı
Dubayda onu fahişəliyə cəlb edən və onun qazandığı bütün pulu onun əlindən alan şəxsə
göndərməyi planlaşdırmışdır. Qurban Bakıda, Azərbaycanda hava limanında onun insan alverinin
qurbanı olduğunu şübhə edən polis tərəfindən saxlanılmışdır.Polis sonra müttəhimi həbs etmişdir.
Ali Məhkəmə bildirmişdir ki, nə daşınma, nə də qurbanın cinsi istismarı baş vermədiyi üçün
cinayət tamamlanmamışdır. Buna görə də, Məhkəmə azadlıqdan məhrumetmə cəzasının
müddətini 2 ilədək azaltmışdır.
Azərbaycan Respublikasının Ali Məhkəməsinin qərarı №. 1 (102)-339/2008, 20 may 2008-ci il.
Bu qərar Cinayət Məcəlləsinə düzəliş edilməmişdən qabaq verilmişdir və bu qərar verilən vaxt
Azərbaycan Respublikasının Cinayət Məcəlləsində (Azərbaycanda cinayət məsuliyyətini nəzərdə
tuta bilən yeganə qanun) insan alverinə “şəxs üzərində sahibliyə dair alqı-satqı sazişlərinin və ya
hər hansı digər sazişlərin bağlanması, yaxud şəxsin istismar məqsədilə Azərbaycan Respublikasının
ərazisindən başqa əraziyə aparılması yaxud şəxslərin istismar məqsədilə cəlb edilməsi, alınması,
saxlanılması, gizlədilməsi, daşınması, verilməsi və qəbul edilməsi” kimi anlayış verilmişdir.
Birləşmiş Millətlər Təşkilatının “İnsan alverinin, xüsusən qadın və uşaq alverinin qarşısının
alınması, aradan qaldırılması və cəzalandırılması haqqında" Protokolundan fərqli olaraq Cinayət
Məcəlləsində əməlin insan alveri kimi tövsif olunması üçün “güc tətbiq etməklə hədələmə və ya
güc tətbiqetmə və ya digər formalarda məcburetmə, oğurlama, dələduzluq, aldatma,
səlahiyyətdən və ya zəiflik vəziyyətindən sui-istifadə etmə, yaxud da digər şəxsə nəzarət edən
şəxsin razılığına nail olmaq üçün ödəniş və ya mənfəət vermə və ya qəbul etmə” kimi üsullardan
istifadə tələb olunmurdu. Cinayət Məcəlləsinə əsasən, bu üsulların mütləq şəkildə olması şərt
deyil; sadəcə “cinsi istismar məqsədilə şəxslərin cəlb edilməsi, alınması, saxlanması, gizlədilməsi,
daşınması, verilməsi və ya qəbul edilməsi” və ya yuxarıda anlayışda qeyd olunan hər hansı digər