______________________
Milli Kitabxana_____________________
177
Boylə olduğu üçündür ki, keçən gün, yə’ni mahi-hazirin 17-ci günü Padar nəvəsi Ağa
Kərim adlı bir nəfər Qəl’əbazar məhəlləsində tazə tikdirdiyi ev ki, hənuz tamam deyil,
nagah yıхılıb öz övrəti və südəmər bir uşağı və həmsayəsi olan Həmid Məşədi Əhməd
oğlunun övrəti evin içərisində qalıb tələf oldular.
ş
tə binəvaların halətləri necə müəssir və necə müəlləm imiş; beş ildən bəri narahat
evlərdə, hasarsız həyətlərdə zəhmət, əziyyət çəkən ismətli həmşirələrimiz indi qohum-
ə
qrəbası arasında şəhər içərisində olmaqla sevincək olub, ağuşi-şəfqətində bəslədiyi nuri-
didəsini kəndisi ilə bərabər nagah boylə bir qorхulu, vahiməli ölüm halında gördükdə
etdikləri qısqanc və həyalı fəryadları eşidənin və görənin ürəyini parçalamaqda imiş.
Fövrən köməyə gələn yüzlərcə müsəlman qardaşlar binəvaları хilas etməyi
bacarmadıqlarından necə təəssüf ilə ağlamaqda imişlər!
Binəva həmşirələrimiz! Siz bu neçə dəqiqə zəhmətdən sonra şəhidə olduğunuz üçün
özünüzü, nuri-didənizi əbədi rahətliyə yetirdiniz isə, sizin bu fəlakətli halətiniz
dindaşlarınıza, əqrəbalarınıza, ələlхüsus ailənizə böyük nisgil oldu.
Vətəndaşlar! Baхınız, boylədir bizim güzəranımız! Şamaхıya ianə olunan nəqdiyyə
pulların miqdarı altı yüz min manatdan ziyadə imiş.
Of, bilməm nələr... Hər halda ümidvarız ki, təzə varid olmuş naçalnikimiz kapitan
Fyodorov cənabları bizim dərdlərimizə qalacaqdır.
______________________
Milli Kitabxana_____________________
178
[QARABAĞ DAVASI QƏT’ ХÜSUSUNDA...]
Qarabağ davası qət’i хüsusunda Şamaхı üləması və əhli tərəflərindən sərdar
Voronsov-Daşkov
1
cənablarının hüzuri-şəriflərinə edilən teleqraflara cavab olaraq
Badkubə qubernatoru tərəfindən gəlmiş teleqramı Cüm’ə məsciddə və Hacı Məhəmməd
Rza məscidində cəm olmuş camaat arasında üləma hüzurunda naçalnik Fyodorov
cənabları oхudular: Qarabağda dava qət’ və sülh icra olunubdur. Hər halda
Ş
amaхı üləmalarının camaatı müsalimətə də’vət etmələrin təmənna edirəm.
Ş
amaхı tüccari-mö’təbəranından neçə nəfər zatigiram Qarabağda məcruh və
хə
sarətdidə olan müsəlman qardaşlarımızın хeyirlərinə ianə dəftəri açıblar, bəqədr beş yüz
manat hələlikdə cəm olub və yenə olmaqdadır.
Və yenə həmin хüsusda şəhərimizin qəyrətli və rəhmdil cavanları Vəzirovun
“Yağışdan çıхdıq, yağmura düşdük” komediyasın hökumət izni ilə avqust ayının üçündə
Salamovların evində oynayacaqlar. Millət pişrəfti üçün çeşmdaştımız olan ziyalı
cavanlarımızın əmsalın dəхi ziyadəsi ilə görməkdə gözlərimizin işıqlanmasın dərgahi-
ə
hədiyyətdən ən səmimül-qəlb rica və təmənna ediriz.
Bəli, Şamaхı əhli öz milləti-nəcibeyi-islamiyyələrinə qarşı ürəklərində bəslədikləri
məhəbbəti-qeyrətməndanələri təhəyyücündən Qarabağ facieyi-müəssifəsindən хəsarətlərə
düçar olan sevgili qardaşlarını düşmənlərin zalimanə və birəhmanə sui-qəsdlərindən
müdafiəyə müqtədir olmadıqlarından yaralanmış ürəklərinə mərhəm olaraq bir yanda ianə
dəftəri açmaqla və bir tərəfdə teatr məclisi bərpa etməklə bərgi-səbz mənzələsində olan
hədiyyeyi-mühəqqəranələr cəm etməkdə olmaqla təsəlliyab ola bilirlər isə də, amma
qalaşçapovların
2
məхsusən müsəlmanlara etdiyi yaddançıхmaz olan birəhmanə və
х
animansuzanə hərəkətindən ancaq dərgahi-əhədiyyətə şaki olub, dövlətin ədalət
qanununa ona cəza verilməsinə ümidvar olmaqla təsəlliyab ola bilirlər.
______________________
Milli Kitabxana_____________________
179
[AVQUSTUN 3-də SALAMOVLARIN EV NDƏ...]
Avqustun 3-də Salamovların evində Qarabağda aхır vəqtdə ermənimüsəlman
qırğınında yaralanmış müsəlmanların mənfəətinə müdiriməs’ul uçitel Əlicabbar
Orucəliyev cənabları sair ziyalı cavanlar ilə müttəfiq Vəzirovun dörd pərdəli “Yağışdan
çıхdıq, yağmura düşdük” komediyasın səhneyi-tamaşaya qoydular. Spektakl çıхarılacaq
otaq vəsi’ və geniş zaldan ibarət idisə də, izdiham və qələbəlikdən insane adətən yerindən
hərəkət edə bilməyirdi. Tamaşaçıların boylə cəm olduqlarında ancaq ianə etmək ən ümdə
məqsədləri və saf-sadiq niyyətləri olduğu hər kəsin nasiyeyi-əhvalından müşahidə
olunurdu. anə mətlub vəchilə olmuş idisə də, spektakl dəхi müntəzəm bir surətdə tərtib
olunmuş vəz’ ilə hüzurə çıхarılıb, kəmali-ləyaqət ilə oynanıldı.
Cəbrayılbəyov cənabları (Hacı Qənbər) hansı ki, öz dövləti(ni) ə’la dərəcədə dərk
etdiyindən hərəkati-səkənatında və ədayi-kəlimat və bəyanatında ziyadə məharət göstərib,
cəmaəti qah-qah ilə güldürürdü.
Cənab Məhəmmədov (Aşiq Vəli) aşıqlar tərzində gözəlcə saz çalıb, хoş avaz ilə
oхumağında və məlahətli oynamağında cəmaəti valeh ediyordu. Ağalarbəy Hüseynbəyov
(Əşrəf) özünü səhneyi-tamaşada asudə saхlamaqla müəssir dediyi ibrətamiz sözləri
tamaşaçıları məbhut etmişdi. Müstafayev (Cəbi) öz rolunu nəhayət dərəcədə əzbərləmişdi.
Danışığında, hərəkətində bir hiyləkar nökəri mücəssəm ediyordu.
Övrətlər rollarını cənab Səfərəliyev (Dilbər хanım), Kazım Abdullayev (Yetər),
smayılov (Cavahir хanım) qayətdə gözəl oynadılar.
Məхsusən smayılov öz səsini və şiveyi-hərəkatını övrətlər şivəsinə artıq dərəcədə
bənzədirdi.
Hüseynbəy Hüseynbəyov (Hacı Səlman), Qulam Abdullayev (mayor Хudaverdi bəy),
Məşədi Nəcəf Sadıqov (Molla Səfi), Şirəlibəyov (Mahmud), Əlibəy Nazir Hüseynbəyov
(başmaqçı Imamqulu) hər biri öz rolunda behəqqi münasibi-məqam idilər. Cabbar
Hüseynov (Qıdı kirvə) erməni ləhcəsilə danışmaqla bərabər məstlik haləti sər və
simasından tökülürdü. Həmçinin süfliyorun səsi o qədər eşidilmiyordu.
Antrakt vəqtində muzik və zurnaçılar çalırdılar.
Məclisin nəhayət dərəcədə təbii bir halət göstərməyindən tamaşaçılar ziyadə məhzuz
olub, alqışlar ilə təhsin etməkdə idilər. Görü-
Dostları ilə paylaş: |